Przemówienie do liderów Światowej Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego. 21.02.2000
21 lutego Ojciec Święty przyjął na audiencji dziesięciu członków komitetu wykonawczego Światowej Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego. Celem stowarzyszenia, działającego w ok. 60 krajach i zrzeszającego 100 tys. osób, świeckich i duchownych, jest dawanie chrześcijańskiego świadectwa we wszystkich dziedzinach życia — w rodzinie, pracy zawodowej, polityce i kulturze. Szczególnie znacząca jest jego działalność na polu charytatywnym: pomoc ubogim, rehabilitacja narkomanów, opieka nad imigrantami. Wspólnota Życia Chrześcijańskiego wywodzi się z Kongregacji Mariańskich, zatwierdzonych przez papieża Grzegorza XIII w 1584 r. Jan Paweł II przekazał liderom Wspólnoty orędzie, które zamieszczamy poniżej.
Z wielką przyjemnością witam w Watykanie liderów Światowej Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego, a w sposób szczególny waszego przewodniczącego José María Rierę, członków Komitetu Wykonawczego Wspólnoty i waszego wiceasystenta kościelnego, reprezentanta przełożonego generalnego Towarzystwa Jezusowego. Zechcieliście przybyć tu dzisiaj, aby podczas Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 publicznie wyrazić swoje postanowienie, że Jezus Chrystus, Syn Boży i Syn Maryi, ma stanowić centrum życia apostolskiego całej waszej Wspólnoty.
Nawiązujecie do długiej i bogatej tradycji Kongregacji Mariańskich, których początki sięgają XVI w., kiedy to powstały one z inicjatywy św. Ignacego Loyoli i jego towarzyszy. W następnych wiekach papieże popierali i wspomagali apostolat Kongregacji, m.in. przez wydawanie dokumentów papieskich. W 1968 r. Kongregacje Mariańskie, zjednoczone w Światowej Federacji, zwróciły się do papieża Pawła VI z prośbą o zatwierdzenie nowych «Zasad Ogólnych i Statutów Federacji», zaś w 1971 r. nazwa Kongregacji została zmieniona na «Światową Federację Wspólnot Życia Chrześcijańskiego». Później, w 1990 r., po zatwierdzeniu przez Stolicę Apostolską zrewidowanej wersji «Zasad i Norm Ogólnych», staliście się «Światową Wspólnotą Życia Chrześcijańskiego». Mimo tych zmian w nazwie i strukturach Wspólnota pozostaje wierna wspólnym duchowym korzeniom, które łączą ją z Towarzystwem Jezusowym, i dochowuje wierności tradycji ignacjańskiej, którą odziedziczyła.
Jesteście dziś obecni w 58 krajach na całym świecie jako zjednoczona wspólnota świeckich mężczyzn i kobiet, którzy dają świadectwo o Jezusie Chrystusie i swoją pracą uczestniczą w budowie Jego Królestwa. Czerpiecie inspirację i siły do realizacji tego zadania z ignacjańskich Ćwiczeń duchownych. Nacisk, jaki kładziecie na gruntowną i pełną formację chrześcijańską, pomaga wam szczególnie w prowadzeniu waszego apostolstwa. Jako członkowie laikatu jesteście powołani, aby być wiernymi świadkami Jezusa Chrystusa we wszystkich dziedzinach życia: w waszych rodzinach, w życiu zawodowym, w świecie polityki i kultury, w lokalnych wspólnotach kościelnych, do których każdy z was należy. Z satysfakcją dowiaduję się, że jako liderzy Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego poprosiliście poszczególne zespoły, aby w Roku Jubileuszowym ściślej współpracowały ze swymi lokalnymi pasterzami oraz zacieśniły więzy jedności z biskupami diecezjalnymi.
Posłuszni «mocy Bożej ku zbawieniu» (por. Rz 1, 16), staracie się wszczepiać w samo serce ludzkiej kultury nauczanie Kościoła, które jest światłem i przewodnikiem w dążeniu do społeczności bardziej sprawiedliwej i braterskiej. Szczególnie mocno odczuwacie potrzebę oddziaływania mocą Ewangelii na wszystkie dziedziny ludzkiej rzeczywistości, ponieważ «dobra nowina Chrystusowa odnawia ustawicznie życie i kulturę upadłego człowieka (...), nieustannie oczyszcza i podnosi obyczaje ludów» (Gaudium et spes, 58). Zdolność do prowadzenia tego niełatwego apostolstwa ma źródło w waszym codziennym wysiłku upodobniania się do Chrystusa, życia w Jego łasce i kierowania się tym samym dążeniem, które było w Nim (por. Flp 2, 5). Dzięki wiernej realizacji tych wzniosłych celów wasze własne życie wiary zostanie wzbogacone, a wasze świadectwo o Jezusie Chrystusie we współczesnym społeczeństwie przyniesie obfite owoce w życiu Kościoła.
Proszę was, byście mieli zawsze przed oczyma swoją historię i tradycję, zwłaszcza w tym kształcie, w jakim urzeczywistniały je Kongregacje Mariańskie, z których czerpie duchową inspirację obecna Światowa Wspólnota Życia Chrześcijańskiego. Odnawiajcie ufność pokładaną w Najświętszej Maryi Pannie, Matce naszego Pana Jezusa Chrystusa i naszej Matce. Jej przykład wiary i modlitwy będzie was wprowadzał na coraz wyższe poziomy wielkodusznej służby Kościołowi i społeczeństwu. Ona sama jest najbardziej wymownym przykładem posłuszeństwa Bogu i przyjęcia Jego woli; jeśli będziecie wzorować się na Niej, Jezus z pewnością stanie się ośrodkiem waszego życia i apostolstwa. Modląc się o łaskę i pokój naszego Pana Jezusa Chrystusa dla wszystkich członków Światowej Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego, z całego serca udzielam wam mego Apostolskiego Błogosławieństwa.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (4/2000) and Polish Bishops Conference