Znaleziono 219 wyników
Ten film wywołał wściekłość aborterów. Dr Nathanson pokazał na USG, na czym polega aborcja
Oswajał aborcję eufemistycznymi słowami „pro-choice”, czyli „za wyborem”. Sam zabił 75 tys. ludzkich istnień. Na pytanie, dlaczego nawrócił się na katolicyzm, dr Bernard Nathanson powiedział: „żadna religia nie przypisuje tak ważnej roli do wybaczenia”. Warto dziś za prof. Roszkowskim przypomnieć historię nawrócenia byłego abortera, autora głośnego filmu pro-life „Niemy krzyk”.
Kim jest chory? Dla świata to problem, który trzeba usunąć. Dla Chrystusa: umiłowana córka, umiłowany syn
Dwie książki, dwie perspektywy. Wydana właśnie „Inwazja uzdrawiaczy ciał” to znakomita prezentacja tego, jak świat postrzega chorego: jako coś zbędnego, ewentualnie „sprawę do załatwienia”. Lektura tej cynicznej publikacji może doprowadzić do załamania. Na szczęście jest i druga książka, pisana z perspektywy kapelana szpitalnego. Ta podnosi na duchu i samych chorych, i tych, którzy doświadczają choroby swoich bliskich.
Daj świadectwo! Rusza akcja „Posyłam dziecko na religię”
Niech Twoje słowa i zaangażowanie będą inspiracją dla innych. Wspólnie pokażmy, że katecheza to coś więcej niż lekcja – to droga budowania wartości i wiary w przyszłość – zachęcają inicjatorzy akcji „Posyłam dziecko na religię”. Można wziąć w niej udział, publikując posty w mediach społecznościowych i udostępniając grafiki z hasztagiem #posylamdzieckonareligie.
Psychicznie chorzy, nasi bliźni
Ufajmy, że również w dzisiejszej populacji naszych psychiatrów nie brakuje tak mądrych lekarzy, dla których jest czymś oczywistym, że pacjent to jest po prostu równy im w ludzkiej godności bliźni, który potrzebuje pomocy. Bo jak się przedstawia stosunek do ludzi umysłowo chorych w naszym społeczeństwie – z tym niestety bywa różnie – pisze o. Jacek Salij OP.
Ofiara Abrahama w swoich wersjach współczesnych
W ostatnich czasach, wobec nasilenia negatywnych stereotypów na temat księży, zdarza się, że kiedy rodzone dziecko postanawia wstąpić na drogę powołania kapłańskiego lub zakonnego, jego rodzice czują się wtedy niby Abraham, wezwany do złożenia własnego dziecka w ofierze Panu Bogu – pisze felietonista Opoki, o. Jacek Salij OP.
W Krakowie pochowano martwo urodzone dzieci
„Kiedyś pewni rodzice przyznali mi w rozmowie, że dla nich to jest szczególnie trudny czas, zwłaszcza od momentu, kiedy w świątyni pojawia się pusty żłóbek. On często przypomina o stracie ukochanego dziecka. Ale później ci sami rodzice mówili, że świadomość, że do tego żłóbka przychodzi Bóg i On wypełnia tę pustkę, daje im nadzieję” – tłumaczył ks. Janusz Kościelniak podczas ceremonii. W krakowskich Podgórkach Tynieckich pożegnano trzysta siedmioro dzieci.
