Nauka i technika w służbie wspólnego dobra

Drodzy Bracia i Siostry!

Przedwczoraj wróciłem z Lorenzago i cieszę się, że znów jestem tutaj, w Castel Gandolfo, w rodzinnej atmosferze tej ślicznej miejscowości, w której mam zamiar pozostać — jeśli Bóg pozwoli — do końca lata. Gorąco pragnę jeszcze raz podziękować Panu za pogodne dni, jakie spędziłem pośród szczytów Cadore; jestem wdzięczny tym wszystkim, którzy dobrze zorganizowali ten mój pobyt i troskliwie czuwali nad jego przebiegiem. Równie gorąco, z sercem pełnym wdzięczności pragnę powitać was, drodzy pielgrzymi, a zwłaszcza was, drodzy mieszkańcy Castel Gandolfo, którzy przyjęliście mnie z typową dla was serdecznością, a kiedy jestem tu wśród was, zawsze dyskretnie mi towarzyszycie.

W zeszłą niedzielę, przypominając Notę, którą 1 sierpnia przed 90 laty papież Benedykt XV skierował do krajów walczących w I wojnie światowej, poruszyłem temat pokoju. Dziś nowa okazja skłania mnie do refleksji nad innym ważnym zagadnieniem związanym z tamtym tematem. Właśnie dziś przypada bowiem 50. rocznica wejścia w życie Statutu AIEA — Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, która została powołana w celu «promowania energii atomowej i rozszerzania zakresu jej użytkowania na rzecz pokoju, zdrowia i dobrobytu na całym świecie» (art. II Statutu). Stolica Apostolska w pełni aprobuje cele tej organizacji, jest jej członkiem od chwili założenia i nadal popiera jej działalność. Epokowe przemiany, które nastąpiły w ostatnich 50 latach, pokazują, że w tym trudnym momencie, gdy ludzkość znajduje się niejako na rozdrożu, coraz bardziej aktualnym i pilnym zadaniem jest wzywanie do nierozprzestrzeniania broni jądrowej, propagowanie stopniowego i uzgodnionego przez strony rozbrojenia nuklearnego i ułatwianie pokojowego i bezpiecznego użytkowania technologii nuklearnej, sprzyjającego autentycznemu rozwojowi, w poszanowaniu środowiska i z uwzględnieniem ludności najuboższej. Wyrażam zatem życzenie, aby wysiłki tych, którzy pracują wytrwale nad realizacją tych trzech celów, przyniosły pozytywne efekty, tak aby «zaoszczędzone w ten sposób środki mogły być wykorzystane w programach rozwoju, obejmujących wszystkich mieszkańców, a w pierwszym rzędzie najbiedniejszych» (por. Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 2006, n. 13: «L'Osservatore Romano», wyd. polskie, n. 2/2006, s. 7). Należy również przy tej okazji powtórzyć, że «wyścig zbrojeń należy zastąpić wspólnym wysiłkiem w kierunku podjęcia działań mających na celu rozwój moralny, kulturalny i gospodarczy, 'przy jednoczesnej rewizji skali wartości i priorytetów'» (Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 2438).

Zawierzamy na nowo wstawiennictwu Matki Najświętszej naszą modlitwę o pokój, a szczególnie o to, by wiedza naukowa i techniczna była zawsze stosowana z poczuciem odpowiedzialności i dla wspólnego dobra, z pełnym poszanowaniem prawa międzynarodowego. Módlmy się, aby ludzie żyli w pokoju i wszyscy czuli się braćmi, dziećmi jednego Ojca: Boga.

Apel w sprawie zakładników koreańskich w Afganistanie

Ugrupowania zbrojne coraz częściej posługują się niewinnymi osobami jako narzędziami służącymi do osiągnięcia celów partykularnych.

Jest to poważne pogwałcenie ludzkiej godności, sprzeczne z wszelkimi normami kultury i prawa, a także poważne sprzeniewierzenie się prawu Bożemu. Zwracam się z apelem do sprawców tych zbrodni, aby naprawili wyrządzone zło, a swe ofiary, całe i zdrowe, uwolnili.

Po polsku Ojciec Święty powiedział:

Pozdrawiam serdecznie Polaków. Wspominam raz jeszcze pielgrzymów, których wakacyjny szlak został tragicznie przerwany w drodze z La Salette. Dla zmarłych wypraszam w modlitwie łaskę życia wiecznego z Bogiem. Jednoczę się w żałobie z ich bliskimi. Rannym w wypadku życzę szybkiego powrotu do zdrowia. Proszę Boga, by was wszystkich prowadził bezpiecznie i szczęśliwie po wakacyjnych drogach.

opr. mg/mg