Najświętsza Maryja Panna Nieustającej Pomocy

Kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy łączy się z Jej obrazem wywodzącym się z Grecji, z wyspy Krety. Jest to ikona pochodząca z XIV lub XV w., malowana techniką cieplną na desce orzechowej o wymiarach 53 x 41,5 cm. Na złotym tle znajdują się 4 święte postacie: Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus na lewej ręce i archaniołowie — Michał i Gabriel po obu stronach obrazu na wysokości głowy Matki Bożej, trzymający narzędzia Męki Pańskiej. Obraz ten przedstawia Matkę Bożą Bolesną zwaną też Pasyjną. W swojej treści ikonograficznej zapowiada Mękę Pana Jezusa, ponieważ archaniołowie, jak wspomniano wyżej, trzymają narzędzia Bożej Męki. Niespokojny jest gest Dzieciątka, jakby przewidującego czas męki, któremu z jednej nogi zsunął się sandał. Maryja, wzruszona i pełna czułości, tuli Dzieciątko Jezus, jest z Nim. Będzie również pod krzyżem na Kalwarii.

Cudowny obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy został przeniesiony w wieku XV (w roku 1480 lub 1499) z Krety do Rzymu i umieszczony w kościele św. Mateusza, gdzie był czczony przez wielu wiernych. Do roku 1798 kościół i obraz był w posiadaniu Ojców Augustianów. Po zdobyciu Rzymu przez Francuzów świątynia została mocno zniszczona i później rozebrana. Augustianie przenieśli się najpierw do kościoła i klasztoru św. Euzebiusza, i najprawdopodobniej zabrali ze sobą obraz. W 1819 r. nabyli nowy klasztor w Rzymie, Matki Bożej na Posterula, a obraz umieścili w domowej kaplicy. Z powodu przeprowadzek i licznych niepokojów ówczesnego czasu zapomniano o cudownym obrazie.

Ojcowie Redemptoryści 31 I 1855 r. blisko miejsca, gdzie stał niegdyś kościół św. Mateusza, założyli klasztor i tam też wybudowali świątynię pod wezwaniem ich założyciela św. Alfonsa Marii Liguoriego. Kronikarz klasztoru zainteresował się dziejami zburzonego kościoła św. Mateusza i dowiedział się, że był tu cudowny obraz Matki Bożej czczony przez trzy stulecia. Redemptoryści zapragnęli obraz mieć w swoim kościele. Trzeba to podkreślić, że Ojcowie Redemptoryści, za wzorem swojego założyciela św. Alfonsa Marii Liguoriego, odznaczają się wielkim nabożeństwem do Najświętszej Eucharystii, jak również bardzo czczą Najświętszą Maryję Pannę. Po długich poszukiwaniach obraz odnaleziono w roku 1863. Generał zakonu prosił o przekazanie obrazu, ale na to nie uzyskał zgody. Dopiero papież Pius IX polecił augustianom przekazać obraz redemptorystom, co nastąpiło 26 IV 1866 r. Tego dnia obraz uroczyście wniesiono do kościoła św. Alfonsa w Rzymie, gdzie jest do dzisiaj. Dnia 23 VI 1867 r. miała miejsce uroczystość koronacji cudownego wizerunku.

Po roku 1866 nastąpił wielki wzrost kultu NMP Nieustającej Pomocy w całym świecie, również na ziemiach polskich. Do roku 1900 wysłali redemptoryści 2400 kopii tegoż obrazu (O. Edward Nocuń). Obrazki i medaliki rozeszły się w tym okresie w liczbie kilkuset tysięcy. Również wyrazem kultu było arcybractwo Matki Bożej Nieustającej Pomocy powstałe w roku 1876, do którego należało 815 bractw na całym świecie. Członkowie bractwa byli zachęcani do przypominania prawd związanych z życiem wiecznym, do wspólnej modlitwy, częstego przyjmowania sakramentów świętych, umartwień, czynów miłosierdzia wobec chorych i ubogich oraz do szczególnej czci Matki Bożej. W latach 1896 — 1914 złożono z diecezji wileńskiej prośby do Stolicy Apostolskiej o odpust zupełny dla 18 kościołów z racji posiadania przez nie kopii obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy, między innymi z Knyszyna (1902) i Korycina (1904). Obecnie w Archidiecezji Białostockiej jest jeden kościół parafialny w Białymstoku, który nosi tytuł NMP Nieustającej Pomocy oraz kościół rektoralny w Lipinie. Są liczne kościoły w naszej Archidiecezji, w których wierni czczą Matkę Bożą Nieustającej Pomocy.

Liturgiczny obchód ku czci NMP Nieustającej Pomocy przypada na dzień 27 czerwca i ma rangę wspomnienia dowolnego. Jedynie w diecezji pelplińskiej obchodzi się uroczystość z racji, że NMP Nieustającej Pomocy jest główną patronką tego Kościoła lokalnego raz w świątyniach noszących Jej tytuł.

W mszalnej kolekcie wspominamy, że Pan Jezus dał nam Maryję jako Matkę gotową nam nieustannie pomagać. Dlatego też prosimy o łaskę gorliwego wypraszania Jej pomocy i korzystania z owoców odkupienia. Modlitwa nad darami zawiera prośbę o nasze szczęście i pokój dzięki Bożemu Miłosierdziu i wstawiennictwu Najświętszej Dziewicy. Po Komunii modlimy się o wieczne dla nas zbawienie dzięki orędownictwu NMP Nieustającej Pomocy.

Bądźmy wdzięczni Bogu za dar naszej Matki spieszącej nam nieustannie z pomocą. Ci, którzy Ją czczą poprzez obraz Nieustającej Pomocy, niech wezmą pod uwagę zachęty kierowane do członków bractwa Maryjnego wyżej wspomnianego i niech je stosują w swoim życiu.

opr. ab/ab