Wyszukano wyników: 94
Gdy my zbliżamy się do Boga, Królestwo Boże zbliża się do nas
Żyjemy nie w świecie idealnym, ale skażonym grzechem. Choć ludzkość dokonała znaczącego postępu technicznego i cywilizacyjnego, problem grzechu jest nadal problemem zasadniczym. Żadne osiągnięcia techniczne ani reformy systemowe nie przyniosą nam „raju na ziemi”, natomiast im bardziej odsuwamy się od grzechu, a zbliżamy do Boga, tym bliżsi jesteśmy Jego Królestwu – wskazuje Maciej Górnicki w dzisiejszym komentarzu liturgicznym.
Dobra i zła terapia: nie każde auto jeździ tak samo. Podobnie jest z terapeutami...
Nie każde szybkie auto jest bezpieczne. Podobnie niebezpieczny może być terapeuta, który oferuje zbyt szybkie wyjaśnienie naszych problemów. Psychoterapię można porównać też do ostrego narzędzia, używanego do precyzyjnego cięcia materiału: łatwo można się nim zranić. Ten, kto podejmuje terapię (a także ten, kto ją oferuje) powinien mieć tego świadomość.
Chrześcijańska odpowiedź: przeciwstawić się szyderstwu modlitwą, postem i ukochaniem Chrystusa
Jezus zapowiedział swoim uczniom: „Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie najpierw znienawidził”. Bluźniercza ceremonia otwarcia igrzysk olimpijskich jest jaskrawym przykładem takiej nienawiści. Właściwą odpowiedzią nie są jałowe polemiki z bluźniercami, ale zwrócenie się ku Chrystusowi przez modlitwę, post i wszystko, co wzmacnia naszą miłość do Zbawiciela.
Uczmy się mówić „przepraszam”. To chrześcijańskie lekarstwo na toksyczną iluzję perfekcjonizmu
Kultura perfekcjonizmu oparta jest na złudnym przekonaniu o własnej doskonałości. Tymczasem w świecie skażonym grzechem nic nie jest doskonałe, a chrześcijańskim lekarstwem na toksyczny perfekcjonizm jest uczenie się przepraszania i przebaczania. Powinniśmy też w tej kulturze wychowywać nasze dzieci, aby ochronić je przed toksycznym wpływem mediów społecznościowych.
Modlitwa w rodzinie, gdzie dwoje albo troje zbierze się w imię Moje...
Poświęćmy chwilę uwagi temu, jak wiele dla trwałości i szczęścia rodziny może znaczyć rzetelna wspólnota w wierze. Przyszedł kiedyś do mnie znajomy, żeby pochwalić się swoim pierwszym dzieckiem, a przy okazji zwierzył się, że wraz z żoną postanowili już teraz, mimo, że ich córeczka jest dopiero niemowlątkiem, codziennie wspólnie się modlić – pisze o. Jacek Salij, felietonista Opoki.
Nowości w serwisie
- „Pokój Łez”: to tu kardynał staje się papieżem
- Brutalne zabójstwo na UW – nie żyje portierka, ochroniarz w stanie krytycznym, sprawca zatrzymany
- Czwartek: o godz. 9.15 kardynałowie powrócą do Kaplicy Sykstyńskiej. Cały Kościół trwa na modlitwie
- Św. Stanisław: prawdziwa miłość jest wierna i gotowa do najwyższego poświęcenia
- Jak długo trwały poprzednie konklawe?
- Stopy procentowe w dół. RPP podjęła długo wyczekiwaną decyzję
- Przejmująca cisza konklawe
- Czarny dym nad Watykanem. Kardynałowie nie wybrali papieża. Kolejne głosowanie w czwartek rano
- Pytamy kanonistę: dlaczego kardynałowie odcinają się od reszty świata?
- Karol Nawrocki przekaże mieszkanie na cele charytatywne. „Zło trzeba zwyciężać dobrem” – stwierdził
