Nie żyje Mirosław Chojecki. Opozycjonista miał 76 lat

Zmarł Mirosław Chojecki, wybitny działacz opozycji demokratycznej w PRL, współzałożyciel KOR i niezależnych wydawnictw, wieloletni wydawca i animator życia kulturalnego w Polsce i na emigracji. Był laureatem nagród naukowych i odznaczonym Kawalerem Orderu Orła Białego.

Mirosław Chojecki urodził się 1 września 1949 w Warszawie. W latach 1967–1968 był student Politechniki Warszawskiej; absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Chemii (1974).

W latach 1967–1972 członek ZSP. W marcu 1968 roku uczestnik wydarzeń marcowych na PW, relegowany z uczelni. W latach 1974–1976 pracownik Instytutu Badań Jądrowych (laureat nagrody im. Marii Skłodowskiej-Curie). Od 1976 roku członek KOR, następnie KSS KOR, organizator ekipy obserwatorów procesów radomskich, współprowadzący (z Anką Kowalską) spis represjonowanych, szef tzw. ekipy radomskiej organizującej pomoc dla represjonowanych, zwolniony z pracy. W latach 1976–1977 drukarz „Komunikatu” KOR i „Biuletynu Informacyjnego” KOR. 1 października 1976 roku zatrzymany i przesłuchiwany. W maju 1977 współorganizator Czarnego Marszu w Krakowie po zabójstwie Stanisława Pyjasa; współzałożyciel niezależnego wydawnictwa NOWa, redaktor, drukarz i organizator produkcji (do 1981).

W latach 1976–1980 wielokrotnie zatrzymywany na 48 godz., bity, 25 marca 1980 roku aresztowany, 7 kwietnia 1980 roku rozpoczął głodówkę protestacyjną z powodu nieprzedstawienia mu przez prokuratora zarzutów, 10 maja 1980 roku zwolniony (po podjętych w jego obronie akcjach w kraju i za granicą), następnie oskarżony o kradzież powielacza, skazany na 1,5 roku więzienia w zawieszeniu.

W sierpniu 1980 roku podczas strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina współorganizator (z Konradem Bielińskim, Janem Narożniakiem, Zenonem Pałką i Mariuszem Wilkiem) druku wydawnictw niezależnych; aresztowany 23 sierpnia 1980 roku, zwolniony po podpisaniu Porozumień Sierpniowych; ponownie przyjęty do pracy w IBJ. Członek komisji ds. dostępu „S” do środków masowego przekazu, szef komórki wydawniczej Regionu Mazowsze.

Po 13 grudnia 1981 roku pozostał w Paryżu (wyjechał w październiku 1981); w latach 1982–1989 współpracownik Biura Koordynacyjnego „S” za Granicą w Brukseli, odpowiedzialny za wysyłkę do kraju sprzętu poligraficznego, współpracownik „Bulletin d’Information du Comité Solidarité à Paris”, łącznik z siecią zagranicznych biur „S”. W latach 1982–1990 założyciel i wydawca miesięcznika „Kontakt” w Paryżu, 1983–1990 – założyciel i szef firmy Audio-Kontakt, 1985-1990 – Video-Kontakt. Od 1990 roku w Polsce, od 1991 właściciel Grupy Filmowej Kontakt. W 1992 roku współzałożyciel Nowej Telewizji Warszawa. W latach 1999–2000 doradca ministra kultury i dziedzictwa narodowego. Od 2003 roku członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa, w latach 2003–2008 prezes, od 2008 roku prezes honorowy.

Od 26 października 1976 rozpracowywany przez Wydz. III-A/III/III-1/III-2 KS MO w ramach SOR krypt. Komitet; 27 grudnia 1983 – 24 stycznia 1990 przez Wydz. XI Dep. I w ramach rozpracowania obiektowego krypt. Insekt.

Kawaler Orderu Orła Białego, odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego w 2006 r.

Źródło: ipn.gov.pl

« 1 »

reklama

reklama

reklama

reklama

reklama