Wiersze

Mojej teściowej
Modlitwa naszej mamy często chodzi po zakupy,
Gotuje obiad, krząta się po kuchni.
Kiedy tata jest w pracy, wynosi
Śmieci i stoi w oknie w deszcz.
Modlitwa mamy nie ma żadnych ozdób
Retorycznych — obce są jej perły błyskotliwych zdań,
Skrzydlate słowa i rubiny
Metafor. Modlitwa naszej mamy jest zmęczona.
Modlitwa naszej mamy ma wszystkiego dość.
Modlitwa mamy jest więc prosta, jak wzruszenie,
Skała, albo obłoki i horyzont z gwiazd.
Czasami wygląda jak cień, czasem jak siódme nieszczęście,
Czasami w ogóle nigdzie nie wygląda.
Modlitwa mamy prawie nie ma marzeń.
Jedynie w lecie staje niekiedy przed lustrem,
Zakłada suknię z dekoltem, buty na obcasie,
Używa perfum i żelu do włosów
A potem mknie w karecie zaprzężonej w cztery wiatry,
Jak kopciuszek, prosto
Do nieba.

Anioł

Niełatwo Go malować: z długimi skrzydłami
Czy raczej z krótkimi — niepewni artyści.
I jak osiągnąć bielszy odcień bieli
Dla piór, by lśniły niczym łza o świcie.
Bo bywa niewidzialny, jak troska, żar, czułość —
Niestrudzony organizator przypadkowych spotkań,
Niespodziewanych wizyt, nieoczekiwanych olśnień
Zachwytów, skruchy i zwykłych przeprosin.
Podobno lubi sny, dzieci, zapach rosy i wiatr 
południowy,
Niektórzy mówią, że, tak jak prawdziwa miłość, 
nigdy nie zasypia.
Na pewno warto trochę się do niego 
przyzwyczaić —
Zwłaszcza w modlitwach
Rannych i wieczornych.

Modlitwa dla starszego syna

Jeżeli wierzysz w Boga,
Musisz wierzyć w niebo,
W to, że On sam nie daje marzeń,
Których nie chce spełnić
I w to, że za bramą z bardzo dziwnym zamkiem
Jest ogród i rzeka, wielki dom w ogrodzie.
Jeżeli wierzysz w niebo,
Musisz także wierzyć
W to, że w domu bywa się najbardziej sobą,
Że można siebie zgubić i siebie odnaleźć,
Jak igłę w stogu siana zupełnie jedyną.
Jeżeli wierzysz w Boga,
Musisz wierzyć w Łaskę,
W to, że drzwi domu otwarte, światło wybiega
na ścieżkę,
Pędzi szybko, jak miłość, więc trochę uważaj —
Zawsze trafia do celu,
Może Cię pochwycić.

opr. mg/mg