Narodowe rekolekcje

Tegoroczne Święta Paschalne w Polsce będziemy świętować już po raz 1050. Tyle lat upływa bowiem od historycznego chrztu Mieszka I

Czterdzieści dni od Środy Popielcowej do Triduum Paschalnego jest czymś więcej niż tylko okresem postu i fizycznego umartwienia. W tradycji Kościoła to również czas bezpośredniego przygotowania do chrztu, którego w pierwszych wiekach chrześcijaństwa udzielano głównie w Wigilię Paschalną. Przygotowaniom towarzyszył odpowiedni dobór czytań mszalnych w kolejne niedziele Wielkiego Postu, ukazujący Chrystusa jako Chleb Życia, Wodę Życia, Światłość Świata i Zwycięzcę Śmierci. Dzięki temu w przygotowaniu kandydatów do chrztu uczestniczyli w pewien sposób wszyscy wierni gromadzący się na liturgii, bo słuchali tych samych tekstów biblijnych oraz kazań, a przez to mieli swój udział w oczekiwaniu i nadziei katechumenów. Ale na tym nie koniec. Bo przecież coroczne wyjaśnianie znaczenia chrztu, płynącej zeń godności i zobowiązań, musiały prowadzić także ludzi już ochrzczonych do refleksji nad tym, co zrobili z przyjętym sakramentem. Były impulsem do rachunku sumienia, który corocznie prowadził do sakramentu pokuty. Wzywały, żeby odnowić w sobie łaski i postanowienia chrzcielne. Dlatego Wigilia Paschalna jest również czasem odnawiania przyrzeczeń chrzcielnych, a poprzedzający ją Wielki Post – uprzywilejowanym okresem pokuty i nawrócenia. Nie przypadkiem także ojcowie Kościoła nazywali sakrament pokuty „pracowitym chrztem”. Pozwala on bowiem powrócić na drogę zbawienia tym, którzy zeszli z niej już po chrzcie.

Wybór Wigilii Paschalnej jako najwłaściwszego czasu udzielania chrztu i odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych jest głęboko umotywowany. Tego wieczoru świętujemy przecież Paschę Chrystusa, czyli Jego przejście ze śmierci do życia oraz Jego zwycięstwo nad grzechem i szatanem. Chrzest nas w tę Paschę Chrystusa zanurza, jest naszym przejściem z Chrystusem do nowego życia. Kiedy więc lepiej z tego skorzystać, niżeli w noc Paschy? Nie bez znaczenia jest również to, że Pascha Chrystusa jest spełnieniem zapowiedzi zawartych w starotestamentalnej ofierze z baranka paschalnego i w cudownym przejściu przez Morze Czerwone. Zapowiedzi te, choć już się wypełniły się w Chrystusie, to jednak się nie zdezaktualizowały. Są bowiem częścią jednego i tego samego Bożego dzieła zbawienia. Dlatego, uczestnicząc w bogatym obrzędzie poświęcenia wody chrzcielnej w Wigilię Paschalną, włączamy się w pochód pokoleń, które Bóg zbawia przez wodę, począwszy od Mojżesza aż do naszych czasów. Nasza wspólnota losów i wiary z tymi, którzy dopiero przygotowują się do chrztu, i z tymi, którzy żyli przed nami, znajduje wymowne potwierdzenie właśnie w corocznym odnowieniu przyrzeczeń chrzcielnych, poprzedzonym szczerym nawróceniem.

Tegoroczne Święta Paschalne w Polsce będziemy świętować już po raz 1050. Tyle lat upływa bowiem od historycznego chrztu Mieszka I, który wprowadził Chrystusa w dzieje naszego narodu i pośrednio w życie każdego z nas. Jak zgodnie twierdzą najwybitniejsi znawcy tego tematu, chrzest władcy Polan miał miejsce gdzieś w Wielkopolsce – w Poznaniu? na Ostrowie Lednickim? – w Wigilię Paschalną 14 kwietnia 966 r. Kościelno-państwowe uroczystości upamiętniające ten dzień odbędą się więc w 1050. rocznicę tej daty, bo trudno organizować Zgromadzenie Narodowe i spotkanie Konferencji Episkopatu w samą Wielkanoc. Ale w sensie religijnym i duchowym ważna jest także owa 1050. Wigilia Paschalna. Nieprzypadkowa wówczas i teraz, bo w centrum wszystkiego jest Chrystus. Dlatego ta Wigilia Paschalna niech będzie czasem odnowienia łaski i przyrzeczeń chrzcielnych nie tylko każdego z nas z osobna, ale i całego naszego narodu. Niech się to dokona w sercu każdego Polaka, w każdej parafii i diecezji, bo przecież z nas składa się Polska. Jesteśmy uczestnikami jej dziejów, których nie można zrozumieć bez Chrystusa.

Przed tegoroczną, jubileuszową w Polsce, Wigilią Paschalną zapraszamy naszych Czytelników oraz wszystkich, którzy się identyfikują z naszym polskim i chrześcijańskim dziedzictwem, do udziału w narodowych rekolekcjach. Na łamach tygodnika „Idziemy” poprowadzą je dla nas najwybitniejsi przedstawiciele Kościoła w Polsce. Zaczynamy rozważaniem o. Jacka Salija OP o chrzcie. Potem będą rozważania abp. Stanisława Gądeckiego o nawróceniu na Chrystusa, abp. Marka Jędraszewskiego o nawróceniu na Kościół, abp. Henryka Hosera SAC o nawróceniu na rodzinę i kilka innych tematów. Ufamy, że przyczynią się one do lepszego przygotowania nas do tegorocznej Paschy i do głębszego przeżycia jubileuszu chrztu Polski.

"Idziemy" nr 7/2016

opr. ac/ac