Nadzieja dla społeczeństwa

W niedzielę 28 grudnia 2014 r. rano w watykańskiej Auli Pawła VI odbyło się spotkanie Papieża Franciszka z kilkoma tysišcami rodzin wielodzietnych — głównie członków Włoskiego Stowarzyszenia Rodzin Wielodzietnych — do których wygłosił następujšce przemówienie:

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Przede wszystkim pytanie z ciekawoœci. Powiedzcie mi: o której godzinie wstaliœcie dzisiaj? O szóstej? O pištej? I nie jesteœcie œpišcy? Ale ja tym przemówieniem was uœpię!

Cieszę się, że spotykam się z wami w 10. rocznicę powstania stowarzyszenia, które gromadzi we Włoszech rodziny wielodzietne. Widać, że kochacie rodzinę i kochacie życie! A pięknie jest dziękować Panu za to w dniu, w którym czcimy Œwiętš Rodzinę.

Ewangelia ukazuje nam dzisiaj Maryję i Józefa, którzy przynoszš Dziecištko Jezus do œwištyni i tam spotykajš dwoje starców, Symeona i Annę, którzy prorokujš o Dziecištku. Jest to obraz rodziny «szerokiej», trochę jak jest w waszych rodzinach, gdzie różne pokolenia spotykajš się i sobie pomagajš. Dziękuję abpowi Paglii, przewodniczšcemu Papieskiej Rady ds. Rodziny — specjaliœcie w organizowaniu tych rzeczy — który bardzo pragnšł tego spotkania, i bpowi Beschiemu, który ofiarnie współpracował na rzecz powstania i rozwoju waszego stowarzyszenia, które narodziło się w Brescii — mieœcie bł. Pawła VI.

Przybyliœcie z najpiękniejszymi owocami waszej miłoœci. Macierzyństwo i ojcostwo sš darem Boga, ale przyjęcie daru, zdumienie się jego pięknem i ukazanie jego œwietnoœci społeczeństwu jest waszym zadaniem. Każde z waszych dzieci jest stworzeniem jedynym, które nie powtórzy się już nigdy w historii ludzkoœci. Gdy to pojmujemy, a mianowicie, że każdy z nas był chciany przez Boga, zdumiewamy się, jak wielkim cudem jest dziecko! Dziecko zmienia życie! Wszyscy widzieliœmy — mężczyŸni, kobiety — że gdy pojawia się dziecko, życie się zmienia, jest czymœ innym. Dziecko jest cudem, który zmienia życie. Wy, chłopcy i dziewczynki, tym właœnie jesteœcie: każde z was jest wyjštkowym owocem miłoœci, przychodzicie z miłoœci i wzrastacie w miłoœci. Jesteœcie jedyni, ale nie sami! A to, że macie braci i siostry, dobrze wam robi: synowie i córki licznej rodziny sš bardziej zdolni do jednoœci braterskiej od wczesnego dzieciństwa. W œwiecie naznaczonym często przez egoizm rodzina wielodzietna jest szkołš solidarnoœci i dzielenia się, a takie postawy przynoszš potem korzyœć całemu społeczeństwu.

Wy, dzieci i młodzież, jesteœcie owocami drzewa, którym jest rodzina: jesteœcie dobrymi owocami, gdy drzewo ma dobre korzenie — którymi sš dziadkowie — i dobry pień — którym sš rodzice. Jezus mówił, że każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a każde złe drzewo — złe owoce (por. Mt 7, 17). Wielka rodzina ludzka jest jak las, gdzie dobre drzewa dajš solidarnoœć, jednoœć, zaufanie, wsparcie, bezpieczeństwo, właœciwš powœcišgliwoœć, przyjaŸń. Obecnoœć rodzin wielodzietnych jest nadziejš dla społeczeństwa. I dlatego bardzo ważna jest obecnoœć dziadków: obecnoœć cenna zarówno ze względu na konkretnš pomoc, jak przede wszystkim ze względu na wkład wychowawczy. Dziadkowie przechowujš w sobie wartoœci narodu, rodziny i pomagajš rodzicom w przekazywaniu ich dzieciom. W ubiegłym wieku w wielu krajach Europy to właœnie dziadkowie przekazywali wiarę: oni po kryjomu przynosili dziecko do chrztu i przekazywali wiarę.

Drodzy rodzice, jestem wam wdzięczny za przykład miłoœci do życia, którego strzeżecie od jego poczęcia do naturalnego końca, pomimo licznych trudów i ciężarów życia, a które, niestety, instytucje publiczne nie zawsze pomagajš wam nieœć. Słusznie przypominacie, że Konstytucja Włoch, w art. 31, wzywa do szczególnej troski o rodziny wielodzietne, jednak nie znajduje to odpowiedniego potwierdzenia w faktach. Pozostaje słowami. Mam zatem nadzieję, myœlšc również o niskiej liczbie urodzin, jakš od dawna odnotowuje się we Włoszech, że zwiększy się troska polityki i administracji publicznej — na każdym poziomie — w celu dania tym rodzinom należnego wsparcia. Każda rodzina jest komórkš społeczeństwa, ale rodzina wielodzietna jest komórkš bogatszš, bardziej żywotnš, i inwestowanie w niš jest w pełni korzystne dla państwa!

Dobrze zatem, że rodziny łšczš się w stowarzyszeniu — jak to włoskie, jak i te z innych krajów europejskich, tutaj reprezentowanych — i dobrze, że powstaje sieć stowarzyszeń rodzinnych, która potrafi być obecna i widzialna w społeczeństwie i polityce. Œw. Jan Paweł II odnoœnie do tego pisał: «Rodziny powinny coraz lepiej sobie uœwiadamiać własnš rolę współtwórców tak zwanej 'polityki rodzinnej' oraz podejmować odpowiedzialnoœć za przemianę społeczeństwa: w przeciwnym razie one pierwsze padnš ofiarš tego zła, na które patrzyły obojętnie» (adhort. apost. Familiaris consortio, 44). Zadaniem, jakie stowarzyszenia rodzin wypełniajš na różnych «forach», krajowych i lokalnych, jest właœnie promowanie w społeczeństwie i za poœrednictwem państwowych ustaw wartoœci i potrzeb rodziny.

Dobrze także, że sš ruchy koœcielne, w których wy, członkowie rodzin wielodzietnych, jesteœcie szczególnie obecni i aktywni. Zawsze dziękuję Panu, gdy widzę tatusiów i mamy rodzin wielodzietnych razem z ich dziećmi, zaangażowanych w życie Koœcioła i społeczeństwa. Ze swej strony jestem przy was w modlitwie i zawierzam was opiece Œwiętej Rodziny — Jezusa, Józefa i Maryi. Pięknš wiadomoœciš jest to, że właœnie w Nazarecie budowany jest dom dla rodzin œwiata, które udajš się z pielgrzymkš tam, gdzie Jezus wzrastał w latach, w mšdroœci i w łasce (por. Łk 2, 40. 52).

W sposób szczególny modlę się za rodziny najbardziej dotknięte kryzysem ekonomicznym, te, w których tato lub mama stracili pracę — a jest to ucišżliwe — gdzie młodzi ludzie nie sš w stanie jej znaleŸć; rodziny, których najdroższe uczucia zostały zranione, i te, które odczuwajš pokusę ulegnięcia samotnoœci i podziałów.

Drodzy przyjaciele, drodzy rodzice, droga młodzieży, drogie dzieci, drodzy dziadkowie, życzę wam wszystkim dobrego œwięta! Niech każda z waszych rodzin obfituje zawsze w czułoœć i pociechę Bożš. Z miłoœciš wam błogosławię. I bardzo was proszę, nadal módlcie się za mnie, bo po trosze jestem dziadkiem was wszystkich. Módlcie się za mnie! Dziękuję.

opr. mg/mg