Francuscy kapłani żyją radością z powołania. Młode pokolenie wraca do tradycji

W badaniach wzięło udział 760 księży. Jak podaje Famille Chrétienne, nigdy wcześniej kapłani nie byli tak entuzjastyczni i tak zdeterminowani, by w pełni żyć swoim powołaniem.

Jak twierdzi Ifop, 80 proc. badanych to kapłani szczęśliwi i wierni swemu powołaniu, nawet jeśli uznają, że są dziś mniej idealistyczni niż na początku swej kapłańskiej drogi. Mimo to niektórzy sygnalizują zmęczenie i pewne rozczarowanie. Ale tylko 5 proc. przechodzi „głębokie zmęczenie”, egzystencjalną pustkę i zastanawia się nad powołaniem. Główne źródła ich satysfakcji to fakt, że są świadkami działania Boga w sercu człowieka, czują się potrzebni, są na swoim miejscu w Kościele, pozostają głęboko przywiązani do Chrystusa i modlitwy.

Wiedzą, jak odpoczywać, mają oparcie w rodzinie  

Wielu z nich deklaruje, że mają dobre nawyki, aby rozładować napięcia i unikać zawodowego wypalenia. 88 proc. rezerwuje jeden dzień w tygodniu na odpoczynek. Co drugi regularnie uprawia sport lub szuka odpoczynku w kulturze czy aktywności intelektualnej. Największe oparcie znajdują w rodzinie (62 proc.), wspólnotach (57 proc.) i u przyjaciół (52 proc.).

Kapłanom we Francji daleko do klerykalizmu. Pragną otoczyć się silnym zespołem świeckich, aby sami mogli się skupić na tym, co najważniejsze w ich posłudze. Innym pragnieniem jest dla nich odbudowa silniejszych relacji z biskupami. Dla wielu z nich to jeden z najważniejszych problemów. 60 proc. z nich uważa, że ojcowskie i pełne zaufania wsparcie ze strony własnego biskupa jest niezbędne dla dobrej realizacji ich misji.

„Relacje z osobami świeckimi i hierarchią mają duży wpływ na morale księży i poczucie dobrze wypełnianej misji” – uważa Jérôme Fourquet, dyrektor departamentu opinii publicznej Ifop.

Francuscy księżą mają też jasną wizję swoich priorytetów. Najważniejsze dla nich to móc dobrze wypełnianie swojej misji: „robić to, co mamy do zrobienia, tam gdzie jesteśmy” – uważa 76 proc. badanych. Drugi priorytet to misja edukacyjna, oparta na autentycznie chrześcijańskiej antropologii, zarówno w szkołach prywatnych, jak i publicznych. Priorytet ten ma największe poparcie wśród najmłodszych księży: 81 proc. grupie wiekowej 25-34 lat i 73 proc. w grupie 35-49 lat.

Pokolenie ŚDM i pokolenie Soboru

Badania potwierdzają istnienie dużych różnic między dwoma pokoleniami księży: pokoleniem Soboru i pokoleniem ŚDM. Zdaniem Jérôme’a Fourqueta w ciągu ostatnich 40 lat zarówno pod względem profilu, jak i aspiracji doszło do dosłownego przewrotu. Wśród młodych kapłanów ważnym środowiskiem rekrutacji jest skauting, zwłaszcza Skauci Europy, a także wielkie zgromadzenia, jak ŚDM czy pielgrzymka do Chartres. Dla 60 proc. kapłanów w wieku od 25 do 34 ważną kwestią jest tzw. „pokój liturgiczny”, czyli zgodne współistnienie dwóch form rytu rzymskiego. 46 proc. z nich sprawuje liturgię również po łacinie ad orientem.

Głębokie różnice międzypokoleniowe przejawiają się również w podejściu do moralności seksualnej i rodzinnej. 45 proc. kapłanów powyżej 75 roku życia opowiada się za jej zmianą, a w grupie wiekowej 35-49 proc. już tylko 10 proc, natomiast poniżej 35 roku tylko 7 proc. Podobną tendencję widać też w poparciu dla takich postulatów jak zniesienie celibatu i kapłaństwo kobiet: 28 proc. w grupie powyżej 65 roku życia i tylko 4 proc. u kapłanów poniżej 50 lat. Zdaniem dyrektora departamentu opinii publicznej Ifop wyniki te stanowią kolejne potwierdzenie przemian, które następują dziś we francuskim katolicyzmie.

Badania zostały przeprowadzone na zlecenie Francuskiego Obseratorium Katolicyzmu we współpracy z tygodnikiem Famille Chrétienne oraz radiami RCF i RND.

Źródło: vaticannews.va/pl