Służył narodom wszystkich kontynentów

13 kwietnia rano w Auli Pawła VI korpus dyplomatyczny akredytowany przy Stolicy Apostolskiej złożył Kolegium Kardynalskiemu kondolencje z powodu śmierci Jana Pawła II. Na początku uroczystości w imieniu dyplomatów głos zabrał dziekan korpusu dyplomatycznego ambasador Giovanni Galassi, a następnie dziekan Kolegium Kardynalskiego kard. Joseph Ratzinger podziękował za kondolencje nadesłane przez przywódców państw oraz za ich udział w pogrzebie Ojca Świętego. W spotkaniu uczestniczyło 140 kardynałów oraz szefowie misji dyplomatycznych akredytowanych przy Stolicy Apostolskiej. W imieniu Kolegium Kardynalskiego kondolencje przyjmowali: dziekan Kolegium kard. Joseph Ratzinger, wicedziekan kard. Angelo Sodano, kardynał kamerling Eduardo Martínez Somalo oraz protoprezbiter kard. Eugenio de Araújo Sales i protodiakon kard. Jorge Arturo Medina Estévez. Poniżej zamieszczamy przemówienia dziekana Kolegium Kardynalskiego kard. Josepha Ratzingera i dziekana korpusu dyplomatycznego ambasadora Giovanniego Galassiego.

Ekscelencje, Panie i Panowie, Szefowie misji korpusu dyplomatycznego akredytowanego przy Stolicy Apostolskiej!

W imieniu Kolegium Kardynalskiego i jako jego dziekan pragnę szczerze wam podziękować za kondolencje, jakie za pośrednictwem dziekana korpusu dyplomatycznego akredytowanego przy Stolicy Apostolskiej składaliście nam w tych dniach żałoby dla Kościoła, który w osobie Jego Świątobliwości Papieża Jana Pawła II utracił swego umiłowanego pasterza. Dziękuję prof. Giovanniemu Galassiemu, który wyraził uczucia was wszystkich i z wielkim wyczuciem przypomniał niektóre aspekty misji Jana Pawła II.

Jan Paweł II kierował Kościołem przez ponad 26 lat, ukazując, że jest on — jak przypominał Sobór Watykański II — zarazem «znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego» (Lumen gentium, 1). Z nowym zapałem napełniał go nadzieją; wprowadził go w trzecie tysiąclecie, zachęcając chrześcijan, by nieśli Chrystusa światu, i wzywając wszystkich ludzi dobrej woli do okazywania dobroci, umacniania pokoju i solidarności oraz do dzielenia się z innymi. Otwierał serca ludzi, a w szczególności serca młodzieży na orędzie Dobrej Nowiny.

Świadectwem tego były ostatnie dni, kiedy tak wiele osób zapragnęło przyjść, by oddać ostatni hołd Janowi Pawłowi II. Ten Papież do końca poświęcał swoje siły, by głosić Ewangelię na wszystkich kontynentach, w szczególności w czasie swoich bardzo licznych podróży, ukazując oblicze Ojca bogatego w miłosierdzie, prowadząc do Chrystusa, Odkupiciela człowieka, zachęcając wszystkich ludzi, by otworzyli się na Ducha Świętego.

Naszemu smutkowi towarzyszy zatem — a jak sądzę, wyrażam tu również wasze uczucia — gorące dziękczynienie Bogu za to, że dał nam tak wielkiego Pasterza, i z głębi serca płynąca wdzięczność Papieżowi Janowi Pawłowi II za jego działalność i nauczanie.

Wasza tak liczna obecność na dzisiejszym spotkaniu jest dla nas wszystkich źródłem wielkiej otuchy i zarazem świadectwem wielkiej aktywności, jaką prowadził na płaszczyźnie międzynarodowej nasz umiłowany Ojciec Święty Jan Paweł II. Podczas jego pontyfikatu zostały bowiem nawiązane stosunki dyplomatyczne z licznymi krajami, co świadczy o zainteresowaniu państw działalnością Papieża i Kościoła w całym świecie. Wy byliście uprzywilejowanymi świadkami tej działalności i rozwoju stosunków dyplomatycznych, których liczba w czasie tego pontyfikatu wzrosła ponad dwukrotnie. Ileż razy Jan Paweł II wzywał państwa, by szukały pokojowych rozwiązań i kontynuowały dialog? Ileż razy wzywał on przywódców państw, aby w sposób konkretny poświęcali coraz większą uwagę narodom, za które są odpowiedzialni, a zwłaszcza najsłabszym, najmniejszym, najuboższym? Ileż razy przypominał o wielkości ludzkiego życia?

Te jakże liczne wezwania wciąż jeszcze zobowiązują nas do obrony osoby ludzkiej, każdej osoby ludzkiej. Te liczne napomnienia są dla nas wszystkich przesłaniem i wezwaniem, abyśmy coraz bardziej oddawali się sprawie pokoju i solidarności między ludźmi i między narodami, w służbie ludzi żyjących na wszystkich kontynentach, aby pojednana rodzina ludzka żyła na ziemi, gdzie wszyscy są partnerami. Przypominał o tym niestrudzenie władzom państwowym i członkom korpusu dyplomatycznego akredytowanego przy Stolicy Apostolskiej.

Przekazując wam raz jeszcze podziękowania Kolegium Kardynalskiego za dowody waszej sympatii składane w czasie żałoby Kościoła, które nas i wszystkich katolików napełniają wielką otuchą, zapewniam o naszej modlitwie za was, panie i panowie ambasadorowie, jak również za wasze rodziny, waszych współpracowników i za kraje, które reprezentujecie; prosimy was, abyście przekazali nasze podziękowania rządzącym waszymi krajami, którzy łączyli się w smutku z Kościołem, za ich przesłania i za udział w pogrzebie Ojca Świętego. Wszystkim wam wyrażam naszą najszczerszą wdzięczność.

opr. mg/mg