Temat: Apostolskie priorytety
Jak niesamowita musiał aby radość apostołów, kiedy doświadczali, jak słowo Boże wydaje owoc w ludzkich sercach. Co więcej, wczytując się w słowa dzisiejszego pierwszego czytania widzimy też zaangażowanie i troski troskę apostołów o to, aby zadanie powierzone im przez Mistrza wypełnić jak najlepiej. Dlatego też decyzja, że ci, których posłał Jezus, mają poświęcić się posłudze głoszenia słowa oraz modlitwie.
Z dzisiejszego punktu widzenia może to dziwić, bo przecież dzieła miłosierdzia są dziś niejako w centrum aktywności Kościoła, ale uczniowie Zbawiciela pomni zadania, do którego zostali wybrani i posłani, zdecydowali się na ustanowienie diakonów, aby to oni zajęli się rozdawaniem jałmużny. Jezus bowiem polecił swoim uczniom, aby szli aż na krańce świata i czynili sobie uczniów. Posłani z orędziem Dobrej Nowiny pamiętali, że jej głoszenie jest zadaniem ich życia. Wszak wiara rodzi się ze słuchania, a to właśnie dzięki wierze możemy na mocy zasług Chrystusa osiągnąć życie wieczne.
Głosząc słowo Boże, idąc aż na krańce świata dla Imienia Jezusowego, wreszcie potwierdzając męczeńską śmiercią prawdy, jakie nieśli ze sobą w świat, wypełnili zadanie powierzone im przez Mistrza. Pamiętali bowiem o zasadzie, o jakie mówił sam Zbawiciel. „Cóż przyjdzie człowiekowi jeśliby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł?”
SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Jest wiele zadań, które są ważne i jakie znajdują się w orbicie zainteresowania Kościoła. Od samego początku, od momentu jego założenia przez Zbawiciela kontynuuje on misję, jaka została mu zlecona. Jednak wiele razy pośród zadań ważnych i najważniejszych wciąż musimy stawiać sobie to samo pytanie, jakie legło u podstaw posługi apostolskiej. Mianowicie, jak najlepiej wypełnić i jak pozostać wiernymi misji zleconej nam przez Zbawiciela?
PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy pamiętam o zadaniach do jakich posyła nas Jezus?