Zasłonięty krzyż. Dlaczego Jezus znika z naszych oczu?

Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego dokonał Jezus Chrystus. Od XI wieku na początku Wielkiego Postu w kościołach zasłaniano całe ołtarze tzw. suknem postnym, co symbolizowało żal i pokutę, prowadzącą do nawrócenia. We wcześniejszych wiekach nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego grzesznikom.

Zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów jest nieco późniejszy, gdyż pochodzi z XIII wieku. Popularnym wytłumaczeniem tego zwyczaju  jest nawiązanie do Ewangelii wg. św. Jana czytanej w tym okresie, mówiącej o wyjściu Jezusa ze świątyni i ukryciu się. Należy pamiętać, że dawne krzyże ozdabiano cennymi kamieniami, dlatego na czas rozważania Męki Pańskiej należało zasłonić wszelkie bogactwo i symbole zwycięstwa Chrystusa.

Po soborowej reformie kalendarza liturgicznego decyzję o kontynuowaniu tego zwyczaju, pozostawiono decyzji episkopatów danych państw.

Konferencja Episkopatu Polski zdecydowała się na zachowanie zwyczaju zasłaniania krzyży w piątą niedzielę Wielkiego Postu.

Jezus na pewien czas znika z naszych oczu, abyśmy przeżyli to, co uczniowie, kiedy Jezus mówił: „Jeszcze krótko jestem z wami (J 13,33)”.

Źródło: Niedziela