Przesłanie Jana Pawła II do członków Papieskiej Akademii "Pro Vita", 17.02.2004
Czcigodni Bracia, szanowni Państwo!
1. Z radością kieruję do was to przesłanie z okazji dnia poświęconego obchodom 10. rocznicy powstania Papieskiej Akademii «Pro Vita». Każdemu z was raz jeszcze dziękuję za specjalistyczną działalność Akademii na rzecz rozpowszechniania «Ewangelii życia»! W sposób szczególny pozdrawiam jej prezesa prof. Juana de Dios Viala Correę oraz wiceprezesa bpa Elia Sgreccię i całe prezydium.
Wraz z wami dziękuję przede wszystkim Panu za tę instytucję, która w opatrznościowy sposób przed 10 już laty dołączyła do innych, ustanowionych po Soborze. Nauczycielskie i duszpasterskie struktury Stolicy Apostolskiej korzystają w pierwszym rzędzie z waszej współpracy w uzyskiwaniu wiedzy i danych, niezbędnych do podejmowania decyzji w kwestiach moralnych związanych z życiem. Dzieje się tak w przypadku Papieskiej Rady ds. Rodziny i Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, a także w związku z zapotrzebowaniami sekcji ds. relacji z państwami Sekretariatu Stanu czy Kongregacji Nauki Wiary. Współpraca ta może obejmować również inne dykasterie i urzędy.
2. Z biegiem lat znaczenie Papieskiej Akademii «Pro Vita» staje się coraz bardziej oczywiste. Postęp naukowy w dziedzinie biomedycyny, choć otwiera perspektywy budzące nadzieję na wzrost dobra ludzkości oraz możliwość leczenia ciężkich i dolegliwych chorób, nierzadko rodzi jednak wiele problemów związanych z poszanowaniem ludzkiego życia i godności osoby.
Coraz większa dominacja techniki medycznej nad procesem ludzkiej prokreacji, odkrycia na polu genetyki i biologii molekularnej, zmiany w zakresie terapii ciężko chorych oraz rozpowszechnianie się prądów myślowych inspirowanych przez utylitaryzm i hedonizm — oto czynniki, które mogą prowadzić do błędnych zachowań, jak również do powstawania niesprawiedliwych praw, godzących w godność osoby i nietykalność niewinnego życia.
3. Wasza praca ma ponadto szczególne znaczenie dla intelektualistów, zwłaszcza katolickich, którzy są «powołani do aktywnej obecności w środowiskach kulturotwórczych, w szkołach i uniwersytetach, w ośrodkach badań naukowych i technicznych» (Evangelium vitae, 98). Właśnie dla tego celu została ustanowiona Papieska Akademia «Pro Vita», której zadaniem jest «studiowanie podstawowych problemów medycyny i prawa, mających znaczenie dla promocji i obrony życia, zwłaszcza w ich bezpośrednim powiązaniu z chrześcijańską moralnością i wskazaniami Magisterium, a także szerzenie wiedzy o nich i formacja w tej dziedzinie» (Motu proprio «Vitae mysterium», «L'Osservatore Romano», wyd. polskie, n. 4/1994, s. 10).
Jednym słowem, wasza niezwykle odpowiedzialna misja obejmuje tę złożoną rzeczywistość, którą nazywa się dzisiaj «bioetyką». Dziękuję wam za zaangażowanie, z jakim prowadzicie badania nad konkretnymi zagadnieniami o wielkim znaczeniu, oraz za wnoszenie wkładu w rozwój dialogu między badaniami naukowymi a refleksją filozoficzną i teologiczną Magisterium. Należy coraz bardziej uwrażliwiać naukowców, zwłaszcza zajmujących się biomedycyną, na korzyści, jakie wynikają z połączenia naukowego rygoru z wymogami chrześcijańskiej antropologii i etyki.
4. Drodzy bracia i siostry! Niech wasza służba, którą pełnicie już od 10 lat, spotyka się z coraz większym uznaniem i poparciem oraz przyniesie oczekiwane owoce w postaci humanizacji nauk biomedycznych i zacieśnienia relacji między wiarą i badaniami naukowymi.
W tej intencji modlę się za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, aby Bóg nieustannie wspierał Akademię «Pro Vita». Każdego z was zapewniam o pamięci w modlitwie i wszystkim udzielam specjalnego Błogosławieństwa Apostolskiego, obejmując nim waszych współpracowników i bliskich.
Watykan, 17 lutego 2004 r.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (4/2004) and Polish Bishops Conference