Fragmenty biografii Josepha Ratzingera p.t. "Współpracownicy prawdy"
Andrea Tornielli Współpracownicy prawdy biografia Benedykta XVI |
We wtorek 19 kwietnia, po zaledwie czterech głosowaniach, tak jak to miało miejsce w sierpniu 1978 r. z Albino Lucianim, konklawe wybrało nowego papieża, następcę Jana Pawła II. W niezwykle krótkim czasie stu piętnastu kardynałów pochodzących z pięciu kontynentów wyznaczyło biskupa Rzymu: siedemdziesięcioośmioletniego Josepha Ratzingera, dotąd przez prawie ćwierć wieku prefekta Kongregacji Nauki Wiary w Watykanie. Szybki wybór zaprzeczył przepowiedniom: oczekiwano, że kandydatura ta będzie kontestowana przez licznych kardynałów gotowych powstrzymać jego wybór. Tymczasem purpuraci przez tak szybki wybór dwieście sześćdziesiątego piątego następcy świętego Piotra dali Kościołowi i światu znak wielkiej jedności. Wybrali papieża w podeszłym wieku, papieża „przejściowego” (ale dzieje uczą, że to, co przejściowe często obfituje w niespodzianki, co potwierdza historia wybranego w wieku siedemdziesięciu siedmiu lat Jana XXIII), który byłby w stanie przewodzić łodzią Piotrową w epoce trudnej — w epoce, w której wiara narażona jest na liczne zagrożenia.
Ratzinger wybrał imię Benedykta, patrona Europy, mnicha, który przyczynił się do odrodzenia cywilizacji na starym kontynencie. Na kilka tygodni przed wyborem, pisząc tekst Drogi Krzyżowej, mówił o „brudzie” obecnym także w Kościele — teraz ma szansę zostać wielkim papieżem—reformatorem. Jak można będzie zobaczyć na kolejnych stronach, wiele myśli, które wypowiadał przez lata, przeczy stereotypowi konserwatysty i inkwizytora, jaki mu przypisano.
Zanim jednak rozpoczniemy opowieść o życiu nowego papieża, zatrzymajmy się na chwilę nad ostatnim etapem życia i pontyfikatu Jana Pawła II.
opr. ab/ab