Wyznawajcie radośnie wiarę w Chrystusa

Jan Paweł II

WYZNAWAJCIE RADOŚNIE WIARĘ W CHRYSTUSA

Spotkanie z członkami wspólnoty katolickiej. 9 listopada — Tbilisi

Przed opuszczeniem Gruzji Ojciec Święty odwiedził kościół pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Tbilisi — zbudowany w XIX w. z ofiar polskich zesłańców — gdzie spotkał się z katolikami, w tym również z kilkoma tysiącami Polaków i osób pochodzenia polskiego, którzy przybyli z Gruzji, Armenii i Azerbejdżanu. «Niech każdy będzie świadkiem Chrystusowego pokoju — powiedział w krótkim przemówieniu Jan Paweł II — niech stara się pogłębiać porozumienie i dialog, zwłaszcza z braćmi i siostrami prawosławnymi».

Drodzy Bracia i Siostry!

1. Witam was bardzo serdecznie jako członków katolickiej wspólnoty Gruzji i Kaukazu; w szczególny sposób pozdrawiam ks. Giuseppe Pasotto, administratora apostolskiego, oraz was — jego «współpracowników dla królestwa Bożego» (por. Kol 4, 11) w tym umiłowanym kraju. Nasze spotkanie odbywa się w czcigodnym kościele Świętych Piotra i Pawła. Ta budowla, jedyny kościół katolicki, jaki pozostał otwarty w Tbilisi w latach prześladowań, jest wymownym symbolem niezłomnej wierności Chrystusowi oraz nierozerwalnej więzi jedności ze Stolicą Piotrową. Dziękujmy Bogu wszechmogącemu za wiarę i odwagę, które były oparciem dla katolickiej wspólnoty w tamtych trudnych czasach i przygotowały dzisiejsze odrodzenie. Niech święci apostołowie Piotr i Paweł, zjednoczeni w głoszeniu Ewangelii i w męczeństwie, strzegą tej cząstki Bożej owczarni i umacniają was w chwili, gdy stajecie wobec wyzwań nowego etapu dziejów Gruzji!

2. Szczególne pozdrowienie kieruję do was, bracia kapłani, wierni słudzy Chrystusa. Podobnie jak ziarno, które wpada w ziemię i obumiera, aby wydać plon obfity (por. J 12, 24), tak i wasza kapłańska posługa, pokorna i ukryta, niepostrzeżenie użyźnia glebę, która z pomocą łaski Bożej wydaje dziś nowe i bogate owoce duchowe. Przez święcenia kapłańskie zostaliście sakramentalnie upodobnieni do Chrystusa, głowy i pasterza Kościoła. Zachęcam was usilnie, aby «ożywiało was to dążenie, które też było w Chrystusie Jezusie» (por. Flp 2, 5), oraz by każdego dnia wzrastała w was miłość pasterska, która bierze początek z Najświętszego Serca i ogarnia całą ludzkość. Niech pod waszym przewodnictwem katolicka wspólnota Gruzji, wraz z całym bogactwem swojej tradycji łacińskiej, ormiańskiej i chaldejskiej, będzie dla waszego narodu znakiem jedności i pokoju, które są darem Boga dla tych, co ufają Jego obietnicom.

Także wy, drodzy zakonnicy i zakonnice, macie szczególne miejsce w sercu Papieża. Poświęciliście się Chrystusowi, a wasze wytrwałe dążenie do doskonałej miłości skłania was do ofiarnej służby potrzebującym oraz tym, którzy szukają — choć często nieświadomie — Królestwa Bożego pośród fałszywych obietnic świata, nie umiejącego rozpoznać prawdziwych wartości. Wasza praca na polu oświaty i dzieł miłosierdzia wskazuje na obecność Chrystusa i uzdrawiającą moc Jego łaski. Jestem szczególnie wdzięczny za świadectwo miłosierdzia wszystkim osobom związanym z kliniką Redemptor hominis oraz za niezwykle cenną pracę gruzińskiej Caritas.

3. Udzielam zachęty i poparcia wiernym świeckim na tej błogosławionej ziemi gruzińskiej. W swoich rodzinach, parafiach i zrzeszeniach wyznawajcie radośnie wiarę w Chrystusa i bądźcie ewangelicznym zaczynem w swoim otoczeniu! Wy także zostaliście konsekrowani przez chrzest. Wy także zostaliście posłani jako członkowie Bożego Ludu kapłańskiego, królewskiego i prorockiego, aby być świadkami Ewangelii. Niech światło Chrystusa rozproszy wszelkie cienie i mroki, jakie możecie znaleźć we własnych sercach i w otaczającym was świecie! Nie lękajcie się otworzyć swoich serc na Chrystusa i na oczyszczającą moc Jego miłości.

4. Drodzy przyjaciele, na progu trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa Kościół w Gruzji, uwolniony już od dawnych ograniczeń, niech patrzy w przyszłość z nową nadzieją i swoją pracą stara się przybliżyć nową wiosnę Ewangelii! Niech każdy będzie świadkiem Chrystusowego pokoju, niech stara się pogłębiać porozumienie i dialog, zwłaszcza z braćmi i siostrami prawosławnymi. Zawierzając katolicką wspólnotę Kaukazu miłościwemu wstawiennictwu Maryi, Matki Kościoła, proszę Boga o obfite błogosławieństwo dla was i dla waszych rodzin.

opr. mg/mg