Abp Ryś do diakonów: Im was jest mniej, tym Jego więcej! – Diakonat 2019

"Będziesz miał w swoim życiu takie momenty, że będziesz się starał i starał, i nic z tego nie będzie. Wtedy jedynym sposobem, żeby coś w ogóle z tego było jest to, by wykonać chociaż taki jeden gest. Idź wieczorem do kościoła, nie przy ludziach, sam na sam. Połóż się krzyżem. Wtop się w tę posadzkę, żebyś zniknął i powiedz Jezusowi: ja znikam, Ty działaj, robię Ci przestrzeń do działania!" – mówił do nowych diakonów Kościoła Łódzkiego arcybiskup Grzegorz Ryś.

W sobotę przed południem w bazylice archikatedralnej siedmiu alumnów V roku Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi, przyjęło z rąk księdza arcybiskupa Grzegorza Rysia święcenia diakonatu.

W słowach pouczenia pasterskiego ksiądz arcybiskup zwrócił się do przyszłych diakonów – jak ogłaszasz innym Jezusa Chrystusa, to nie możesz powiedzieć – teraz idźcie do kogoś innego. Jeśli pomagałeś człowiekowi urodzić się do wiary, to teraz nie możesz powiedzieć – teraz znajdź sobie innych opiekunów. Ojcostwo jest miłością. Nie jest tylko kompetencją zawodową. Dlatego jednym ze znaków, które pokazują, że jesteście ojcami, będzie wasz celibat. Celibat, który przeżywacie jako jedną z form miłości do ludzi, a nie formę wyrzeczenia się miłości. Nie mów wiele o tym, co możesz pokazać. Celibat jest miłością do ludzi, jest miłością Chrystusową do Kościoła. Chrystus jest Oblubieńcem Kościoła, ale jest także w wielu tekstach Kościoła nazywany – Pater familias Ecclesiae – Ojciec rodziny jaką jest Kościół – kochający Ojciec. Pokażcie sobą. Nie mów wiele o tym, co możesz pokazać. – podkreślił arcybiskup łódzki.

Przypominając o zadaniach, które będą wykonywać ustanowieni dziś diakoni, metropolita łódzki powiedział – Pan was powołuje do wielkich rzeczy. Będziecie przepowiadać Słowo, będziecie mogli chrzcić, będzie mogli błogosławić małżeństwa, będziecie mogli odprowadzać ludzi na cmentarz – to znaczy, że będziecie z ludźmi, kiedy się rodzą, kiedy podejmują najważniejsze decyzje miłości w życiu i kiedy umierają. Są jakieś większe rzeczy, jak być z człowiekiem w tym, co jest dla człowieka najważniejsze? Czy jest coś ważniejszego? – pytał hierarcha.

Łódzki pasterz dał też konkretne wskazówki nowym diakonom na drogę ich posługi. – Jak będziesz chciał pójść na pogrzeb, by głosić Słowo na pogrzebie – najpierw siądź i posłuchaj, co Ci Jezus powie, bo jak nie będziesz miał słowa od Jezusa na ten pogrzeb, to każde twoje słowo będzie za małe. Jak będziesz chciał iść pobłogosławić małżeństwo, a nie posłuchasz, co Jezus mówi o miłości, a będziesz chciał się dzielić swoją mądrością, to biada tym ludziom, bo na jaką miłość będziesz ich otwierał? Wiara jest kluczem, a nie umiejętności, nie największe dostępne środki. Wszystko zależy od waszej wiary, która jest osobistym spotkaniem. – dodał.

– Masz głosić ludziom – pomódl się za nich. Masz ich chrzcić – pomódl się za nich. Masz odprowadzić kogoś na cmentarz – pomódl się za niego. Masz komuś pobłogosławić małżeństwo – pomódl się za nich. – wskazywał abp Grzegorz. Odnosząc się do liturgii święceń abp Ryś przypomniał, że obowiązkiem każdego – kto przyjął święcenia – jest codzienna modlitwa brewiarzowa, którą przyrzeka się sprawować codziennie – jest to obowiązek nas wszystkich, jak tu jesteśmy przy ołtarzu zgromadzeni. – zaznaczył

Przed błogosławieństwem, nowi diakoni Kościoła Łódzkiego otrzymali od metropolity łódzkiego dekrety na parafie, gdzie będą przez cały kolejny rok posługiwać.

• dn. Adrian Anielak – parafia p.w. św. Mikołaja biskupa w Wolborzu.
• dn. Tomasz Grzejdziak – parafia p.w. św. Małgorzaty dziewicy i męczennicy w Chorzęcinie.
• dn. Jakub Hejduk – parafia p. w. św. Anny i N.M.P. Matki Miłosierdzia w Wartkowicach.
• dn. Piotr Kałuszka – parafia p.w. Ścięcia św. Jana Chrzciciela i Świętej Trójcy w Budzynku oraz parafii św. Floriana w Domaniewie.
• dn. Orfeusz Malesa – parafia p.w. św. Jana Chrzciciela w Świnach.
• dn. Ireneusz Słoma – parafia p.w. Najświętszego Serca Jezusowego w Tomaszowie Mazowieckim.
• dn. Konrad Sulmirski – parafia p.w. św. Faustyny Kowalskiej w Łasku.

Następnie diakoni złożyli podziękowanie za otrzymane świecenia i prosili o modlitwę, aby dobrze pełnili urząd dziś im powierzony.

Święcenia diakonatu to pierwszy stopień święceń kapłańskich. Oprócz nich są jeszcze święcenia prezbiteratu i biskupie. Od tej pory nowo wyświęceni diakoni są osobami duchownymi, które mogą pomagać księżom w ich posłudze kapłańskiej. Mogą błogosławić małżeństwa, chrzcić, święcić dewocjonalia. W imieniu Kościoła są zobowiązani do modlitwy za wszystkich ludzi, za cały świat i za cały Kościół.