Kościół katolicki w czasach komunistycznej dyktatury tom II - fragmenty
Rekonstrukcję przebiegu współpracy ks. J. Szczotkowskiego z bezpieką utrudnia zniszczenie wielu dokumentów. Najmniej potrafi my powiedzieć o współpracy z lat 1949-1956 i 1957-1963. Jak już wspomniano, informacje, które odnoszą się do tego okresu, zostały odnalezione w teczkach dotyczących innych osób lub zagadnień, bezpośrednio niezwiązanych z osobą ks. J. Szczotkowskiego. Ponieważ nie ma ich wiele, pozwoliliśmy sobie na publikację wszystkich wiadomości związanych z tajnym informatorem „Rosa”. Zapewne w trakcie dalszej kwerendy ich liczba znacznie się powiększy.
Współpraca z lat 1949-1956 musiała być imponująca, skoro dokumentująca ją teczka robocza miała dwa tomy akt36. Potwierdzenia współpracy z tego okresu odnajdujemy w aktach administracyjnych wydziałów zajmujących się zwalczaniem Kościoła i związków wyznaniowych. W sprawozdaniach przesyłanych do MBP i MSW umieszczono te fragmenty donosów, które mogły być przydatne dla centralnych urzędów partyjnych i państwowych. W kilku tomach dokumentów odnaleziono 21 odwołań do doniesień ks. J. Szczotkowskiego.
Tab. 1. Odnalezione informacje o spotkaniach informatora „Rosa” w latach 1951-1955
Z notatek wynika, że ks. J. Szczotkowski dostarczał służbom bezpieczeństwa wiadomości dotyczące poglądów znanych mu duchownych na temat bieżących wydarzeń politycznych i kościelnych, nie stroniąc od przekazywania negatywnych opinii o swoim biskupie i znanych mu księżach
Do tej pory nie odnaleziono żadnych śladów, poza wpisami do ewidencji, potwierdzających współpracę ks. J. Szczotkowskiego z organami bezpieczeństwa w latach 1957-1960.
Natomiast informacje mówiące o tajnej współpracy w latach 1961-1963 są rozrzucone w wielu teczkach personalnych i teczkach spraw operacyjnych. Są to zazwyczaj wyciągi z doniesień spisanych ze słów TW „Rosa”.
Tab. 2. Odnalezione fragmenty donosów informatora „Rosa” z lat 1961-1963
I w tych przypadkach przekazane wiadomości dotyczą mało chwalebnych wydarzeń oraz interesujących resort bezpieczeństwa osób. Zbierano informacje o ks. Czesławie Skowronie, mając nadzieję, że młody, obiecujący naukowiec, wykładowca historii w seminarium krakowskim, starający się o zgodę na wyjazd do Rzymu, zostanie kiedyś współpracownikiem organów bezpieczeństwa37. Śledzono najdrobniejsze poczynania ks. J. Pochopienia, ze względu na jego wyrok skazujący w procesie kurii krakowskiej i chęć zmuszenia go do czynnej współpracy ze służbą bezpieczeństwa. Dzięki stanowczej postawie ks. Jana nadzieje esbeków nigdy nie zostały spełnione38. Księża: M. Kuczkowski, Józef Rozwadowski oraz B. Saduś byli w nieustannym zainteresowaniu pracowników operacyjnych z racji ich pracy w kurii krakowskiej.
Zachowana dokumentacja współpracy ks. J. Szczotkowskiego z SB z lat 1964- 1971 pozwala na ścisłe ustalenie liczby i częstotliwości spotkań.
Tab. 3. Liczba spotkań z pracownikami bezpieczeństwa TW „Rosa/Jurek” w latach 1964-1971
Z zestawienia wynika, że spotkania TW „Rosa/Jurek” z esbekami odbywały się regularnie: do 1966 roku co dwa tygodnie, a później raz na miesiąc. Z infor- macji zamieszczonych na końcu każdego sprawozdania dowiadujemy się, że ks. J. Szczotkowski nie uchylał się od spotkań. Zerwał (z powodu choroby lub urlopu) zaledwie kilka zaplanowanych spotkań.
36 IPN Kr 309/3, k. 4, Józef Szczotkowski, informator pseudonim „Rosa”.
37 IPN Kr 00100/668, Teczka personalna TW „Manuskrypt”.
38 IPN Kr 009/3903, t. 1, Teczka personalna inf. „Jot”; IPN Kr 009/3903, t. 2, Teczka robocza inf. „Jot”; T. I s a k o w i c z - Z a l e s k i, dz. cyt., s. 213-215.
opr. aw/aw