Maria Romero Meneses

Urodziła się 13 stycznia 1902 r. w Granadzie w Nikaragui. Od ojca, który był wysokim urzędnikiem państwowym, m.in. pełnił funkcję ministra, a równocześnie człowiekiem wrażliwym na ludzką nędzę, Maria nauczyła się miłości do potrzebują cych. Rodzice pragnęli zapewnić jej życiową karierę i dobre wykształcenie. Maria odkryła w sobie jednak powołanie do życia zakonnego i wstąpiła w 1923 r. do Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki. Po odbyciu nowicjatu złożyła czasowe śluby zakonne w San Salwadorze, a profesję wieczystą w Nikaragui.

Pierwszą placówką, na którą ją posłano, była szkoła żeńska prowadzona przez jej współsiostry w San Jose w Kostaryce. Maria łączyła prace wychowawczą w szkole z działalnością charytatywną. Idąc za przykładem św. Jana Bosko zajmowała się biednymi i opuszczonymi dziewczętami w mieście i w okolicznych wioskach. Gromadziła je w oratorium, a do pomocy angażowała uczennice. Grupę tych pomocnic nazwała «małymi misjonarkami». Razem z nimi modliła się i sprawowała opiekę nad ubogimi dziewczętami. Praca ta przynosiła wspaniałe owoce. Wkrótce Maria zrezygnowała z pracy nauczycielki i poświęciła się katechizowaniu dzieci i dorosłych oraz działalności społeczno-opie-kuńczej. Założyła specjalną wioskę dla najuboższych rodzin, zapewniając każdej z nich własny dom. Siłę do pracy charytatywnej czerpała z nabożeństwa do Najświętszego Sakramentu i do Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych. Dzięki jej staraniom w centrum San Jose został zbudowany kościół poświęcony Najświętszej Maryi Pannie. Podejmowane przez nią przedsięwzięcia zawdzięczały swą skuteczność jej nadzwyczajnemu zjednoczeniu z Bogiem, o którym świadczą również jej Pisma duchowe.

Zmarła na zawał serca 7 lipca 1977 r. w Nikaragui.

Rząd Kostaryki ogłosił ją honorową obywatelką swego kraju, a rada miasta San Jose jej imieniem nazwała jedną z ulic.

opr. mg/mg