Serce Matki czuwa nad nami

W sobotę 7 października o godz. 17 na placu św. Piotra biskupi uczestniczyli w modlitwie różańcowej, której przewodniczył Ojciec Święty. Na placu wystawiona była figura Matki Bożej Fatimskiej, przywieziona z portugalskiego sanktuarium. Rozważania tajemnic chwalebnych prowadzili przedstawiciele pięciu kontynentów. Przed każdą dziesiątką jeden z biskupów odczytywał słowo Boże, czyli urywek Ewangelii, a jeden z kardynałów słowo Kościoła — fragment z synodalnego dokumentu poświęconego danemu kontynentowi. Jako przedstawiciel Europy słowo Kościoła odczytał przed piątą tajemnicą kard. Franciszek Macharski, zaś samej modlitwie przewodniczyła — dzięki telewizyjnemu połączeniu z klasztorem w Coimbrze — 94-letnia s. Łucja dos Santos, ostatni żyjący świadek objawień fatimskich. Na zakończenie nabożeństwa różańcowego Jan Paweł II wygłosił krótkie rozważanie i udzielił zgromadzonym błogosławieństwa, po czym figura Matki Bożej Fatimskiej została przeniesiona do klasztoru «Mater Ecclesiae», znajdującego się w Ogrodach Watykańskich. Poniżej zamieszczamy tekst rozważania Ojca Świętego.

1. Na zakończenie tej przejmującej modlitwy maryjnej pragnę skierować do was wszystkich, drodzy bracia w biskupstwie, słowa serdecznego pozdrowienia, którym chętnie ogarniam licznych wiernych obecnych dzisiejszego wieczoru tutaj, na placu św. Piotra, lub łączących się z nami za pośrednictwem radia i telewizji.

Skoro spotkaliśmy się w Rzymie na Jubileuszu Biskupów w pierwszą sobotę października, to dzień ten musiał zgromadzić nas na wspólnej modlitwie u stóp Maryi, którą Lud Boży czci dzisiaj jako Królową Różańca Świętego.

Naszą modlitwę dzisiejszego wieczoru należy postrzegać zwłaszcza w świetle «orędzia fatimskiego», którego treść wspomaga naszą refleksję nad historią XX stulecia. Dobrze się składa, że tę duchową perspektywę podkreśla obecność wśród nas czcigodnego wizerunku Matki Boskiej Fatimskiej, którą z radością goszczę znów w Watykanie, otoczony dostojną rzeszą mych braci w biskupstwie oraz licznymi kapłanami, zakonnikami, zakonnicami i wiernymi, którzy zgromadzili się dzisiejszego wieczoru na tym placu.

2. Rozważaliśmy «tajemnice chwalebne». Z nieba, dokąd została wzięta przez Pana, Maryja nieustannie kieruje nasz wzrok ku chwale Chrystusa zmartwychwstałego, w której objawia się zwycięstwo Boga i Jego zamysłu miłości nad złem i śmiercią. Jako biskupi, uczestnicy cierpień i chwały Chrystusa (por. 1 P 5, 1), jesteśmy pierwszymi świadkami tego zwycięstwa, które stanowi fundament niezawodnej nadziei dla każdego człowieka i dla całego rodzaju ludzkiego.

Jezus Chrystus zmartwychwstały rozesłał nas na cały świat, abyśmy głosili Jego Ewangelię zbawienia, i dzięki temu w ciągu dwudziestu stuleci to orędzie rozeszło się z Jerozolimy na pięć kontynentów. Dzisiejszego wieczoru nasza modlitwa zjednoczyła duchowo całą ludzką rodzinę wokół Maryi, Regina Mundi.

3. W kontekście Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 pragnęliśmy wyrazić wdzięczność Kościoła za macierzyńską troskę, jaką Maryja otaczała zawsze swoje dzieci, pielgrzymujące poprzez dzieje. Nie było stulecia i nie ma narodu, w którym Ona nie dała odczuć swej obecności, niosąc wiernym, zwłaszcza najmniejszym i ubogim, światło, nadzieję i pocieszenie.

Ufając w Jej macierzyńską opiekę, dokonamy jutro, na zakończenie koncelebrowanej Eucharystii, kolegialnego Aktu zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi. Dzisiejszego wieczoru, rozważając wspólnie tajemnice chwalebne różańca świętego, przygotowaliśmy się wewnętrznie do tego wydarzenia, przyjmując postawę apostołów, zgromadzonych wraz z Maryją w Wieczerniku na jednomyślnej i zgodnej modlitwie.

W intencji każdego z was i waszej posługi wzywałem i nieustannie wzywam specjalnego wstawiennictwa Matki Kościoła. Niech Ona wspomaga was zawsze w trudnej, ale porywającej misji głoszenia Ewangelii we wszystkich częściach ziemi, aby każdy człowiek, poczynając od najmniejszych i ubogich, przyjął Dobrą Nowinę o Chrystusie Zbawicielu.

opr. mg/mg