Król Miłości

W rozważaniach przed modlitwą Anioł Pański w niedzielę 26 listopada 2006 w Watykanie Benedykt XVI nawiązał do przypadającej w tym dniu uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata. Papież podkreśl ił, iż w ostatnią niedzielę roku liturgicznego Kościół przypomina, że Jezus przyszedł na świat nie po to, aby panować nad ludami i krajami, ale aby wyzwolić ludzi z niewoli grzechu i pojednać ich z Bogiem Miłością.

Oto polski tekst rozważań papieskich:

Drodzy bracia i siostry!

W tę ostatnią niedzielę roku liturgicznego obchodzimy uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Ewangelia dzisiejsza przypomina nam fragment dramatycznego przesłuchania, jakiemu Poncjusz Piłat poddał Jezusa, którego mu wydano pod zarzutem uzurpowania sobie tytułu „króla żydowskiego". Na pytania rzymskiego gubernatora Jezus odpowiedział, twierdząc, że owszem jest królem, ale nie z tego świata (por. J 18,36). Nie przyszedł On, aby panować nad narodami i terytoriami, ale aby wyzwolić ludzi z niewoli grzechu i pojednać ich z Bogiem. I dodał: „Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu" (J 18, 37).

Ale cóż to jest „prawda", której Chrystus przyszedł dać świadectwo w świecie? Całe Jego życie ukazuje, że Bóg jest miłością: to właśnie jest tą prawdą, której dał On pełne świadectwo ofiarą ze swego własnego życia na Kalwarii. Krzyż jest „tronem", który ukazał wspaniałą królewskość Boga Miłości: ofiarowując się za odpuszczenie grzechów świata, pokonał On panowanie „władcy tego świata" (J12,31) i ustanowił ostatecznie Królestwo Boże. Królestwo, które objawi się w pełni na końcu czasów, po pokonaniu wszystkich nieprzyjaciół, a na końcu śmierci (por. 1 Kor 15, 25-26). Wówczas Syn przekaże Królestwo Ojcu i ostatecznie Bóg będzie „wszystkim we wszystkich" (1 Kor 15, 28). Droga prowadząca do tego celu jest długa i nie dopuszcza skrótów: trzeba bowiem, aby każda osoba dobrowolnie przyjęła prawdę o miłości Boga. On jest Miłością i Prawdą, a zarówno miłości, jak i prawdy nie narzuca się nigdy: pukają one do drzwi serca i umysłu i tam, gdzie mogą wejść, przynoszą pokój i radość. Oto sposób, w jaki króluje Bóg; oto Jego plan zbawienia, „tajemnica" w biblijnym znaczeniu tego słowa, a więc plan, który krok po kroku objawia się w historii.

W królewskość Chrystusa włączona została w sposób zupełnie wyjątkowy Maryja Panna. Ją, skromną dziewczynę z Nazaretu, Bóg poprosił, aby została Matką Mesjasza, Maryja zaś odpowiedziała na to wezwanie całą sobą, łącząc swoje bezwarunkowe „tak" z „tak" Syna Jezusa i stając się wraz z Nim posłuszną aż po ofiarę. Dlatego Bóg postawił Ją ponad wszelkie stworzenie, a Chrystus ukoronował Ją na Królową Nieba i ziemi. Jej wstawiennictwu zawierzamy Kościół i całą ludzkość, aby miłość Boga mogła królować we wszystkich sercach i spełnił się Jego plan sprawiedliwości i pokoju.

opr. mg/mg