Prof. Jacek Hilszczański laureatem Nagrody im. bp. Romana Andrzejewskiego

Przyroda nie istnieje bez ludzkości. Tu i teraz my jesteśmy częścią przyrody, my ją tworzymy, my ją kształtujemy - mówił prof. Jacek Hilszczański, laureat Nagrody im. bp. Romana Andrzejewskiego za rok 2017.

W sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody im. bp. Romana Andrzejewskiego za rok 2017. Otrzymał ją prof. Jacek Hilszczański, członek Rady Naukowej Leśnictwa przy Prezesie Rady Ministrów.

Kapituła Nagrody, w której skład wchodzą m.in. bp Alojzy Orszulik i Sławomir Siwek, doceniła prof. Hilszczańskiego m.in. za „odważną i konsekwentną obronę rozumu i naukowej wiedzy w dyskusji o ochronie Puszczy Białowieskiej”. Jak podkreślono w uchwale Kapituły, prof. Hilszczański został wyróżniony także za społeczną aktywność zarówno w Polsce, jak i Europie, co w sposób szczególny wybrzmiewa w podejmowanych przez niego dyskusjach nt. ochrony Puszczy Białowieskiej.

"Przez osobę prof. Hilszczańskiego Kapituła jednocześnie wyraża uznanie dla wszystkich naukowców, wychowawców i pracowników na co dzień oddających swe umiejętności dla budowy światowej marki polskich lasów" - podkreślili członkowie Kapituły.

Tegorocznemu laureatowi nagrodę wręczył przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki. W krótkim wystąpieniu mówił o powołaniu naukowca do dociekania prawd Bożych.

"Pan Bóg dał nam do dyspozycji dwie księgi do studiowania, jeśli nie chcemy błądzić. Pierwszą księgą jest Biblia, która objawia Bożą wolę. Drugą księgą jest stworzenie objawiające Bożą moc. Jeśli dociekanie prawd Bożych zawartych w Biblii jest zadaniem teologa, to dociekanie Bożej prawdy mieszczących się w dziele stworzenia jest zadaniem naukowca. Oba te zadania są szlachetnymi powołaniami, które powiększają naszą wiedzę na temat Bożej mocy i majestatu" - przypomniał abp Gądecki.

Zwrócił też uwagę, że praca naukowca, aby była w pełni owocna musi być przez niego traktowana jako realizowanie życiowego powołania.

"Oczywiście, aby doprowadzić dzieło do końca, konieczna jest później także wytrwałość, cierpliwość, trzeba rozwiązać tysiące konkretnych problemów, również ekonomicznych. Lecz to wszystko na nic się nie zda, jeśli zabraknie decydującego ognia idei. Jeśli będzie jej pozbawiony, stworzy coś sztucznego, bez życia, bez duszy. Tak, z pewnością istnieje powołanie do nauki, tj. pewien sposób czucia, myślenia, widzenia naukowego" - przekonywał hierarcha.

W krótkim podziękowaniu, prof. Hilszczański podkreślił, że otrzymaną nagrodę traktuje jako wyróżnienie całego środowiska naukowego, którego jest przedstawicielem.

"Mam wielkie przeświadczenie, że jest to nagroda dla pewnego środowiska: polskich leśników, naukowców zajmujących się ochroną lasów i szeroko pojętą ochroną przyrody" - mówił. Podkreślił też, że nie znalazłby się w tym miejscu, gdyby nie Puszcza Białowieska, która stała się areną sporów dwóch koncepcji ochrony przyrody: jednej, wykluczającej działalność człowieka i traktującej go jak wroga i tej (z którą laureat się utożsamia), która widzi w człowieku nieodzowny element kształtujący przyrodę.

"Przyroda nie istnieje bez ludzkości. Tu i teraz my jesteśmy częścią przyrody, my ją tworzymy, my ją kształtujemy" - przekonywał profesor. Odwołując się do przykładu Puszczy Białowieskiej przypomniał także, że "dogmat nic nie robienia", stosowany przez niektórych obrońców przyrody powinien być stosowany z wielką rozwagą i poszanowaniem człowieka, jako istoty mającej ważny wpływ na kształtowanie środowiska przyrodniczego.

Jacek Hilszczański urodził się 8 września 1966 r. w Zabrzu. Ukończył Wydział Leśny Akademii Rolniczej Lasów Polskich , po ukończeniu studiów pracował m.in. w Zakładzie Ochronie Lasu Instytutu Badawczego Leśnictwa w Warszawie, odbył staże w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, Stacji Badawczej Rocky Mountain Research w Stanach Zjednoczonych i uczestniczył w międzynarodowych kursach naukowych m.in. w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Kilka lat po obronie pracy doktorskiej pod kierunkiem prof. Barbary Głowackiej, otrzymał roczne stypendium post-doktorskie na Wydziale Leśnym Szwedzkiej Akademii Rolniczej. Rozprawę habilitacyjną, obronioną w 2008 r. poświęcił biologicznym podstawom ograniczenia liczebności kornika drukarza. Od 23 lat angażuje się w badania i debaty dotyczące ochronę przyrody Puszczy Białowieskiej, utrzymując, że człowiek odgrywa ważną rolę w kształtowaniu i utrzymaniu przyrodniczego bogactwa tego obszaru. W 2014 r. z rąk Prezydenta RP otrzymał tytuł profesora. Jest autorem lub współautorem 120 publikacji naukowych i popularno-naukowych, w tym 28. publikacji w czasopismach indeksowanych przez Filadelfijski Instytut Informacji Naukowej. Czynnie uczestniczył w 50. sympozjach i konferencjach naukowych. Należy do Polskiego Towarzystwa Entomologicznego oraz Śląskiego Towarzystwa Entomologicznego. Jest pięciokrotnym laureatem nagrody Dyrektora Instytutu Badawczego Leśnictwa. W latach 2009-2014 pełnił obowiązki kierownika Zakładu Ochrony Lasu Instytutu Badawczego Leśnictwa, a od 2014 r. był zastępcą dyrektora Instytutu ds. naukowo-badawczych. W 2011 r. odznaczono go srebrnym krzyżem zasługi, a w 2016 r. otrzymał srebrną odznakę inżyniera roku oraz kordelas leśnika polskiego.

Nagrodę im. bp. Romana Andrzejewskiego ustanowiła w 2004 r. Fundacja „Solidarna Wieś”. Współzałożycielem i przewodniczącym Rady Fundacji oraz przewodniczącym kapituły nagrody jest Sławomir Siwek. Natomiast honorowym przewodniczącym tejże kapituły jest bp Alojzy Orszulik.

Dotychczasowymi laureatami nagrody są prof. Andrzej Stelmachowski, prof. Maria Radomska, kard. Józef Glemp, ks. prał. Bogusław Bijak, bp Alojzy Orszulik, dr Maria Stolzman, dr Barbara Fedyszak-Radziejowska, Roman Kluska, Josef Rottenaicher, abp Józef Michalik, prof. Alojzy Szymański, o dr. Stanisław Jaromi OFM Conv i ks. prał. Kazimierz Kaczor.

pgo, abd / Warszawa

« 1 »

reklama

reklama

reklama

reklama