Abp Jędraszewski: Nie ma nic piękniejszego niż przywiązanie do Jezusowego krzyża

Na początku homilii metropolita krakowski odwołał się do obietnicy przekazanej przez proroka Izajasza, że przyjdzie Mesjasz, który raz na zawsze zniszczy śmierć, otrze łzy z każdego oblicza i odejmie hańbę od swego ludu. Tak się jednak stanie, kiedy przyjmie się tę zapowiedź z otwartym sercem i umysłem. Zauważył jednak, że w czasach Jezusa w Izraelu byli ludzie, odpowiedzialni za to, by wsłuchiwać się w Boży głos i przekazywać go ludowi, lecz kiedy przyszedł Jezus, głosząc przyjście Królestwa Bożego, czuł opór z ich strony.

- Przyszedł przecież Boży Syn z woli Ojca, który do końca umiłował ten świat. Ale żeby uwierzyć trzeba mieć w sobie ducha pokory, otwartości i gotowości przełamania wewnętrznych schematów i uprzedzeń - wyjaśniał arcybiskup.

Zaznaczył też, że św. Paweł, jak mało kto, był zanurzony w dziejach tego odrzucenia i oporu - początkowo jako Szaweł, który szukał wyznawców Chrystusa, by ich uwięzić i postawić przed sąd, a następnie jako Paweł, który sam napotyka na opór. - Głosząc Ewangelię spotyka się z drwinami ze strony pogan, bo cóż to za głupstwo wierzyć, że jest ktoś, kto powstał z martwych. Z tym samym oporem spotykał się ze strony Żydów, dla których Chrystus ukrzyżowany i zmartwychwstały był po prostu zgorszeniem - opowiadał.

Zdaniem biskupa, oprór i ucisk jest także udziałem ludzi żyjących w drugiej dekadzie XXI wieku, przez to, że powszechne jest dziś świadome i niekiedy wręcz zaplanowane odrzucanie chrześcijaństwa jako pewnej wizji Boga i człowieka. - Czujemy, że jest także opór wobec tego, że w pewnych sytuacjach ośmielamy się mówić innym o Chrystusie. To odrzucanie doktryny chrześcijańskiej, ten opór wobec Ewangelii,  często sprowadza się do zarzutu, w którym jest pewna drwina, wrażona w słowach: „Ty jesteś kościółkowy, ty jesteś właśnie taki dziwny, a przecież trzeba żyć tak, jakby Boga nie było i wziąć wszystko w swoje ręce".

Zdaniem metropolity, przyszłość Europy i świata, a także naszej ojczyzny, zależy od tego, ilu takich świadków będzie - świadomych, pełnych zapału, gotowych na wszystko na wzór św. Pawła. Tłumaczył jednak, że trzeba nieustannie wzrastać w tym przekonaniu, któremu dał wyraz św. Paweł pisząc: "Wszystko mogę w tym, który mnie umacnia", żeby być świadkiem Chrystusowego krzyża.

Dominikańskie Duszpasterstwo Akademickie „Beczka" powstało 29 września 1964 r. decyzją ówczesnego prowincjała o. Jana Janczaka. W latach 70. i 80. XX w., pod opieką duszpasterza o. Jana Andrzeja Kłoczowskiego OP „Beczka" była jednym z nielicznych miejsc swobodnej społeczno-politycznej aktywności, a związani z nią studenci w dużej mierze tworzyli Studencki Komitet Solidarności i organizowali pomoc dla internowanych.

Do dziś „Beczka" jest miejscem rozwoju wielu inicjatyw i zrzesza studentów w wielu różnorodnych grupach. Dla każdego z nich motywacją do zaangażowania w duszpasterstwo są wartości chrześcijańskie i chęć pogłębiania wiary. Obecnie duszpasterstwem opiekują się: o. Janusz Pyda OP i o. Paweł Szylak OP.