Przemówienie podczas Synodu Biskupów, 11.10.2005
Przemawianie na forum tego czcigodnego Synodu Biskupów to dla mnie wielki zaszczyt. Pragnę przekazać zebranym braterskie pozdrowienia oraz najlepsze życzenia od Ekumenicznego Patriarchy Bartłomieja oraz od Kościoła konstantynopolitańskiego. Zaproszenie na niniejszy Synod delegata naszego Kościoła ma ogromną wymowę ekumeniczną. Przyjęliśmy to zaproszenie z wdzięcznością i miłością.
My, chrześcijanie prawosławni, bardzo się cieszymy, że również wasz Synod uważa Eucharystię za źródło i szczyt życia oraz misji Kościoła. To niezmiernie ważne, że katolicy rzymscy oraz chrześcijanie prawosławni mogą wypowiedzieć tę prawdę jednym głosem. Choć istnieją kwestie, które dzielą nasze Kościoły, to jednak łączy nas wiara w to, że Eucharystia jest sercem Kościoła. Na takim fundamencie może być kontynuowany oficjalny dialog teologiczny obu naszych Kościołów, który wchodzi obecnie w nową fazę. Eklezjologia eucharystyczna może nam pomóc przezwyciężyć tysiącletnią separację. Szkoda, że choć mamy te same przekonania na temat znaczenia Eucharystii, nie możemy wspólnie jej sprawować przy jednym stole.
Eklezjologia komunii zalecana przez Sobór Watykański II, a potem pogłębiana przez wybitnych teologów rzymskokatolickich ma sens tylko wówczas, gdy zakorzeniona jest w eucharystycznym życiu Kościoła. Eucharystia należy nie tyle do bene esse, ile do esse Kościoła. Całe życie Kościoła, jego słowo oraz struktura w samej swojej istocie mają wymiar eucharystyczny.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (1/2006) and Polish Bishops Conference