Wola Boża

Podstawy słownika duchowości ignacjańskiej

Tłumaczenie: Olga Fendrych

NIHIL OBSTAT. Prowincja Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego,
ks. Adam Żak SJ, prowincjał. Kraków, 26 X 00 r., l.dz. 268/00.

WOLA BOŻA

Koniec listu często tak samo może nic nie mówić, jak i mówić wiele: „Z serdecznymi pozdrowieniami”, „z poważaniem”, „firma dziękuje”, „wszystkiego dobrego”, „z miłością”, „z serdecznym uściskiem”, „błogosławieństwa Bożego i serdeczne życzenia"... Najczęstszym i najbardziej wymownym zakończeniem listu używanym przez Ignacego jest życzenie, aby coraz bardziej poznawać i wypełniać wolę Bożą: „Kończę i najświętszą Trójcę w Jej nieskończonej dobroci o największą łaskę proszę, abyśmy Jej najświętszą wolę zawsze dobrze rozpoznawali i całkowicie wypełniali".

Znany biograf Walter Nigg pisze w swojej książce „Tajemnica mnichów” o Ignacym:

Centralnym problemem jego życia było rozpoznawanie woli Boga... Zawsze chodziło mu o to, aby badać wolę Boga. Wokół tego celu i żadnego innego krążył on ustawicznie jak wokół pieca. Dlatego także do jego życia weszła zachwycająca różnica poziomów. Bez rozważenia tego wysiłku dalsze życie Ignacego pozostałoby niezrozumiałą zagadką. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to, że Ignacy nigdy nie chciałby działać z własnej woli, a więc nigdy nie chciał czynić tego, co go właśnie wtedy obchodziło; stale starał się doświadczyć, czego Bóg chciał od niego w danej sytuacji... Jego wytrwałą modlitwą o objawienie woli Bożej wszędzie można śledzić z zapartym tchem, aż wreszcie będzie można zaangażować się w to szukanie. Nie da się pomyśleć o bardziej zajmującej walce. Jeżeli chce się poznać jego serce, trzeba podsłuchać go w jego niespokojnych pytaniach o wolę Boga.

W poszukiwaniu woli Boga zamyka się całe życie i cała duchowość Ignacego. Szukać i znajdować Boga we wszystkim, rozeznawać duchy, dokonywać wyboru, być posłusznym, służyć, być posłanym, być żarliwym - wszystkie te wyrażenia krążą wokół jednego centrum, jakim jest poszukiwanie woli Boga.

„Co mam czynić?” - jest wielkim pytaniem, które prowadzi Ignacego przez Europę, do Jerozolimy, do szpitali i na uniwersytet, do papieża, ku założeniu nowego zakonu, do założenia instytucji w służbie miłości bliźniego.

Co ukazuje poszukiwanie woli Bożej przez Ignacego?

- Bóg nie chce tego lub owego, lecz „mnie samego”. Bóg chce człowieka, stwarza go, kocha go. Sam człowiek jest „pierwszą wolą Bożą”.

- Całe życie człowieka jest odpowiedzią na Boże wezwanie. „Weź, o Panie, całą moją wolność...”, mnie samego - brzmi odpowiedź Ignacego.

- Człowiek może żyć wolą Bożą, jak mówi Jezus: „Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał” (J 4, 34).

- Wola Boża może się objawić przez wiodący promyk wewnętrznej radości czy pocieszenia. W tym leży szczęście życia. „Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś!” - mówi pewna kobieta, patrząc na Jezusa. Jezus odpowiada wskazówką co do źródła błogosławieństwa: „Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je” (Łk 11, 27-28).

- Wola Boża stwarza wspólnotę. „Twoja matka i twoi bracia i siostry czekają na zewnątrz” - mówi ktoś w pewnej scenie biblijnej. Odpowiedź Jezusa: „kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą, i matką” (Mk 3, 34-35).

- Może się zdarzyć skrupulatne, niespokojne poszukiwanie woli Bożej. Ignacy doświadczył go wtedy, kiedy znalazł się na krawędzi zwątpienia.

- Człowiek nie może zyskać przemądrzałej pewności co do woli Bożej. Każdy krok oznacza ofiarowanie się w zaufaniu na nowo Duchowi Bożemu. Można prawie rzec, że droga każdego człowieka składa się jedynie z dróg okrężnych: nie tylko kule armatnie w Pampelunie, nie tylko wygnanie z Jerozolimy, poszukiwanie towarzyszy w nieudanych próbach, ale także każdy dzień przynosił nową „grę” poszukiwań, znajdowania i ponownych poszukiwań.

Być może życzenie, aby móc rozpoznać i wypełnić wolę Bożą, jest wyrażone najpiękniej w pewnym liście, który Ignacy pisze do swego „najdroższego brata w Panu”, Franciszka Ksawerego:

Ten, który sam jest życiem wiecznym dla tych, którzy żyją w prawdzie, niech raczy nam dać swoją pełną łaskę, abyśmy Jego najświętszą wolę zawsze dobrze poznawali i wypełniali w sposób doskonały!

Całkiem Waszej Miłości, na zawsze, w naszym Panu. Ignacy.

opr. mg/mg