Przemówienie podczas Synodu Biskupów, 08.10.2005
W odniesieniu do tego, co zawiera drugi rozdział czwartej części Instrumentum laboris, uważam, że należy wyjaśnić w sposób kompleksowy i logiczny różnicę między ewangelizacją ad gentes a ewangelizacją obejmującą osoby, które porzuciły wiarę. Pod względem treści istnieje oczywiście tylko jedna ewangelizacja, lecz przybiera ona różne formy w zależności od tego, do kogo jest skierowana.
Liczne stwierdzenia zawarte w Instrumentum laboris staną się jaśniejsze, jeśli wyraźnie powiemy na przykład, że obecnie ok. pięciu miliardów osób nie zna jeszcze Jezusa Chrystusa, zatem nie może karmić się Jego Ciałem i Krwią. Kościół ma prawo i obowiązek również im zanieść Chleb życia i kielich zbawienia.
W tym celu należy ukazywać niechrześcijanom pełną doktrynę eucharystyczną, bez ulegania «kulturowym modom», które prowadzą na bezdroża hermeneutyki, gdzie Eucharystia mogłaby stracić swój mistyczno-realny wymiar, stając się odmianą antropologii kulturowej relatywizującej Osobę Jezusa Chrystusa.
Mocą Ducha Świętego również dziś misjonarz będzie umiał «zaszczepiać» Kościół pośród narodów, karmiąc je Chlebem życia, ofiarowanym za wszystkich.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (1/2006) and Polish Bishops Conference