Szczegółowy podręcznik kościelnego prawa małżeńskiego: spis treści i wprowadzenie
© by Wydawnictwo BIBLOS, Tarnów 2000 ISBN 83-87952-24-9
Red. serii: ks. Czesław Noworolnik
Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej
Plac Katedralny 6, 33-100 Tarnów
tel. (0-14) 621-27-77
fax (0-14) 622-40-40
e-mail: biblos@wsd.tarnow.pl
http://www.wsd.tarnow.pl/biblos
SPIS TREŚCI | |
WYKAZ SKRÓTÓW | 13 |
WPROWADZENIE | 15 |
ROZDZIAŁ I WPROWADZENIE W PODSTAWOWE POJĘCIA i ZASADY DOTYCZĄCE MAŁŻEŃSTWA | 21 |
1 OKREŚLENIE MAŁŻEŃSTWA, JEGO POCHODZENIE, POWOŁANIE, GODNOŚĆ I NIEROZDZIELNOŚĆ UMOWY MAŁŻEŃSKIEJ ODSAKRAMENTALNEJ GODNOŚCI | 21 |
1.1 Określenie małżeństwa | 21 |
1.2 Pochodzenie małżeństwa | 23 |
1 .3 Powołanie do małżeństwa i jego godność | 24 |
1.4 Nierozdzielność umowy małżeńskiej od sakramentalnej godności | 25 |
2 CELE i PRZYMIOTY MAŁŻEŃSTWA | 28 |
2.1 Cele małżeństwa | 28 |
2.2 Istotne przymioty małżeństwa | 31 |
2.2.1 Jedność małżeństwa | 32 |
2.2.2 Nierozerwalność małżeństwa | 33 |
2.2.3 Sakramentalność i płodność małżeństwa | 34 |
3 ZGODA PRZYCZYNĄ SPRAWCZĄ MAŁŻEŃSTWA i PRAWO DO JEGO ZAWARCIA | 35 |
3.1 Zgoda przyczyną sprawczą małżeństwa | 35 |
3.2 Prawo do zawarcia małżeństwa | 37 |
4 PRZYCHYLNOŚĆ PRAWA DLA MAŁŻEŃSTWA i JEGO RODZAJE | 37 |
4.1 Przychylność prawa dla małżeństwa | 37 |
4.2 Rodzaje małżeństw | 39 |
5. WŁADZA NAD MAŁŻEŃSTWEM KATOLIKÓW | 41 |
5.1 Małżeństwo podlega prawu Bożemu | 42 |
5.2 Władza Kościoła nad małżeństwem katolików | 42 |
5.3 Zakres kompetencji Państwa odnośnie do cywilnych skutków małżeństwa kościelnego | 43 |
6. MAŁŻEŃSTWO CYWILNE KATOLIKÓW | 44 |
6.1 Małżeństwo cywilne | 44 |
6.2 Kodeks Prawa Kanonicznego o małżeństwie cywilnym | 47 |
6.3 Kościół wobec katolików żyjących w małżeństwach niesakramentalnych | 48 |
7 ZARĘCZYNY | 49 |
7.1 Instytucja zaręczyn przed 1983 r. | 49 |
7.2 Instytucja zaręczyn po 1983 r. - od Kodeksu Jana Pawła II | 50 |
ROZDZIAŁ II KANONICZNO-DUSZPASTERSKIE PRZYGOTOWANIE DO MAŁŻEŃSTWA | 53 |
1 PASTERSKA TROSKA O MAŁŻEŃSTWO | 53 |
1.1 Główne sposoby świadczenia pomocy w przygotowaniu do małżeństwa | 54 |
1.2 Prawna organizacja pomagania młodzieży w przygotowaniu do małżeństwa | 55 |
1.2.1 Przygotowanie dalsze | 55 |
1.2.2 Przygotowanie bliższe | 56 |
1.2.3 Przygotowanie bezpośrednie | 59 |
2 STWIERDZENIE KANONICZNEJ ZDOLNOŚCI I PRZYGOTOWANIA DO ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA | 62 |
2. 1 Bliższe określenie sposobu badania przedślubnego | 62 |
2.2 Kanoniczne badanie narzeczonych | 63 |
2.2.1 Rozeznanie i ustalenie sytuacji prawnej narzeczonych | 63 |
2.2.2 Przedmiot kanonicznego rozeznania stanu osobowego narzeczonych | 66 |
2.2.3 Identyfikacja osób, dane personalne i podstawowe informacje | 66 |
2.3 Wymagane zezwolenia i dokumenty | 68 |
2.3.1 Zezwolenia ordynariusza miejsca | 68 |
2.3.2 Wymagane dokumenty | 73 |
2.4 Zapowiedzi przedmałżeńskie i dopuszczenie do ślubu | 77 |
2.4.1 Zapowiedzi przedmałżeńskie | 77 |
2.4.2 Dopuszczenie do ślubu | 79 |
ROZDZIAŁ III PRZESZKODY DO WAŻNEGO ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA W OGÓLNOŚCI I UDZIELANIE DYSPENS | 82 |
1. POJĘCIE, PODZIAŁ i USTANOWIENIE PRZESZKÓD | 82 |
1.1 Pojęcie przeszkody | 83 |
1.2 Podział przeszkód | 84 |
1.3 Ustanawianie przeszkód i zakazów | 85 |
1.3.1 Ustanawianie przeszkód | 85 |
1.3.2 Ustanawianie zakazów | 86 |
2 DYSPENSOWANIE OD PRZESZKÓD MAŁŻEŃSKICH | 87 |
2.1 Władza dyspensowania od przeszkód | 87 |
2.1.1 Władza Biskupa Rzymu | 87 |
2.1.2 Władza ordynariusza miejsca | 89 |
2.1.3 Władza proboszcza i innych świadków kwalifikowanych asystujących przy zawieraniu małżeństwa | 90 |
2.1.4 Władza spowiednika | 93 |
3 PROŚBA O UDZIELENIE DYSPENSY I PRZYCZYNY DYSPENSOWANIA | 95 |
3.1 Prośba o udzielenie dyspensy | 95 |
3.2 Przyczyny dyspensowania | 96 |
ROZDZIAŁ IV POSZCZEGÓLNE PRZESZKODY DO WAŻNEGO ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA | 99 |
1 PRZESZKODA WIEKU | 99 |
2 NIEZDOLNOŚĆ PŁCIOWA (IMPOTENCJA) | 101 |
3 PRZESZKODA WĘZŁA MAŁŻEŃSKIEGO | 103 |
4 PRZESZKODA RÓŻNEJ RELIGII | 106 |
5 PRZESZKODA ŚWIECEŃ | 109 |
6 PRZESZKODA ŚLUBU CZYSTOŚCI | 111 |
7 PRZESZKODA UPROWADZENIA | 114 |
8 PRZESZKODA WYSTĘPKU CZYLI MAŁŻONKOBÓJSTWA | 115 |
9 PRZESZKODA POKREWIEŃSTWA | 117 |
10 PRZESZKODA POWINOWACTWA | 171 |
11 PRZESZKODA PRZYZWOITOŚCI PUBLICZNEJ | 173 |
12 PRZESZKODA POKREWIEŃSTWA PRAWNEGO WYNIKAJĄCA Z ADOPCJI | 125 |
13 PRZESZKODA POKREWIEŃSTWA DUCHOWEGO | 127 |
ROZDZIAŁ V MAŁŻEŃSKA ZGODA | 128 |
1 POJĘCIE ZGODY MAŁŻEŃSKIEJ i WYMAGANA WIEDZA | 128 |
1.1 Pojęcie zgody małżeńskiej | 128 |
1.2 Wymagana wiedza | 129 |
2 NIEZDOLNOŚĆ DO ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA | 131 |
2.1 Brak wystarczającego używania rozumu | 132 |
2.2 Poważny brak rozeznania oceniającego co do istotnych praw i obowiązków małżeńskich | 134 |
2.3 Psychiczna niezdolność do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich | 140 |
2.4 Błąd i podstęp | 141 |
2.4.1 Błąd | 141 |
2.4.2 Podstęp | 143 |
2.5 Pozorna zgoda (symulacja) | 144 |
2.5.1 Pojęcie symulacji i jej podział | 144 |
2.5.2 Wpływ pozornej zgody na ważność małżeńskiej umowy | 147 |
2.6 Zgoda warunkowa | 150 |
2.7 Przymus i bojaźń | 152 |
2.7.1 Pojęcie i podział przymusu i bojaźni | 152 |
2.7.2 Wpływ przymusu i bojaźni na ważność małżeństwa | 154 |
3. SPOSOBY WYRAŻANIA ZGODY MAŁŻEŃSKIEJ | 156 |
3.1 Wyrażenie zgody osobiście | 156 |
3.2 Wyrażenie zgody przez pełnomocnika | 157 |
3.3 Pośrednictwo tłumacza | 158 |
3.4 Domniemanie o trwaniu małżeńskiej zgody | 159 |
ROZDZIAŁ VI FORMA PRAWNA ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA | 160 |
1 WYJAŚNIENIA WSTĘPNE | 160 |
2 FORMA ZWYCZAJNA | 162 |
2.1 Pojęcie formy zwyczajnej | 162 |
2.2 Warunki ważnego asystowania | 164 |
2.2.1 Świadek urzędowy | 164 |
2.2.2 Zwykli świadkowie | 166 |
2.2.3 Władza delegowana do asystowania przy zawieraniu małżeństwa | 168 |
2.2.4 Władza subdelegowana do asystowania przy zawieraniu małżeństwa | 170 |
2.3 Warunki godziwego asystowania | 170 |
2.4 Osoby zobowiązane do zachowania formy kanonicznej | 172 |
3 ZAWARCIE MAŁŻEŃSTWA KANONICZNEGO ZE SKUTKAMI CYWILNOPRAWNYMI | 174 |
3.1 Sposób zawarcia małżeństwa konkordatowego | 175 |
3.2 Skutki cywilne zawarcia małżeństwa konkordatowego | 176 |
3.3 Stwierdzenie braku przeszkód | 178 |
3.4 Złożenie przez narzeczonych oświadczeń dotyczących uzyskania skutków cywilno-prawnych | 179 |
3.5 Dokonanie wpisu o zawarciu małżeństwa w Urzędzie Stanu Cywilnego | 181 |
Załącznik nr I Zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa | 184 |
Załącznik nr II Zaświadczenie stanowiące podstawę sporządzenia aktu małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego | 185 |
Załącznik nr III Zaświadczenie stanowiące podstawę sporządzenia aktu małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 9 § 2 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego | 186 |
4 FORMA NADZWYCZAJNA ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA | 187 |
5 FORMA LITURGICZNA, CZAS i MIEJSCE ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA | 189 |
5.1 Forma liturgiczna małżeństwa kanonicznego | 189 |
5.2 Czas i miejsce zawarcia małżeństwa | 191 |
5.2.1 Czas zawierania małżeństwa | 191 |
5.2.2 Miejsce zawierania małżeństwa | 191 |
6 ODNOTOWANIE ZAWARTEGO MAŁŻEŃSTWA | 192 |
ROZDZIAŁ VII MAŁŻEŃSTWA MIESZANE i IM PODOBNE | 196 |
1. ROZUMIENIE POJĘCIOWE MAŁŻEŃSTW MIESZANYCH ORAZ IM PODOBNYCH | 196 |
2. STANOWISKO KOŚCIOŁA WOBEC MAŁŻEŃSTW MIESZANYCH | 199 |
2. 1 Z historii małżeństw mieszanych | 199 |
2.2 Przyczyny niechęci Kościoła do zawierania małżeństw mieszanych oraz im podobnych | 201 |
2.3 Kościół zabrania zawierania małżeństw mieszanych | 203 |
2.4 Kościół pod określonymi warunkami zezwala na zawarcie małżeństwa mieszanego | 204 |
3. FORMA ZAWIERANIA MAŁŻEŃSTWA MIESZANEGO | 208 |
3.1 Forma kanoniczna | 208 |
3.2 Dyspensa od formy kanonicznej | 209 |
3.3 Forma liturgiczna małżeństw mieszanych | 211 |
3.4 Troska o małżeństwa mieszane | 213 |
ROZDZIAŁ VIII MAŁŻEŃSTWO ZAWIERANE TAJNIE ORAZ SKUTKI ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA KANONICZNEGO | 215 |
1 MAŁŻEŃSTWA TAJNE | 215 |
2 SKUTKI ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA KANONICZNEGO | 217 |
2.1 Węzeł małżeński | 217 |
2.2 Troska o wychowanie dzieci | 219 |
2.3 Prawne pochodzenie i legalizacja potomstwa | 220 |
ROZDZIAŁ IX ROZŁĄCZENIE MAŁŻONKÓW | 223 |
1 ROZWIĄZANIE WĘZŁA - DYSPENSA OD MAŁŻEŃSTWA NIEDOPEŁNIONEGO | 223 |
2 ROZWIĄZANIE MAŁŻEŃSTWA NA KORZYŚĆ WIARY (IN FAVOREM FIDEI) | 228 |
2.1 Rozwiązanie małżeństwa na podstawie przywileju Pawłowego | 228 |
2.1.1 Pochodzenie przywileju i zasady ogólne | 228 |
2.1.2 Warunki wymagane do korzystania z przywileju | 229 |
2.1.3 Prawo strony nawróconej do zawarcia nowego małżeństwa | 231 |
2.2 Rozwiązanie małżeństwa na podstawie pełni władzy papieskiej | 232 |
2.3 Domniemanie prawne na korzyść przywileju wiary | 234 |
3 SEPARACJA PODCZAS TRWANIA WĘZŁA MAŁŻEŃSKIEGO I ROZWÓD | 235 |
3.1 Separacja na podstawie przepisów Kodeksu Prawa Kanonicznego | 235 |
3.1.1 Separacja z powodu cudzołóstwa | 236 |
3.1.2 Separacja z innych przyczyn | 237 |
3.1.3 Sprawy o separacje małżonków | 239 |
3.2 Separacja na podstawie przepisów Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego | 240 |
3.3 Rozwód cywilny | 241 |
ROZDZIAŁ X UWAŻNIENIE MAŁŻEŃSTWA | 243 |
1 POJĘCIE i PODZIAŁ UWAŻNIENIA MAŁŻEŃSTWA | 243 |
2 UWAŻNIENIE ZWYKŁE | 244 |
2. 1 Uważnienie małżeństwa nieważnego z powodu istnienia przeszkody zrywającej | 244 |
2.2 Uważnienie małżeństwa nieważnego z powodu braku zgody | 246 |
2.3 Uważnienie małżeństwa nieważnego z powodu braku formy kanonicznej | 247 |
3 UWAŻNIENIE NADZWYCZAJNE (w ZAWIĄZKU) | 248 |
3.1 Określenie uważnienia nadzwyczajnego | 249 |
3.2 Możliwość zastosowania uważnienia nadzwyczajnego (uzdrowienia w zawiązku) | 249 |
3.3 Warunki prawomocnego uważnienia małżeństwa | 250 |
3.4 Kompetentna władza | 257 |
3.5 Prośba o nadzwyczajne uważnienie | 253 |
3.6 Skutki nadzwyczajnego uważnienia małżeństwa | 254 |
3.7 Adnotacja w księgach metrykalnych | 254 |
ZAKOŃCZENIE | 256 |
ANEKS I TYTUŁ VII KODEKSU PRAWA KANONICZNEGO - MAŁŻEŃSTWO | 263 |
ANEKS II WYKAZ DYSPENS i ZEZWOLEŃ WYMAGANYCH PRZEZ KODEKS PRAWA KANONICZNEGO DO WAŻNEGO LUB GODZIWEGO ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA | 287 |
ANEKS III PRZEBIEG PROCESU o ORZECZENIE NIEWAŻNOŚCI MAŁŻEŃSTWA KOŚCIELNEGO | 291 |
1 Wzór skargi powodowej o stwierdzenie nieważności małżeństwa | 320 |
2 Wzór skargi powodowej o stwierdzenie nieważności małżeństwa | 321 |
ANEKS IV KOŚCIÓŁ WOBEC NIEKTÓRYCH SYTUACJI NIEPRAWIDŁOWYCH WŚRÓD KATOLIKÓW | 323 |
1 List prefekta Kongregacji Nauki Wiary do biskupów Kościoła Katolickiego na temat przyjmowania Komunii Świętej przez wiernych rozwiedzionych i żyjących w nowych związkach | 323 |
2 Zalecenia Papieskiej Rady ds. Rodziny pt. „Duszpasterstwo osób rozwiedzionych żyjących w nowych związkach" (z 25 1 1997 r.) | 330 |
ANEKS V FORMULARZE i WZORY PISM KANCELARYJNYCH | 337 |
1 Spis formularzy i wzorów pism kancelaryjnych | 337 |
2 Formularze i wzory pism kancelaryjnych | 340 |
BIBLIOGRAFIA | 405 |
WYKAZ SKRÓTÓWAAS - Acta Apostolicae Sedis art. - artykuł C.Off. - Congregatio Sanctł Officii Cong. - Congregatio CT - „Collectanea Theologica", Warszawa 1949/50- cyt. - cytowany (e) dok. - dokument ds. - do spraw ed. - editus Enc. - Encyklika fasc. - fasciculus FC - Familiaris consortio - Adhortacja Jana Pawła II GE - Gravissimum educationis - Deklaracja o wycho waniu chrześcijańskim GS - Gaudium et spes - Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym kan. (bez KKKW) - kanon Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. KKK - Katechizm Kościoła Katolickiego KKKW - Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich Kom. Interpr. - Komisja Interpretacyjna KPK - Kodeks Prawa Kanonicznego KRO - Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy LG - Lumen gentium - Konstytucja dogmatyczna o Kościele m. - miejsce n.; nr - numer odpow. - odpowiedź oprac. - opracowanie pap. - papieski (e) p.a.s.c. - prawo o aktach stanu cywilnego pol. - polskie por. - porównaj pr. - praca red. - redakcja s. - strona SC - Sacrosanctum Concilium - Konstytucja o liturgii świętej t. - tom USC - Urząd Stanu Cywilnego wyd. - wydanie zob. - zobacz |
Prawo kanoniczne jako dyscyplina naukowa, jest uporządkowanym i odpowiednio uzasadnionym systemem wiedzy służącym poznaniu i stosowaniu prawa, którym rządzi się Kościół. Celem niniejszego opracowania, zgodnie z wymaganiami Ratio studiorum. Programem studiów w wyższych seminariach duchownych w Polsce, zatwierdzonym przez Kongregację ds. Wychowania Katolickiego (Seminariów i Instytutów Naukowych) dekretem z dnia 26 sierpnia 1999 r., jest ułatwienie poznania i stosowania norm prawa kanonicznego dotyczących zawierania małżeństwa wobec Kościoła.
Ratio studiorum dla seminariów duchownych, w programie dydaktycznym wykładów o małżeństwie, przewiduje omówienie niemal wszystkich zagadnień przedstawionych przez Kodeks Prawa Kanonicznego w kan. 1055-11651 (por. KKKW, kan. 776-866). Starałem się dostosować do tego programu. Moje opracowanie podzieliłem zatem na dziesięć rozdziałów.
Pierwszy rozdział zawiera wyjaśnienia podstawowych pojęć prawnych i zasad dotyczących małżeństwa.
Drugi rozdział omawia kanoniczno-duszpasterskie przygotowanie nupturientów do zawarcia związku małżeńskiego. We współczesnym duszpasterstwie bowiem szczególnie ważna jest troska o przygotowanie narzeczonych do zawarcia małżeństwa i kanoniczne badanie przedślubne. Odnośne normy podane w KPK są bardzo ramowe. Ich uszczegółowienie prawodawca kodeksowy powierza poszczególnym Konferencjom Episkopatów (por. kan. 1067), ordynariuszom miejsca (por. kan. 1064) oraz duszpasterzom (por. kan. 1063), szczególnie proboszczom (por. kan. 1067).
Konferencja Episkopatu Polski w dniu 5 września 1986 r. uchwaliła w Tarnowie Instrukcję o przygotowaniu do zawarcia małżeństwa w Kościele katolickim2. Kongregacja Biskupów (po myśli kan. 455 § 2) dekretem z 17 stycznia 1987 r., zatwierdzonym przez Ojca Świętego Jana Pawła II, udzieliła tej Instrukcji swojej aprobaty. Dokument ten został w Polsce promulgowany 11 marca 1987 r., jako obowiązujący we wszystkich diecezjach3. Dotyczy on nie tylko przygotowania narzeczonych do zawarcia małżeństwa, lecz również kanonicznego badania przedślubnego. Źródłem nowych dyspozycji tej Instrukcji są: Nauczanie Soboru Watykańskiego II, Adhortacja apostolska Jana Pawła II Familiaris consortio (z 1981 r.) i Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. W tym okresie ukazała się także „Instrukcja Episkopatu Polski w sprawie duszpasterstwa małżeństw o różnej przynależności kościelnej", która po przyjęciu przez Konferencję plenarną w Warszawie 11 marca 1987 r.4, została promulgowana 14 marca tegoż roku i weszła w życie. Ma ona charakter komplementarny w stosunku do poprzedniej (z 1986)5.
W trzecim rozdziale tego opracowania omówione zostały przeszkody małżeńskie w ogólności oraz dyspensowanie od nich.
W czwartym rozdziale przedstawiono poszczególne przeszkody zrywające.
W piątym rozdziale zostało wyjaśnione znaczenie zgody małżeńskiej oraz wskazano kiedy staje się ona wystarczająca do zawarcia ważnego małżeństwa, a kiedy jest niewystarczająca.
Szósty rozdział omawia formę zwyczajną, nadzwyczajną i liturgiczną zawierania małżeństwa oraz sposób zawarcia małżeństwa kościelnego z uzyskaniem skutków cywilnych, właściwych dla małżeństwa zawartego zgodnie z prawem polskim.
W związku z ratyfikacją Konkordatu zawartego przez Polskę ze Stolicą Apostolską w 1998 r., ukazała się Instrukcja Konferencji Episkopatu Polski dla duszpasterzy z dnia 22 października 1998 r. dotycząca małżeństwa konkordatowego. Obowiązuje ona od 15 listopada 1998 r. Instrukcja ta wskazuje na nowe unormowania kanonicznego prawa małżeńskiego w Polsce oraz określa zasady postępowania i zawierania małżeństwa konkordatowego6. Wiąże się to ze zmianami odnośnych przepisów w Kodeksie Rodzinnym i Opiekuńczym.
Siódmy rozdział wprowadza w kwestie związane z zawieraniem małżeństw mieszanych i im podobnych (rodzaje niekatolików, dyspensy, zezwolenia, rękojmie).
W ósmym rozdziale podane są normy prawne dotyczące zawarcia małżeństwa w sposób tajny oraz skutki ważnie zawartego związku małżeńskiego.
Rozdział dziewiąty omawia sposoby rozłączenia małżonków (dyspensa od małżeństwa niedopełnionego, rozwiązanie na korzyść wiary oraz separacja podczas trwania małżeństwa i rozwód cywilny).
W dziesiątym rozdziale zostały wyjaśnione normy dotyczące uważnienia (zwykłego i nadzwyczajnego) małżeństwa zawartego nieważnie.
Autor niniejszego opracowania postanowił wprowadzić wytyczne Konferencji Episkopatu Polski, dotyczące małżeńskiego przymierza, w nurt odnośnych zagadnień kodeksowych; pragnął ukazać zawieranie małżeństwa wobec Kościoła w świetle przepisów Kodeksu Prawa Kanonicznego i Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich Jana Pawła II, Instrukcji Episkopatu Polski z 1986, 1987 i 1998 roku oraz Ratio studiorum z 1999 r., z uwzględnieniem państwowych przepisów Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. W aneksach umieszczone zostały:
I. Tytuł VII Kodeksu Prawa Kanonicznego - Małżeństwo -(kan. 1055-1165).
II. Wykaz dyspens i zezwoleń wymaganych przez Kodeks Prawa Kanonicznego do ważnego lub godziwego zawarcia małżeństwa.
III. Przebieg procesu o orzeczenie nieważności małżeństwa kościelnego.
IV. Kościół wobec niektórych sytuacji nieprawidłowych wśród katolików.
V. Formularze i wzory pism kancelaryjnych.
Przy opracowywaniu tego podręcznika starałem się wziąć pod uwagę zarówno postulaty Episkopatu Polski, jak i wskazania Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego (z 19 marca 1995 r.), dotyczące formacji seminarzystów. W Ratio studiorum podano, iż kapłanom podejmującym pracę duszpasterską konieczna jest m.in. znajomość kwalifikowania kandydatów do zawarcia małżeństwa kościelnego, czy też służenia wiernym radą, gdy zajdzie potrzeba prowadzenia w sądzie kościelnym sprawy małżeńskiej7. Natomiast Kongregacja ds. Wychowania Katolickiego w jednym ze swoich wskazań stwierdza: Prawo kanoniczne, które przekłada zasady wiary i moralności na realia życia, dzięki postanowieniom normującym warunki niezbędne do ważnego zawarcia sakramentu małżeństwa i broniącym węzła małżeńskiego, stanowi ważny składnik duszpasterstwa rodzinnego. Jego więc pilne studium będzie mogło zapewnić przyszłym kapłanom niezbędne pomoce, aby towarzyszyć i pomagać powstającym małżeństwom, już zawartym i tym, które przeżywają jakiś kryzys. Trzeba także przekazać im pewną wiedzę dotyczącą procesów o stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego i procedury obowiązującej w sądach kościelnych (zob. Aneks III), a także przepisów prawa cywilnego, które wprost lub pośrednio dotyczą małżeństwa i rodziny8.
Przekazując to opracowanie w ręce studentów teologii oraz młodszych i starszych kapłanów, mam nadzieję, że przyczyni się ono do uzyskania przez nich pogłębionej znajomości przepisów prawa małżeńskiego i wzmożonej odpowiedzialności za przygotowanie młodzieży do tego sakramentu oraz że stanie się dla nich pomocą w pełnieniu posługi duszpasterskiej wśród wiernych i w sprawowaniu wielorakich funkcji w Kościele.
Tarnów-Rzeszów, w Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi
- 1 stycznia Roku Jubileuszowego 2000.
Przypisy:
1 Congregazione per 1'Educazione Cattolica, Lettera circolare „Insegnamento de l diritto canonico per gli aspiranti al Sacerdozio", z 2 IV 1975, w: Enchiridion Yaticanum, t. 5, s. 750-761; Ratio studiorum. Program studiów w wyższych seminariach duchownych w Polsce, w: Zasady formacji kaplańskiej w Polsce, Częstochowa 1999, s. 187-188.
2 Instrukcja Episkopatu Polski o przygotowaniu do zawarcia małżeństwa w Kościele katolickim, Kraków 1990.
3 Tym samym utraciły swą moc obowiązującą: Instrukcja Episkopatu Polski o kanonicznym badaniu narzeczonych przed ślubem z 9 września 1946 r. oraz (w sprawach omawianych przez Instrukcję z 1986 r.) dwie Instrukcje Episkopatu Polski: o przygotowaniu wiernych do sakramentu małżeństwa i duszpasterstwie rodzin z 12 lutego 1969 r. oraz o przygotowaniu do małżeństwa i życia rodzinnego, jak również wprowadzeniu nowego obrzędu sakramentu małżeństwa z 11 marca 1975 r. Por. W. Góralski, lus matrimoniale. Ze studiów nad kościelnym prawem małżeńskim, t. l, Lublin 1990, s. 153.
4 Instrukcja Episkopatu Polski w sprawie duszpasterstwa małżeństw o różnej przynależności kościelnej, w: Currenda. Pismo urzędowe diecezji tarnowskiej 137(1987) 279-286.
5 Instrukcja z 1986 r. zawiera 101 artykułów; dzieli się na dwie części: I. Kanoniczno-duszpasterskie przygotowanie narzeczonych do małżeństwa i II. Stwierdzenie kanonicznej zdolności i przygotowania stron do zawarcia małżeństwa. Zostało do niej dołączonych 12 formularzy do sporządzania dokumentów przedślubnych i dokumentów załącznikowych. Por. S. Kądziołka, Realizacja kompetencji zawartych w Kodeksie Prawa Kanonicznego (1983) przez Konferencję Episkopatu Polski, Kraków 1997, s. 99-100.
6 Instrukcja Konferencji Episkopatu Polski dla duszpasterzy z dnia 22 października 1998 r. dotycząca małżeństwa konkordatowego, w: „Currenda" 149 (1999) nr 1, s. 7-14.
7 Zob. [Konferencja Episkopatu Polski], Zasady formacji..., s. 185
8 Kongregacja ds. Wychowania Katolickiego, Wskazania na temat formacji seminarzystów odnośnie do problemów związanych z małżeństwem i rodziną, z 19 marca 1995 r., n. 28, 8, w: Posoborowe dokumenty Kościoła katolickiego o małżeństwie i rodzinie, t. 2, Kraków 1999, s. 139-140.
opr. mg/mg
Copyright © by Wydawnictwo BIBLOS & ks. Piotr-Mieczysław Gajda