Wiersze

Czasami wracam myślami
do okna na drugiej półkuli
i patrzę na drzewo
które traci liście
jeden po drugim
zanim wszystkich nie zdmuchnie północny wiatr.
Myślę
o rzeczywistej samotności człowieka
która nie jest wcale tak wielka
w porównaniu do martwej przyrody.
Mimo wszystko wierzymy
że ktoś może usłyszeć nasze zawodzenie.
A niczego tak bardzo nie pragnę
jak nadziei
że nie jesteśmy igraszką w ręku ślepca
który szaleje z nieszczęścia
w pustym wszechświecie.

1977

Zaraza

Rozalia
córka króla Sycylii
średniowieczna pokutnica
po uratowaniu modlitwą miasta od zarazy
leży od wieków w katedrze Monreale
w sarkofagu ze srebra w Palermo.
Byłem tam przed laty w dniu
gdy mafia zamordowała generała policji
o nazwisku Chiesa.
Z poetą Markiem Lehnertem
recytowaliśmy w tym dniu wiersze
w miasteczku Citta di Marineo.
W Barwałdzie Górnym – Na Puszczy
nieopodal Wadowic
w drewnianym relikwiarzu
w kaplicy z osiemnastego wieku
oglądać można kosteczkę świętej sycylianki.
Nieopodal
na cmentarzu bezimiennych ofiar
beskidzkiej zarazy wciąż odrasta wysokopienny las.
Mówią, że coś złego dzieje się znów z naszym światem.
Dziesiątkują nas tajemnicze epidemie
i poczucie braku sensu istnienia.

Misericordia

Czym człowiek starszy
tym cała ta sprawa wydaje się dziwniejsza:
oto Panna będąca matką boskiego Dziecka
ratuje Go przed zbrodniczym królem.
Uciekają przed nim w nocy przez pustynię.
Władca przestraszył się, że niemowlę pozbawi go władzy.
I tak się w przyszłości stało.
Jest rok 1999 po narodzeniu Chrystusa.
Na całej ziemi trwa nadal poszukiwanie prawdy.
Definicje są coraz krótsze
zastanawiam się więc jak jednym słowem
wyrazić podróż na ośle Matki z Synem przez pustynię.
Niekiedy uciekają tak całe narody
prześladowane plemiona
a czasem pojedyńczy ludzie.
Można to wszystko objąć chyba jednym, łacińskim słowem –
Misericordia.

opr. ab/ab