Pozytywne myślenie odmładza. Inteligencja, niezależność i uczenie się

Lucia Pelamatti

Pozytywne myślenie odmładza

Inteligencja, niezależność i uczenie się

stron: 151
format 130 x 210 mm
ISBN 978-83-7485-096-4

Tytuł Pozytywne myślenie odmładza, nie odnosi się do obmyślania sposobów komplikowania życia za pomocą dziwnych, zawiłych czy zniekształconych wizji, ale dotyczy zdolności pozytywnego myślenia i przeżywania z dużą prostotą i naturalnością tego wszystkiego, co życie nam przynosi.
Zaleca się ciągłe trenowanie umysłu, ćwiczenie pamięci, „rozmyślanie” z wykorzystywaniem tych zdolności umysłowych, które zdobyliśmy z czasem i kontynuowanie rozmyślań, medytacji, projektowania, planowania… czyli po prostu „korzystanie” z głowy w sposób użyteczny i zdrowy.
Należy przede wszystkim wykluczyć ze swojego słownika zdania w stylu „To już taki wiek, nic się nie da już zrobić” czy „Nie warto już…”. Książka ta uczy, że należy żyć pełnią życia akceptując bieg czasu z wielką naturalnością, przeżywając, doceniając i smakując to wszystko, co życie przynosi i ofiarowuje.

FRAGMENT:

Wbrew powszechnym wierzeniom

Nasze społeczeństwo żyjące w kulcie młodości, nie czyni nic, aby przeciwdziałać strachowi przed starzeniem się, wręcz przeciwnie, zdaje mu się w pewien sposób wręcz sprzyjać. Stąd też obawa ta staje się coraz bardziej powszechna, podstępna i zakorzeniona, zdaje się nikogo nie oszczędzać. Wielu osobom jednak udaje się w niedługim czasie zaakceptować taki stan rzeczy, pogodzić się z tym etapem życia, a nawet się nim cieszyć.

Od wieku średniego zalecane jest ciągłe trenowanie umysłu, ćwiczenie pamięci, «rozmyślanie» z wykorzystywaniem tych zdolności umysłowych, które zdobyliśmy z czasem i kontynuowanie rozmyślań, medytacji, projektowania, planowania...czyli po prostu «korzystanie» z głowy w sposób użyteczny i zdrowy, w jej wielu zróżnicowanych funkcjach. (...)

Fazy rozwoju

Erik Erikson, psychoanalityk duńskiego pochodzenia, utrzymuje, że każda osoba na przestrzeni całego swojego życia przechodzi różne fazy rozwoju. Przejście każdej kolejnej fazy pozwala na zdobycie jakiegoś niezbędnego składnika osobowości.

Nutą przewodnią pierwszej fazy, która obejmuje pierwszy rok życia jest poczucie ufności, będące gwarancją właściwej równowagi psychicznej. Kolejne fazy obejmują okres trwający aż do ukończenia szkoły podstawowej, a ich celami są zdobycie autonomii (druga faza), inicjatywy (trzecia faza) i przedsiębiorczości (czwarta faza).

Szczególnego znaczenia nabiera piąta faza, obejmująca wiek nastoletni i dotycząca przejścia z wieku dziecięcego w wiek dojrzałości. To, co dzieje się w tym okresie ma ogromne znaczenie dla osoby dorosłej, ponieważ to w tym właśnie okresie człowiek kształtuje swoją osobowość.

Następnie pojawia się faza szósta (obejmująca lata młodości), która przebiega pod znakiem intymności rozumianej jako zdolność głębokiego kontaktu z samym sobą i z drugim człowiekiem.

Faza siódma (wiek średni) to faza produktywności będąca bodźcem do przyjęcia nowych warunków psychofizycznych i realizowania się w nowym wymiarze oferując społeczeństwu oryginalny i dojrzały wkład, podczas gdy faza ósma stanowi syntezę całej egzystencji i prowadzi do odczuwania spełnienia.

Możliwość wykazywania produktywności i odczuwania spełnienia nie ogranicza się do sposobu przeżywania «trzeciego wieku» oraz «wieku dojrzałego», jej korzenie sięgają głęboko i związane są z poprzednimi fazami. Jeżeli bowiem poszczególne etapy nie zostają pozytywnie przebyte, dana osoba doświadcza: nieufności wobec świata (zamiast ufności, będącej dążeniem pierwszej fazy), zwątpienia i wstydu (zamiast autonomii), poczucia winy (zamiast inicjatywy), poczucia niższości (zamiast przedsiębiorczości), pomieszania ról (zamiast tożsamości), odizolowania (zamiast intymności), stagnacji (zamiast produktywności) i kończy swoje życie w desperacji, dalekiej od poczucia spełnienia. Jeżeli natomiast wszystko przebiega tak jak powinno, podmiot zbliża się do końca życia w poczuciu harmonii i satysfakcji, z uczuciem realizacji, które pozwala mu, również w tak delikatnym momencie, na pogodę ducha i równowagę. Bieg życia nie stosuje się oczywiście ściśle do prostoty i linearności teoretycznego schematu – zawsze istnieje możliwość nadrabiania strat.

Niniejszy tekst skupia się przede wszystkim na siódmej fazie, czyli tej związanej z wiekiem średnim, oraz na fazie ósmej, związanej z dojrzałością. (...)

opr. aś/aś