Złota róża dla Sanktuarium Zwiastowania w Nazarecie

W uroczystość Zwiastowania Pańskiego Papież Jan Paweł II, nawiedzając sanktuarium Zwiastowania w Nazarecie, ofiarował mu Złotą Różę. Podobna róża od lat zdobi sanktuarium na Jasnej Górze. Jest to milenijna róża papieża Pawła VI, który nie mógł przybyć do Polski, by świętować tysiąclecie jej Chrztu. Przywiózł ją Jan Paweł II, kiedy po raz pierwszy przybył do Ojczyzny jako Następca św. Piotra.

Zwyczaj poświęcania Złotych Róż przez papieży jest bardzo stary. Pierwsza Złota Róża pochodzi z roku 1096, kiedy to odbyła się pierwsza wyprawa krzyżowa. W niedzielę Laetare (Raduj się!) chrześcijanie przeżywali jakby wytchnienie w praktykach postnych, radość, że przybliża się Wielkanoc. Gromadzili się w tym dniu na Mszę św. w kościele stacyjnym pod wezwaniem Świętego Krzyża Jerozolimskiego. W radosnym nastroju czekano na papieża, który przybywał konno z pobliskiego Lateranu, dzierżąc w ręku różę. Stawiano ją na ołtarzu na widocznym miejscu, a Ojciec Święty w kazaniu mówił na jej temat, wskazując na sugestywną symbolikę królowej kwiatów w odniesieniu do cierpiącego Chrystusa, Króla królów i Pana panujących.

Z czasem pojawił się zwyczaj poświęcania nie zwykłej, lecz złotej róży. Łączy się to z pontyfikatem św. Leona IX (1049—1054), papieża, który, fundując w roku 1049 na majątku swych zmarłych rodziców w Eguisheim w Alzacji klasztor kanoniczek Świętego Krzyża postanowił, że klasztor ten każdego roku osiem dni przed niedzielą Laetare prześle papieżowi złotą różę o wadze 2 rzymskich uncji albo złoto na jej wykonanie.

Pierwszą historycznie znaną osobistością, która otrzymała Złotą Różę z rąk papieża, był Fulko IV — hrabia Andegawenii. Przez wieki laureatami Złotej Róży byli różni ludzie, zwykle panujący, potem ich żony, a także wielu lokalnych hrabiów i książąt. Po powrocie z tzw. niewoli awiniońskiej papieże zaczęli systematycznie odznaczać Złotą Różą także sanktuaria, m.in. w Loreto, Fatimie, Guadalupe, Goa, Lourdes, Pistoii, Bazylikę św. Piotra w Rzymie, Bazylikę św. Marka w Wenecji. Pierwszą Złotą Różę ofiarował Polsce papież Eugeniusz IV, który postanowił uczcić pamięć poległego pod Warną młodego króla Władysława, zwanego Warneńczykiem, i uhonorować Złotą Różą jego brata i następcę, króla Kazimierza IV. Ostatnią z dwunastu podarowanych Polsce Złotych Róż otrzymała królowa Maria Józefa, żona króla Augusta III Sasa. Ze wszystkich polskich Złotych Róż zachowały się tylko dwie: ta, którą królowa Maria Józefa ofiarowała królewskiej Katedrze św. Stanisława w Krakowie i ta, którą Jasnej Górze przekazał Jan Paweł II. Inne zostały zrabowane albo przetopione na złoto i użyte na potrzeby upadającej Ojczyzny.

Przekazując Złote Róże sanktuariom, papieże oddawali hołd Bogu lub dziękowali Mu za otrzymane łaski i dobrodziejstwa. Taki charakter ma Złota Róża ofiarowana przez Jana Pawła II sanktuarium Zwiastowania w Nazarecie w Roku Jubileuszowym 2000.

opr. mg/mg