Pisma zebrane bł. Stanisława Papczyńskiego - Rozważania przeznaczone na rekolekcje tygodniowe (fragmenty)
1. Oprócz dobrodziejstwa stworzenia, odkupienia, usprawiedliwienia i powołania do wiary i do stanu zakonnego rozważ inne dobrodziejstwa, jakich ci Bóg w szczególności udzielił, a głównie codzienne łaski, którymi ochronił cię przed grzechami, zachęcał do cnót i dobrych uczynków, wspomagał w działaniu i sprzyjał w ich wykonaniu.
Zwróć też uwagę na brak wdzięczności, której za mało okazałeś za tak wiele łask albo nawet wcale nie dziękowałeś, nie zdając sobie z tego sprawy, nie wiedząc i nie rozumiejąc, że to Bóg cię prowadził, strzegł, ubogacał tylu dobrami i zachował od tak wielu nieszczęść.
Wzbudź w sobie żal za to niedbalstwo i proś przy tym Pana, by dla kompensaty obdarzył cię większą gorliwością i zapałem służenia Mu przez pozostałe dni twego życia.
2.Weź pod uwagę niebezpieczne wypadki, z których, dzięki pomocy najwyższego Boga, najlepszego Ojca i Obrońcy twojego, nie tylko wyszedłeś cało, ale też ich uniknąłeś. Aby zaś bardziej zająć i pogrążyć swój umysł w tych rozmyślaniach, przywołaj na pamięć podróże, miejsca, czynności, rozmowy, niebezpieczeństwa, i na nich swoją myśl zatrzymaj.
Im większą też spostrzeżesz opiekę Opatrzności i mocniejszą rękę najlepszego i najwyższego Boga, tym gorętszym rozpalaj się do Niego uczuciem i całym sercem składaj Mu za to dziękczynienie oraz oddaj się Jego miłości. Bo dlaczego miałbyś Go nie kochać, jeśli On ciebie tak bardzo ukochał i wciąż miłuje, że nigdy nie odwraca od ciebie swego najłaskawszego i najżyczliwszego oka.
3. Przypomnij sobie dary, charyzmaty i wszystkie dotychczas otrzymane od Pana łaski oraz rozważ ich wspaniałość, mnogość, cenę i wartość. Ogarnie cię wstyd, że nie [f. 162r] tylko nie odpłaciłeś się za nie, ale nawet nie wyraziłeś należnej wdzięczności. Pamiętaj o świętej miłośnicy Bożej, Teresie, która, świadoma wielu dobrodziejstw Bożych, wołała i prosiła usilnie, by Bóg ograniczył ich ilość.
Nie zapominaj też o rzeczach koniecznych do życia i ułatwiających je, jakich ci bardzo hojnie i więcej niż w wystarczającej mierze użyczył bardzo przewidujący Bóg Stwórca, nawet bez twego starania i przyłożenia do tego ręki z twej strony. Dlatego wzbudź w duszy wielkie pragnienie okazania Mu na wszelki sposób wdzięczności, aby w żadnym razie nie dopuścić do pozbawienia się dobrodziejstw Niezmierzonego i najłaskawszego Dobroczyńcy.
Na rozmowę z Bogiem niech się złożą akty dziękczynienia i postanowienie dążenia do większej doskonałości oraz lepszego i doskonalszego pełnienia uczynków miłości.
1 Ojcze nasz, 1 Zdrowaś Maryjo.
opr. mg/mg