Księga Baranka

Medytacje nad Apokalipsą św. Jana - wstęp i spis treści

Księga Baranka

Hans Urs von Balthasar

KSIĘGA BARANKA

Medytacje nad Apokalipsą św. Jana

ISBN: 83-7318-564-X

wyd.: WAM 2005



Spis treści
APOKALIPSA ŚW. JANA7
HANS URS VON BALTHASAR: WPROWADZENIE DO APOKALIPSY ŚW. JANA 
1. KSIĘGA BARANKA41
Objawienie41
Tajemnica42
Widzący45
Przekazywanie47
Niebawem48
2. ŻYJĄCY, KTÓRY BYŁ MARTWY51
3. SPOWIEDŹ KOŚCIOŁÓW57
4. ROZPIECZĘTOWANA HISTORIA61
Kompozycja61
Tronowa sala Boga64
Otwarcie księgi66
Świat67
Gniew i sąd69
5. RODZĄCA NIEWIASTA73
6. INTENSYFIKACJA CZASÓW OSTATECZNYCH77
Zasada „ciągle więcej”77
Trójca zła80
Świadkowie Baranka82
Babilon i jego upadek85
7. SĄD89
8. OBLUBIENICA BARANKA93
9. APOKALIPSA A MY97

Objawienie

Księga ta zaczyna się od słów „Objawienie (apokálypsis) Jezusa Chrystusa” (1, 1). Mimo iż dane przez Niego objawienie pochodzi od Ojca, a Kościołowi przynoszą je anioł i Apostoł, to jednak w całym tym dziele On jest objawiającym i zarazem objawianym, gdyż Apokalipsa słusznie zwana jest Księgą Baranka. Jako „Baranek Boży” Chrystus będzie stał na tronie Ojca (5, 6), będzie tym Jedynym, który może otworzyć i objaśnić Księgę historii świata. On, jako Zwyciężający, od samego początku będzie we wszystkich formach prowadził walkę ze złem — aż po końcowe zwycięstwo, które odniosą Ojciec i On w Duchu Świętym, aż do momentu, w którym zaślubi podążający ku Niemu przez pustynię czasów Kościół i będzie jego wiekuistym Światłem (21, 23).

Pojawia się pytanie, kto jest godzien otworzyć księgę opieczętowaną siedmioma pieczęciami; jednakże „nie mógł nikt — na niebie ani na ziemi, ani pod ziemią — otworzyć księgi ani na nią patrzeć” (5, 3). Wobec tych pieczęci daremne okazują się wszelkie próby światopoglądów, religii i filozofii; gdy uda się złamać jedną, tym szczelniej zamykają się pozostałe. Jest to tak straszne, że Widzący zalewa się łzami na widok niemocy świata, który nie potrafi siebie samego zrozumieć. „A ja bardzo płakałem, że nie znalazł się nikt godny, by księgę otworzyć ani na nią patrzeć” (5, 4). I oto następuje coś, czego nikt nie oczekiwał: stojący tam „Baranek”, żyjący, a „jakby martwy”, bierze księgę z rąk Boga, a wszyscy padają na ziemię i rozbrzmiewa „nowa pieśń”, której nikt jeszcze nie słyszał: „Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i krwią Twoją nabyłeś dla Boga [ludzi] z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu [...] Baranek zabity jest godzien otrzymać potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo” (5, 9.12). Jest to motyw wiodący całego pisma, który przewija się przez jego wszystkie, nawet najbardziej mroczne, wątki. Zwycięstwo Baranka obejmuje cały świat i wszystkie ludy — jest powszechne. Dlatego „wielki tłum, którego nikt nie mógł policzyć”, śpiewa Mu pieśń chwały i dziękczynienia.

 

opr. aw/aw

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama