Miała dar prorokowania i przenikania serc. Czesi dziękują za kanonizację św. Agnieszki z Pragi

Dzisiaj jestem w Rzymie i dziękuję św. Janowi Pawłowi II za kanonizację naszej św. Agnieszki Czeskiej. W tym roku minęło 35 lat. Dzięki Bogu, wstawiajcie się obydwoje za nami! – napisał na komunikatorze X emerytowany metropolita praski, kardynał Dominik Duka OP. Agnieszka nazywana była „lumen totius gentis Bohemiae” („światłem całego narodu czeskiego”) lub „candor lucis eterne”, czyli „blaskiem światła wiecznego”.

Święta Agnieszka opiekująca się chorym AUTOR / CC 1.0

Kard. Duka wraz z praskim biskupem pomocniczym, Zdenekiem Wasserbauerem uczestniczyli w audiencji ogólnej i rozmawiali z papieżem Franciszkiem.

Główne uroczystości dziękczynne za kanonizację św. Agnieszki Czeskiej planowane są w Pradze w najbliższą niedzielę 17 listopada 2024 r. w kościele św. Urszuli na alei Národní třída. Głównym celebransem będzie arcybiskup Pragi Jan Graubner, przewodniczący czeskiego episkopatu. Po Mszy św. będzie można dołączyć do procesji pod pomnik 17 listopada – miejsca związanego z początkiem protestów, które zainicjowały w 1989 roku „aksamitną rewolucję”. Doprowadziły one do upadku reżimu komunistycznego i położyły kres wyjątkowo brutalnym prześladowaniom Kościoła w ówczesnej Czechosłowacji.

Żyjącą w XIII w. córkę króla Czech, Przemysława Ottokara I klaryskę 12 listopada 1989 r. wraz ze św. Albertem Chmielowskim kanonizował św. Jan Paweł II. Pięć dni później zaczęły się protesty społeczne, które dały początek „aksamitnej rewolucji”.

Zanim polski papież zdecydował o kanonizacji, jej próby podejmowano sześć razy na przestrzeni 700 lat. Za każdym razem coś stawało na przeszkodzie.

Agnieszka, jak pisze Andrzej Babuchowski, przez historyków jest zgodnie uważana za „jedną z najjaśniejszych gwiazd na firmamencie kultury średniowiecznej”. Nazywana „lumen totius gentis Bohemiae” („światłem całego narodu czeskiego”) lub też – wedle słów autora tzw. Legendy mediolańskiej – „candor lucis eterne”, czyli „blaskiem światła wiecznego”. Już za życia porównywana do swej wielkiej kuzynki, św. Elżbiety z Turyngii, kanonizowanej w 1235 r., zaledwie 4 lata po śmierci. Zaszczycona 22 bullami papieskimi i co najmniej 4 listami św. Klary z Asyżu, która określała ją jako „najczcigodniejszą w Chrystusie panią i spośród śmiertelnych najbardziej godną miłości siostrę Agnieszkę, rodzoną siostrę króla Czech”.

Oto życiorys czeskiej świętej: