Człowiek uprawia ziemię nie zawsze zgodnie z wolą Bożą, często ją niszczy i degraduje

Człowiek ma panować nad ziemią, a nie ją wyzyskiwać. To, jaki użytek czynimy z darów natury, które otrzymaliśmy od Boga, nie jest obojętne moralnie - podkreśla ojciec Leon

 

Kościół jest po to, aby do niego chodzić – powiedział pewien góral. I oto nasz kościół tyniecki. Najpierw na tym miejscu wzniesiono prawdopodobnie kościół drewniany, potem romański, potem gotycki i wreszcie cztery wieki temu poświęcono/konsekrowano kościół barokowy mniej więcej z takim wnętrzem, w jakim się teraz modlimy.

Świątynie barokowe miały ludziom przedstawiać niebo, do którego dążymy. Gdy po szarzyźnie dnia powszedniego utrudzeni pracą ludzie wchodzili do kościoła jasnego, pełnego obrazów, figur i złoceń, wchodzili w nadzieję. I dziś, gdy w naszym kościele wychwalamy Boga Wszechmocnego, myślimy, jak takie miejsce jest świadectwem wypełnienia Jego nakazu: czyńcie ziemię sobie poddaną. Oczywiście i bez człowieka pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej śpiewamy po Prefacji.

Człowiek uprawia ziemię nie zawsze zgodnie z wolą Bożą, często ją niszczy i degraduje. Gdy jednak buduje kościół, trafia w sedno. Pomyślmy, gdzie były te kamienie, żelazo, złoto i inne metale, szkło, drzewo, materiały na obrusy i szaty liturgiczne. Spoczywały w swoim środowisku naturalnym i chwaliły Boga samym swym istnieniem. Aż przyszedł człowiek, wybrał z nich to, co było mu potrzebne i po odpowiedniej obróbce przeznaczył do wyłącznej służby Bogu. I mamy świątynię. Ale na tym nie koniec. Św. Paweł mówi w Liście do Koryntian: Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? (1 Kor 3,16n). Chrzest święty czyni człowieka częścią wielkiej świątyni, jaką jest Kościół. I każdy ma w nim swoje miejsce i swoje zadania.

Człowiek jest stworzony na wyłączną służbę Bogu, aby Go czcił, kochał i służył Mu, a po śmierci osiągnął życie wieczne. A jeśli ktoś usunie Ducha? To św. Paweł dalej: Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście. Pamiętajmy. Nie tylko dzisiaj.

 

Tekst ukazał się na blogu ojca Leona Knabita OSB

Leon Knabit OSB – ur. 26 grudnia 1929 roku w Bielsku Podlaskim, benedyktyn, w latach 2001-2002 przeor opactwa w Tyńcu, publicysta i autor książek. Jego blog został nagrodzony statuetką Blog Roku 2011 w kategorii „Profesjonalne”. W 2009 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama