Wykłady z Katolickiej Nauki Społecznej - Od Ewangelii do Cywilizacji Miłości

Bartolomeo Sorge SJ

WYKŁADY Z KATOLICKIEJ NAUKI SPOŁECZNEJ
Od Ewangelii do Cywilizacji Miłości

Spis treści

* Numery stron odnoszą się do wydania papierowego

Tytuł oryginału: Per una civiltà dell'amore. La proposta sociale della Chiesa
© 1996, Editrice Queriniana, Brescia
via Ferri, 75
25123 Brescia, Italia

Dla wydania polskiego
© 2000, Wydawnictwo WAM, Kraków

Redakcja i konsultacja naukowa przekładu
Ks. dr Stanisław Pyszka SJ

Wszystkie cytaty z Pisma świętego pochodzą z Biblii Tysiąclecia, wyd. III, Pallottinum, Poznań-Warszawa 1990. Wszystkie cytaty z dokumentów soborowych pochodzą z wydania Sobór Watykański II. Konstytucje, dekrety, deklaracje, Pallottinum, Poznań 1968. Wszystkie cytaty z dokumentów papieskich pochodzą z ich oficjalnych przekładów na język polski, zaś cytaty z dokumentów Jana Pawła II - z tekstów encyklik, adhortacji, listów i przemówień, wydanych przez SIW ZNAK Kraków 1997, t. 1-4.

ISBN 83-7097-817-7

NIHIL OBSTAT. Przełożony Prowincji Polski Południowej

Towarzystwa Jezusowego, ks. Adam Żak SJ, prowincjał.

Kraków, dn. 20 III 2001 r., l. dz. 48/2001.

MATRI DIVINAE GRATIAE

1946-1996

WPROWADZENIEZ «DOROSŁĄ WIERNOŚCIĄ»

Z okazji wydania trzytysięcznego numeru "Civiltà Cattolica", papież Paweł VI - podczas niezapomnianej audiencji prywatnej - zechciał podziękować pracującym w czasopiśmie Ojcom Redaktorom za ich "pełną, dorosłą i wielkoduszną wierność nauczaniu Kościoła"⁽¹⁾.

W tym napisanym własnoręcznie przemówieniu Papież objaśnił znaczenie swoich słów. Zachować "wierność", to znaczy zasadniczo nie ograniczać się jedynie do dokładnego przekazywania nauki Kościoła. Wierność jest prawdziwa, gdy jest "dorosła", to znaczy, gdy nie tylko podaje się ściśle naukę Kościoła, lecz naświetla się ją z "proroczym i dynamicznym spojrzeniem w przyszłość [...] w celu odkrycia, odgadnięcia w razie potrzeby, znaków czasu, czyli obowiązków, potrzeb, dróg otwartych na przyszłość społeczeństwa a zwłaszcza Kościoła pielgrzymującego w kierunku jutra"; "dorosłą wierność" zachowuje się wtedy, gdy troszczy się o "pokazywanie ciągle na nowo słusznej drogi swoim współbraciom" w taki sposób, by nauki Magisterium zostały przyjęte z szacunkiem także i przez osoby niewierzące i przez tych, którzy dali się sprowadzić na złą drogę przez "samowystarczalną i racjonalistyczną gnozę" pragnącą postawić człowieka na miejscu Boga"⁽²⁾.

Taki sam duch ożywia te wykłady ze społecznej nauki Kościoła, które zostały wygłoszone w Istituto di Formazione Politica "Pedro Arrupe".

Są to właśnie "lekcje", a nie jeszcze jedna organiczna synteza społecznej nauki Kościoła⁽³⁾, ani też kolejne z wielu dzieł komentujących encykliki społeczne⁽⁴⁾. To rzecz o wiele skromniejsza - to zaledwie "wprowadzenie" do nauki i praktycznego zastosowania społecznej nauki Kościoła.

Kierowała nami troska o wzajemne współbrzmienie myśli i czynu, zgodnie z założeniem Instytutu Pedro Arrupe, którego celem jest moralne i profesjonalne kształcenie nowej klasy polityków, a nie erudytów.

Dlatego też przedstawienie zasad myślenia, kryteriów osądów i kierunków działania, które składają się na "społeczną propozycję" cywilizacji miłości (serce całej doktryny społecznej Kościoła) opiera się ściśle na tekstach Magisterium, ukazując jednocześnie całą ich siłę napędową i "profetyczną", czyli otwiera na przyszłość i pokazuje nowe cele dla pracy świeckich chrześcijan XXI wieku - i nie tylko dla nich.

Poznawanie i nauczanie społecznej doktryny Kościoła w Palermo, w warunkach granicznych i w otoczeniu ostrych kontrastów nie pozwalało na inny wybór pedagogiczny. Jesteśmy jednak przekonani, że ten sposób przedstawienia i nauczania społecznej doktryny Kościoła zainteresuje o wiele szerszy krąg czytelników i badaczy: zarówno tych, którzy uczęszczają na analogiczne zajęcia w licznych Ośrodkach Kształcenia Politycznego i Społecznego, jak i tych, którzy pragną się dowiedzieć nie tylko co należy myśleć, ale i co trzeba robić.

Trójdzielna struktura książki - od "nauczania" poprzez "propozycję" do "obecności" - przedstawia wiernie ideę wykładu, który chce stanowić także i drogę: jedno dla nauki, drugie dla spełnienia; ale nigdy jedno bez drugiego.

Przygotowując ten wybór nie mogliśmy uniknąć ryzyka "uproszczeń", które niektórym mogą się nie spodobać. Jednakże chcąc zwrócić się bardziej do tych, którzy pragną zostać "wtajemniczeni", niż do tych, którzy już wiedzą o co chodzi, uznaliśmy, że pożytek będzie większy od ryzyka.

Lub też - jeśli ktoś woli - jeszcze raz przeważył zmysł "dorosłej wierności" Magisterium Kościoła.

Bartolomeo Sorge SJ

Palermo, 31 lipca 1996 roku,

w uroczystość Św. Ignacego Loyoli

opr. mg/mg