Wyszukano wyników: 706
Czy wszyscy ludzie są dobrzy? Z natury – tak. Jest jednak jedno „ale”
Twierdzenie, że każdy człowiek jest dobry i pragnie dobra nie jest kontrowersyjne samo w sobie. Tak, jesteśmy stworzeni na obraz dobrego Boga i natura ludzka jest dobra. Jest jednak pewien istotny problem, którego wydają się nie dostrzegać propagatorzy „inkluzywizmu” – zwraca uwagę felietonista Opoki, o. Jan P. Strumiłowski OCist.
Czy wszyscy ludzie są dobrzy? Z natury – tak. Jest jednak jedno „ale”
Twierdzenie, że każdy człowiek jest dobry i pragnie dobra nie jest kontrowersyjne samo w sobie. Tak, jesteśmy stworzeni na obraz dobrego Boga i natura ludzka jest dobra. Jest jednak pewien istotny problem, którego wydają się nie dostrzegać propagatorzy „inkluzywizmu” – zwraca uwagę felietonista Opoki, o. Jan P. Strumiłowski OCist.
Program degradacji rozumu i sumienia. Tzw. edukacja zdrowotna jak kraina lotofagów
„Często pojawiającym się w dokumencie o podstawach programowych «edukacji zdrowotnej» modnym słowem, powtarzanym w kilku miejscach, jest «dobrostan psychiczny i emocjonalny». Jeszcze do niedawna dobrostan odnosił się do zasad hodowli zwierząt” – mówi prof. Antoni Buchała, prezes Katolickiego Stowarzyszenia Wychowawców.
Dlaczego wszechmocny Bóg, który jest Miłością, dopuszcza zło?
W Kościele katolickim zdecydowanie wierzymy, że Bóg jest Miłością. Toteż w różnych sytuacjach, kiedy nas (lub kogokolwiek) spotyka jakieś przekraczające nas zło, jedno wiemy na pewno: że nie wyrwało się ono spod rządów Bożej Opatrzności. Zatem choćby nie wiem jakie zło nas spotkało, starajmy się trwać w postawie „Jezu, ufam Tobie!” – pisze o. Jacek Salij OP.
Pustelnik jest znakiem dla innych, że Bóg sam wystarczy. Ks. Marcin Wiśniewski opowiada o swoim powołaniu
„Pustelnik nie ucieka przed ludźmi. Idzie na pustelnię dla całego Kościoła. Ma być znakiem dla innych, że nie jest nam potrzebne do szczęścia nic poza Bogiem” – mówi ks. Marcin Wiśniewski, opiekun pustelni na Górze Krzyża Jubileuszowego. W wywiadzie opowiada o swoim powołaniu, codziennym życiu w pustelni i niezdrowej modzie na „romantyków pustyni”.
Napędzany bluźnierstwem walec rozpędza się – to właśnie prawdziwe, ohydne oblicze „kultury tolerancji”
Dyskusja na temat pseudoartystycznych wyobrażeń uderzających bezpośrednio w chrześcijan, takich jak parodia Ostatniej Wieczerzy będzie wracać raz za razem. „Tolerancyjna” kultura nie może znieść tego, że inni myślą i czują inaczej i będzie nieustannie prowokować, szokować, uderzać w czułe punkty. Im bardziej dosadnie, im bardziej boli innych, tym lepiej, według wyznawców „tolerancjonizmu”. Wszyscy muszą ich tolerować – oni zaś – nie tolerują nikogo.
Nowości w serwisie
- Hiszpania: premier przygotowuje „czarną listę” lekarzy, którzy odmawiają wykonywania aborcji
- Aż tak źle? Nie będzie dziś obiecanych informacji o frekwencji na edukacji zdrowotnej
- „Św. Jan Paweł II. Prorok nadziei” – w niedzielę XXV Dzień Papieski
- Amerykańscy żołnierze będą pilnować przestrzegania rozejmu w Strefie Gazy
- Zatroskany o wszystkie dzieci. Nagroda im. Ciesielskiego dla ks. prof. Pawła Bortkiewicza
- Św. Jan Henry Newman wytrwale prosił Maryję o odrodzenie wiary na Wyspach
- Biskupi Austrii: „Dilexi te” to „program i proroctwo”
- Bp Mendyk o edukacji zdrowotnej w szkołach katolickich: jest to jakaś forma legitymizacji tego, co robi MEN
- Potrzebujemy praktykowania jałmużny. 11 cytatów z adhortacji Leona XIV
- Będzie forsowanie gejowskich adopcji. Komisja Europejska przyjęła „strategię LGBTQI+”
