Znaleziono 5513 wyników
Czas na papieża z Afryki? Bp Barron: to tamtejsi biskupi upominali się o wierność nauczaniu Kościoła
„Dlaczego tak bardzo zajmujemy się Niemcami, gdzie Kościół usycha? Dlaczego nie przyjrzymy się Kościołowi w Nigerii, nie popatrzymy, co robi właściwie i nie zaczniemy go naśladować? To biskupi z Afryki w ostatnich latach upominali się o wierność nauczaniu Kościoła, być może więc rzeczywiście jest to właściwy moment na papieża z Afryki” – mówi bp Robert Barron.
Nowy arcybiskup poznański: niepokoi mnie to, że są tendencje tzw. opiłowania, zredukowania religii
„Oprócz różnych kompetencji, które jako ludzie chcemy zdobywać, warto poszerzać obszar życia religijnego i wiary, by także miał miejsce” – mówił abp Zbigniew Zieliński, pytany o naukę religii w szkołach. Abp Zieliński objął właśnie archidiecezję poznańską. Wcześniej był biskupem pomocniczym w Gdańsku.
Rozeznawanie Franciszka. Jaki jest duchowy spadek po zmarłym papieżu?
Odszedł ojciec. I dlatego płaczemy. Nie sądzę, aby czas pożegnania papieża, był dobrym momentem na jakieś łatwe podsumowania tego pontyfikatu. Tym bardziej, że jesteśmy dziś w dużej mierze zakładnikami mediów, które kreują wizerunek papieża zgodnie ze swoimi założeniami – pisze ks. Tomasz Jaklewicz, felietonista Opoki.
Chciał malarstwem służyć Bogu i Ojczyźnie, docenili go Francuzi i Włosi. 100 lat temu zmarł Jan Styka
Każdy, kto czyta „Odyseję”, ma przed sobą obrazy Styki – pisał Pierre Harispe, laureat Akademii Francuskiej. W Polsce jego najsłynniejszym obrazem będzie ten, dla wystawienia którego specjalnie zbudowano we Wrocławiu rotundę. Jan Styka zmarł we Włoszech, a pochowany został w kraju, którego za życia nie chciał odwiedzać drugi raz.
Duchowy testament Franciszka: budować cywilizację miłości na ruinach świata pogrążonego w grzechu
Miłość odmieniana jest dziś przez wszystkie przypadki, a jednocześnie staje się coraz bardziej pustym hasłem. Ostatnia encyklika Franciszka może być odczytana jako jego duchowy testament, wskazujący na miłość, którą odkrywamy w Sercu Jezusa, napełniającą głęboką treścią także miłość ludzką. Ta miłość skłania do wychodzenia ku innym, dzielenia się z nimi doświadczeniem zbawczej miłości Chrystusa.
