Krótka biografia świętego
Święty znany jest także pod imieniem Ansgar (Ansgary), będącym drugą formą imienia Oskar. Oba imiona są pochodzenia germańskiego. Imię Ansgar oznacza: Boży oszczep lub posiadający włócznię. Wiadomości o życiu św. Oskara pochodzą przede wszystkim z życiorysu napisanego o swoim mistrzu przez jego ucznia Rimberta.
Święty Oskar urodził się 8 września 801 roku na terenie dzisiejszej Francji, w pobliżu Korbei nad rzeką Sommą. Prawdopodobnie pochodził z rodziny saksońskiej, która wyemigrowała do Francji (W. Zaleski). W dzieciństwie oddano go do klasztoru benedyktyńskiego w Korbei, gdzie uczęszczał do miejscowej szkoły klasztornej. Najprawdopodobniej Oskarowi odpowiadał styl życia zakonnego, dlatego też wstąpił do Zakonu Benedyktynów. Był zdolnym człowiekiem, co dostrzegli przełożeni zakonni, mianując Oskara nauczycielem w szkole zakonnej w Korbei. W takim samym charakterze wysłano go w roku 823 do szkoły benedyktyńskiej w klasztorze w Nowej Korbei (inna nazwa: Korwey lub Höxter) w Westfalii na terenie dzisiejszych Niemiec, gdzie pełnił swoją funkcję przez cztery lata.
Do cesarza Ludwika I Pobożnego przybył król duński Harald Klak z prośbą o misjonarzy do swojego kraju i wyraził sam chęć przyjęcia chrztu. Wtedy to, w roku 827, Oskar wraz z innymi braćmi zakonnymi wyruszył do Danii głosić Ewangelię. Okazało się, że misjonarze natrafili na silny opór ze strony pogańskich możnowładców. Dlatego też Oskar przebywał w Danii tylko przez osiemnaście miesięcy, po czym wrócił na dwór cesarski. Wkrótce cesarz wysłał Oskara w roku 829 na kolejną wyprawę misyjną, tym razem do Szwecji. W Szwecji, w miejscowości Birka, Oskar ufundował pierwszy na ziemi skandynawskiej kościół. Tu także, podobnie jak w Danii, praca misyjna napotykała na wielkie przeciwności. Z tego też powodu Oskar po dwu latach powrócił ponownie na dwór cesarski.
W roku 831 na sejmie w Diedenhofen tworzono nowe biskupstwa na terenie Niemiec. Wtedy to Oskara powołano na nowo utworzoną stolicę biskupią do Hamburga. Biskup Metzu konsekrował Oskara, a papież Grzegorz IV mianował go arcybiskupem i swoim legatem na kraje północne. Arcybiskup Oskar miał podlegać arcybiskupowi Ebbonowi z Reims. Z tej archidiecezji przed laty zaczęto podejmować próby chrystianizacji ziem północnych. Arcybiskup Oskar wraz z podległymi mu duchownymi pracował nad chrystianizacją Szlezwiku-Holsztynu. Dzieło to jednak wówczas nie powiodło się, między innymi z powodu zniszczenia przez Duńczyków Hamburga w roku 845.
Po śmierci biskupa Bremy cesarz wyznaczył Oskara na to biskupstwo, jednakże metropolita Kolonii i sam papież sprzeciwili się decyzji cesarskiej. Dopiero w roku 858 arcybiskup Oskar objął diecezję w Bremie. Przez cały czas nasz Patron usilnie pracował nad chrystianizacją Danii i Szwecji. Wysyłał na głoszenie Ewangelii swoich towarzyszy: Gautberta i Nitharda, a także sam również udawał się do tych krajów z posługą misyjną. Dzięki pracy misyjnej arcybiskupa Oskara w latach 852-853 król szwedzki Olaf nawrócił się i przyjął chrzest (H. Fros, P. Kielar).
Papież Mikołaj I w roku 864 wyłączył diecezję Bremę z metropolii kolońskiej i połączył z nową prowincją kościelną w Hamburgu-Bremie. Od tego czasu arcybiskup Oskar mógł już samodzielnie, bez żadnych przeszkód kierować pracą misyjną w Skandynawii. W Bremie dokończył budowę kamiennego kościoła oraz założył trzy klasztory. Zawsze słynął z pobożności i dzieł miłosierdzia. Jego biograf i uczeń Rimbert napisał, podsumowując życie mistrza, że arcybiskup Oskar: "na zewnątrz był apostołem, wewnątrz mnichem". Pełen zasług, nadmiernie utrudzony pracą misyjną, św. Oskar odszedł do Pana w Bremie, w dniu 3 lutego 865 roku. Nadano mu zaszczytny i zasłużony tytuł Apostoła Skandynawii.
W ikonografii przedstawia się św. Oskara w futrze na szatach biskupich, ponieważ był misjonarzem krajów północnych, Skandynawii. Święty jest otoczony nawróconymi z pogaństwa chrześcijanami, w ręku trzyma miniaturę kościoła (pobudował świątynię w Szwecji i Bremie).
Liturgiczny obchód ku czci św. Oskara przypada na dzień jego narodzin dla nieba, czyli 3 lutego i ma charakter wspomnienia dowolnego. Kolekta mszalna zawiera prośbę, abyśmy zawsze żyli w świetle Bożej prawdy: "Boże, ty posłałeś do ludów bałtyckich świętego Oskara, biskupa, jako apostoła Ewangelii, spraw, za jego wstawiennictwem, abyśmy żyli w świetle Twojej prawdy".
opr. aw/aw