Podsycajcie zamiłowanie do prawdy

Od 22 do 24 maja na Papieskim Uniwersytecie «Urbanianum» odbywał się międzynarodowy kongres wydziałów medialnych uczelni katolickich, zorganizowany przez Papieską Radę ds. Środków Społecznego Przekazu. Jego obrady były poświęcone tożsamości i misji katolickich wydziałów medialnych. Uczestniczyli w nim delegaci z 40 krajów. 23 maja przyjął ich na audiencji Benedykt XVI.

Czcigodni bracia w biskupstwie i kapłaństwie, szanowni państwo!

Z prawdziwą radością witam tutaj was wszystkich — wykładowców i wychowawców zatrudnionych w katolickim szkolnictwie wyższym — którzy zebraliście się w Rzymie, aby zastanowić się wspólnie, wraz z członkami Papieskiej Rady ds. Społecznego Przekazu, nad tożsamością i misją wydziałów medialnych uniwersytetów katolickich. Za waszym pośrednictwem pragnę przekazać pozdrowienia waszym kolegom, studentom i wszystkim tym, którzy tworzą wspólnoty reprezentowanych przez was wydziałów. Szczególne podziękowanie składam przewodniczącemu Rady abpowi Claudiowi Marii Cellemu za życzliwe słowa skierowane do mnie na powitanie. Pozdrawiam także sekretarzy oraz podsekretarza Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu.

Różne formy przekazu — dialog, modlitwa, nauczanie, świadectwo, głoszenie — oraz środki, jakimi się posługuje — druk, elektronika, sztuki wizualne, muzyka, głos, gest i kontakt — są przejawami zasadniczej natury osoby ludzkiej. To w przekazie osoba się ujawnia, powstają autentyczne stosunki i wspólnota, ludzkie stworzenia mogą dojrzewać w wiedzy, mądrości i miłości. Jednakże przekaz nie jest po prostu wytworem czystego przypadku bądź naszych ludzkich zdolności; w świetle biblijnego przesłania odzwierciedla on nasz udział w stwórczej, komunikatywnej i jednoczącej trynitarnej Miłości, którą jest Ojciec, Syn i Duch Święty. Bóg stworzył nas, abyśmy się z Nim zjednoczyli, i powierzył nam dar i zadanie przekazu, bo chce, abyśmy osiągnęli tę jedność z Nim nie sami, ale poprzez naszą wiedzę o Nim, naszą miłość do Niego i naszą służbę dla Niego, jak i dla wszystkich naszych braci i sióstr, w otwartej i opartej na miłości relacji.

po angielsku:

Jest rzeczą jasną, że wszelka poważna refleksja na temat natury i celu przekazu musi uwzględniać przede wszystkim kwestie związane z prawdą. Ten, kto przekazuje, może starać się informować, wychowywać, zabawiać, przekonywać, pocieszać, ale ostateczną wartość wszelkiego przekazu stanowi jego prawdziwość. Platon, autor jednej z pierwszych refleksji o naturze przekazu, ukazał, jak niebezpieczny jest wszelki przekaz usiłujący przekonywać do dążeń czy celów bez zważania na prawdziwość tego, co głosi. Warto też przypomnieć mądrą definicję mówcy autorstwa Katona Starszego: vir bonus dicendi peritus — człowiek prawy, biegły w mowie. Sztuka wymowy ze swej natury ma związek z wartością etyczną, z cnotami, które są fundamentem moralności. W nawiązaniu do tej definicji zachęcam was jako wychowawców, byście podsycali i nagradzali zamiłowanie do prawdy i dobra, zawsze tak silne u młodzieży. Pomagajcie jej w pełni umiłować prawdę! Uczcie jednak, że zamiłowania do prawdy, któremu nie szkodzi też, zwłaszcza w tym, co dotyczy interesu publicznego, nieco metodologicznego sceptycyzmu, nie należy wypaczać pozwalając, by przeobraziło się w relatywistyczny cynizm, z zasady odrzucający lub lekceważący wszystkie wymogi prawdy i piękna.

po francusku:

Zachęcam was, byście zwracali większą uwagę na programy uniwersyteckich studiów medialnych, a w szczególności na wymiar etyczny przekazu międzyludzkiego w dzisiejszych czasach, kiedy zajmuje on coraz więcej miejsca we wszystkich kontekstach społecznych. Jest bardzo istotne, żeby ta formacja nie była pojmowana jako przygotowanie o charakterze czysto technicznym bądź zaspokajające wyłącznie pragnienie dostarczania informacji; trzeba, żeby była ona przede wszystkim zachętą do promowania prawdy w świecie informacji oraz pobudzaniem współczesnych ludzi do refleksji nad wydarzeniami, by wychowywać ich i budować lepszy świat. Równie ważne i konieczne jest umacnianie sprawiedliwości i solidarności, a także poszanowanie w każdych okolicznościach wartości i godności każdej osoby, która ma też prawo do tego, by nikt nie ranił jej uczuć poruszając kwestie dotyczące jej prywatnego życia.

po hiszpańsku:

Byłoby tragiczne dla przyszłości ludzkości, gdyby nowe środki przekazu, pozwalające na szybsze i skuteczniejsze dzielenie się wiedzą i informacjami, pozostały niedostępne dla tych, którzy już są na marginesie ekonomicznym i społecznym, albo gdyby przyczyniły się one wyłącznie do zwiększenia dystansu dzielącego tych ludzi od nowych sieci, które są tworzone, by służyć ludzkim kontaktom, przekazowi informacji i przyswajaniu wiedzy. Z drugiej strony, byłoby równie szkodliwe, gdyby globalizacyjny trend w dziedzinie mediów osłabił lub zniszczył tradycyjne obyczaje czy kultury lokalne, zwłaszcza te, które skutecznie umacniają wartości rodzinne i społeczne, miłość, solidarność i szacunek dla życia. W tym kontekście pragnę wyrazić moje uznanie dla tych wspólnot zakonnych, które nie szczędząc kosztów i zasobów ludzkich, otworzyły uniwersytety katolickie w krajach rozwijających się, i cieszę się widząc, że wiele z nich ma tu dzisiaj swoich przedstawicieli. Dzięki ich wysiłkom kraje te będą mogły liczyć na współpracę młodych mężczyzn i kobiet, którzy otrzymują gruntowne wykształcenie zawodowe, inspirowane przez etykę chrześcijańską, pojmującą wychowanie i nauczanie jako służbę na rzecz całej wspólnoty. Cenię zwłaszcza zaangażowanie, z jakim starają się zapewnić staranną edukację wszystkim, bez względu na rasę, pozycję społeczną czy wyznanie, co należy do misji uniwersytetu katolickiego.

po włosku:

W tych dniach zastanawiacie się wspólnie nad kwestią tożsamości katolickiej szkoły czy uniwersytetu. Chciałbym przypomnieć wam w związku z tym, że o tej tożsamości nie decyduje jedynie liczba studentów katolików; jest to przede wszystkim sprawa przekonania: trzeba naprawdę wierzyć, iż tylko tajemnica Słowa Wcielonego rzuca światło na misterium człowieka. Wynika z tego, że tożsamość katolicka wyraża się przede wszystkim w decyzji o zawierzeniu siebie — intelektu i woli, umysłu i serca — Bogu. Jako eksperci w zakresie teorii i praktyki przekazu, a także jako wychowawcy, kształtujący nowe pokolenie profesjonalistów medialnych, pełnicie ważną rolę nie tylko w życiu waszych studentów, ale i w misji waszych lokalnych Kościołów i ich duszpasterzy, w szerzeniu Dobrej Nowiny miłości Bożej wśród wszystkich narodów.

Moi drodzy, jeszcze raz potwierdzam, że doceniam to ważne spotkanie, które napełnia serce nadzieją, i pragnę was zapewnić, że towarzyszę wam i waszej cennej działalności modlitwą, a dzisiaj dołączam do niej specjalne apostolskie błogosławieństwo, którym z całego serca obejmuję również wszystkich waszych najbliższych.

opr. mg/mg