Jubileuszowy dar i zadanie

80. rocznica urodzin Jana Pawła II przypadła w samym sercu obchodów Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. Poprzedziło ją wspomnienie świadków wiary XX wieku w rzymskim Koloseum oraz historyczna pielgrzymka do Fatimy. W dniu urodzin zgromadziło się wokół Ojca Świętego ponad 6000 kapłanów z całego świata, którzy obchodzili swój Jubileusz.

Droga do Jubileuszu kapłanów wiodła przez międzynarodowe spotkania w Fatimie (1996 r.), Yamoussoukro (1997 r.), Guadalupe (1998 r.) i ubiegłoroczne spotkanie w Jerozolimie.

Rzymskie rekolekcje

Od 14 do 18 maja br. odbyły się międzynarodowe rekolekcje dla kapłanów, które były bezpośrednim przygotowaniem do Jubileuszu. W kolejne dni uczestnicy spotykali się na Eucharystii, Liturgii Godzin i słuchaniu Słowa Bożego w Bazylikach Większych Wiecznego Miasta. 16 maja wieczorem wspólnie uczestniczyli w nabożeństwie Drogi Krzyżowej na terenach dawnego Circus Maximus. Spotkanie to miało szczególną wymowę, ponieważ odbywało się na miejscu męczeństwa pierwszych chrześcijan. Rekolekcje zakończyło wspólne świętowanie z Piotrem naszych czasów. Organizatorzy szczególnie wyróżnili 86 kapłanów — uczestników spotkania — którzy w tym roku również obchodzą 80. urodziny.

Wsłuchani w Chrystusa

We wszystkich wygłoszonych konferencjach, niczym refren, przewijała się myśl z Ewangelii św. Jana: „Jeśli we Mnie trwać będziecie (...) przyniesiecie owoc obfity” (J 15,7—8). Ta prawda jest fundamentem każdego chrześcijańskiego powołania, a zwłaszcza kapłańskiego. Ze ścisłej jedności z Chrystusem czerpali siłę i umocnienie kapłani, którzy dochowali wierności swemu powołaniu, aż do męczeństwa. To siła, która pozwala i dzisiaj być wiernym posłannictwu kapłańskiemu pośród wielorakich doświadczeń, cierpień, samotności i niezrozumienia. Każdy kapłan może powtórzyć za Apostołem Pawłem: „Wszystko mogę w tym, który mnie umacnia (Flp 4,13)”.

Wielki Jubileusz jest okazją do ewangelicznego spojrzenia na całą historię Kościoła. Kardynał Angelo Sodano stwierdził: „Kapłan wsłuchany w Chrystusa i Kościół zawsze będzie pamiętał, że nie jest ostatnim pracownikiem winnicy Pańskiej”. Świadomość tego prowadzi do postawy pokory, ale też i pragnienia, by przekazać następnym pokoleniom żywy płomień ewangelicznego orędzia.

Mówią święci

Słuchaniu Słowa Bożego towarzyszyło świadectwo świętych, którzy w różnych okresach historii Kościoła realizowali w sposób heroiczny ewangeliczne przesłanie. Należały do nich św. Katarzyna ze Sieny i św. Teresa od Dzieciątka Jezus. Mimo że św. Teresa urodziła się 500 lat po śmierci św. Katarzyny (1380 r.); mimo że wychowały się w różnych krajach i kulturach, posługiwały się różnymi językami, a także różnie doświadczały Boga i różne były drogi ich powołania, obie kierują do kapłanów wspólne wezwanie, aktualne także dzisiaj. To wezwanie streszcza „pragnienie płonącej miłości do Chrystusa” i „pragnienie zbawienia każdego człowieka”.

Św. Edyta Stein wypowiedziała słowa, które pozwalają lepiej zrozumieć przesłanie świętych Katarzyny i Teresy: „W ciągu wieków wielkie wydarzenia widzialne w życiu Kościoła przygotowywane są w cichym dialogu, prowadzonym przez dusze konsekrowane z ich Oblubieńcem. Tak jak Maryja, która zachowywała i rozważała w swym sercu każde słowo, które Bóg do Niej kierował. Wtedy każdy na drodze swego powołania będzie użytecznym narzędziem w ręku Boga dla dokonania wielkich dzieł w Kościele”. O takiej postawie kapłanów w różnych zakątkach świata dawali świadectwo uczestnicy rekolekcji.

Mówi Piotr naszych czasów

Na zakończenie rekolekcji, pozdrawiając z okna swej prywatnej biblioteki kapłanów zgromadzonych na Placu św. Piotra, Ojciec Święty wezwał ich, by odważnie i z entuzjazmem poszli śladami swoich świętych poprzedników. To gwarantuje skuteczność ich ewangelizacji.

Zwieńczeniem rekolekcji, a jednocześnie świętowaniem Jubileuszu kapłanów, była Eucharystia, sprawowana z Janem Pawłem II na Placu św. Piotra. Był to znak modlitwy, synowskiego oddania i jedności wszystkich kapłanów z Ojcem Świętym. Jan Paweł II w homilii nawiązał do ustanowienia sakramentu kapłaństwa w Wieczerniku i podkreślił wielkość tego sakramentalnego daru. Cały Lud Boży wezwał do modlitwy za kapłanów, o świętość ich życia.

W atmosferze Wielkiego Jubileuszu

Do Rzymu przybywają nieustannie tysiące pielgrzymów. Są to pielgrzymki parafialne z różnych diecezji i narodowości. W maju odbyły się narodowe pielgrzymki z Rumunii i Wenezueli. Wszystkich zadziwiła niezwykła pielgrzymka 74 orkiestr dętych z włoskiej diecezji Orvieto—Todi. 3000 muzyków opasało kolumnadę Berniniego, dając niezwykły koncert muzyki religijnej i ludowej. Wolontariusze z całego świata w niebieskich narzutach z napisem: „Byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie” sprawnie udzielają niezbędnych informacji. Wielki Jubileusz to nie tylko celebracje i pielgrzymowanie. To przede wszystkim wezwanie Kościoła do ożywienia wiary i świadectwa chrześcijańskiego życia. Tylko wtedy podejmiemy skutecznie dzieło nowej ewangelizacji.

opr. mg/mg