Ku Bogu i braciom

Bp John Hind
Anglikański biskup Chichesteru (Wielka Brytania)

Ku Bogu i braciom

Przekazuję temu zgromadzeniu pozdrowienia od arcybiskupa Canterbury oraz prośbę o modlitwę za anglikanów w tym trudnym okresie. A oto kilka uwag dotyczących tematu niniejszego Synodu:

Kwestie związane z inkulturacją ukazują potrzebę dalszej dyskusji na temat różnorodności i jedności w Kościele.

W jakich sytuacjach dopuszczalna jest wspólna komunia św.? Jak mamy interpretować publiczne udzielenie komunii protestantowi, bratu Rogerowi Schutzowi?

Eucharystia to nie tyle zagadnienie, obrządek czy ceremoniał, lecz przede wszystkim przeżywanie nowego życia w Chrystusie. Jeśli więc chcemy być prawdziwymi chrześcijanami, muszą istnieć kryteria umożliwiające wzajemne uznanie. Nie mniej ważne są również granice wzajemnej tolerancji.

Czym jest pochodząca od Boga dynamika Eucharystii? Kultura zakorzeniona we Wcieleniu potwierdza nasze człowieczeństwo dane nam przez Boga, włącznie z kulturową różnorodnością, a zarazem stawia wyzwania każdej ludzkiej kulturze. Jedynie poprzez dialog między Wcieleniem a poszczególnymi kulturami możemy wyodrębnić to, co prawdziwie katolickie.

Komisja ARCIC stwierdziła, że w Eucharystii «wkraczamy w dzieło ofiary Chrystusa». Ofiara Chrystusa została złożona Ojcu za nas, a zarazem była ona «oddaniem życia za przyjaciół». Anamneza ofiary Chrystusa odnosi się zatem zarówno do Boga, jak i całej ludzkości.

Wynikają stąd trzy zasadnicze kwestie dotyczące Eucharystii:

a) w Eucharystii celebrujemy nie tyle naszą wspólnotę, co raczej nasze pojednanie z Bogiem, które stwarza naszą wspólnotę;

b) Panem Eucharystii jest sam Chrystus. Skoro Jego Wcielenie, śmierć, zmartwychwstanie i przyjście w chwale są tajemnicami, skoro sama Eucharystia jest Mysterium fidei, to nasza wspólnota bądź komunia w Kościele jest również mysterion; czyli — innymi słowy — wyraża coś, czego nie potrafimy pojąć samym rozumem;

c) i na koniec, zjednoczenie z Chrystusem w Jego ofierze z siebie kieruje nas nie tylko ku Bogu, ale także ku wszystkim bez wyjątku naszym ludzkim braciom i siostrom w ich wspaniałej różnorodności, za których Syn Boży oddał swoje życie. «Ite, missa est» to słowa wyrażające zarówno wypełnienie Chrystusowego dzieła, jak i polecenie, by dalej je wypełniać.

opr. mg/mg