Metaplan

Metody aktywizujące - Opis metody

METODY  AKTYWIZUJĄCE  W  KATECHEZIE
RELACJE  I  SCENARIUSZE

S.  Anuarita  Tutka  OSB

METAPLAN.  OPIS  METODY

Istotą tej metody jest wymiana poglądów na temat konkretnej sytuacji lub postawionego problemu. Przy pracy tą metodą potrzebne są kartki A4 (lub większe), podzielone na cztery części. Można sporządzić wcześniej wzór takiej kartki, umieszczając ją w widocznym miejscu - wówczas schemat rysują sami uczniowie lub przygotować kartki z gotowym podziałem.

Metaplan [ 1 ] jest specyficzną metodą dyskusyjną; pozwala na wyrażenie swoich poglądów dotyczących konkretnego problemu, na szukanie idealnych rozwiązań, konkretnych przyczyn i wyciągnięcie wniosków końcowych, które stają się wstępem do dalszej pracy nad rozwiązaniem trudnej sytuacji.

Metodę tę można wykorzystać przy tematach: zachowywania przykazań Bożych, relacji, jakie zachodzą pomiędzy rodzeństwem itp.

1.  Organizacja pracy. Prowadzący dzieli uczestników na cztero-, pięcioosobowe grupy. Stawia przed nimi konkretny problem, na który należy spojrzeć z różnych stron; pomocą natomiast są poszczególne pytania:

  • Jak jest?
  • Dlaczego nie jest tak, jak być powinno?
  • Jak być powinno?
  • Co robić?
Metaplan

Prowadzący określa orientacyjny czas pracy nad postawionym zadaniem - ok. 20 minut. Prosi też przedstawicieli o wzięcie kartek i flamastrów.

2.  Praca w małych grupach. W tej fazie, grupy wypełniają schemat, wpisując myśli, poglądy, które nie muszą być koniecznie sformułowane w postaci okrągłych stwierdzeń, lecz mogą stanowić równoważniki zdań. Mogą to być wypowiedzi poszczególnych osób lub wypracowana opinia grupy. Zwracamy uwagę na to, aby spojrzeć na problem ze wszystkich stron.

3.  Praca na forum ogólnym. Prezentacja efektów pracy może nastąpić w dwojaki sposób. Pierwsza polega na zrobieniu wystawy ściennej. Każdy z uczniów ma możliwość podejścia i przeczytania prac innych grup, druga - poprzez przekazywanie swojego schematu sąsiedniej grupie. Przy tym sposobie prezentacji - uczniowie siedzą w kręgu, a grupy na znak prowadzącego przekazują "dyskusję na papierze" w tym samym czasie swoim sąsiadom. Podziękowaniem są oklaski.

4.  Puenta. Zadaniem prowadzącego jest uporządkowanie i podsumowanie zebranego materiału.


 1  Metoda ta została opisana w: K. Okraszewski, B. Rakowiecka, K. Szmidt, Porządek i przygoda, Warszawa 1996, s. 105.

opr. ab/ab

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama