Wizyta Papieża Franciszka w Boliwii to zwrócenie uwagi na trzy obszary, które można nazwać "systemami ekologicznymi": ekologia ziemi, ekologia człowieka i ekologia społeczna
Niezwykle goršce przyjęcie ludu i wspomnienie ojca Espinala, misjonarza jezuity, zamordowanego w okresie ostatniej srogiej dyktatury, to obrazy, które pozostanš w pamięci z pierwszych godzin Papieża Franciszka w Boliwii. Podobnie jak w minionych trzech dniach, spędzonych w Ekwadorze — które zakończyła wizyta w sanktuarium maryjnym El Quinche — także w bardzo jasnym wietle lodowatego zachodu słońca w El Alto, następnie w La Paz i w Santa Cruz de la Sierra, już w pełni nocy, na obrzeżach dróg setki tysięcy osób oczekiwały i witały Papieża ze wzruszajšcš życzliwociš.
I włanie w czasie przejazdu, poród tłumnie zgromadzonych, z najwyżej położonego na wiecie lotniska do stolicy Papież zatrzymał się, aby wspomnieć i pomodlić się w miejscu, gdzie w 1980 r. zostało znalezione umęczone torturami ciało Luisa Espinala, «naszego brata, ofiary ludzi interesu, którzy nie chcieli, by walczono o wolnoć Boliwii», powiedział wzruszony, a przed odmówieniem razem z tłumem Ojcze nasz dodał: «Ojciec Espinal głosił Ewangelię, a ta Ewangelia drażniła, dlatego go wyeliminowali».
Nieco wczeniej prezydent Evo Morales — który następnie przyjšł Bergoglia w pałacu prezydenckim w La Paz i po przybyciu do Santa Cruz de la Sierra — powitał gocia na ziemi, na której szczególne piękno i różnorodnoć kulturowš od razu zwrócił uwagę Papież. W Boliwii «mocno zakorzeniło się głoszenie Ewangelii, która na przestrzeni lat owiecała współżycie, przyczyniajšc się do rozwoju narodu i umacniajšc kulturę», powiedział Papież Franciszek, wyrażajšc nadzieję na współpracę w celu budowania społeczeństwa bardziej sprawiedliwego i solidarnego.
Temat wspólnego zaangażowania na rzecz dobra całego społeczeństwa był również głównym wštkiem ważnego przemówienia, które Papież wygłosił w katedrze w La Paz do władz cywilnych, wród których w pierwszym rzędzie zasiadł prezydent Morales. «Proszę mi pozwolić współpracować», rozpoczšł, wskazujšc następnie na koniecznoć integralnej ekologii, ponieważ rodowisko naturalne i społeczne, polityczne i ekonomiczne pozostajš w cisłym zwišzku ze sobš. A zatem ekologia matki ziemi, ekologia człowieka i ekologia społeczna, opisane obszernie i z przenikliwociš w ostatniej encyklice, przyjętej w całym wiecie z niebywałym zainteresowaniem, a nie tylko wród katolików i wierzšcych.
Dla budowania społeczeństwa najlepszym rodowiskiem, które gwarantuje wszystkim możliwoć wnoszenia swojego wkładu, jest wolnoć. A w społeczeństwie chrzecijanie chcš tylko służyć wiatłu Ewangelii, zapewnił Papież Franciszek. «Wiara jest wiatłem, które nie olepia; ideologie olepiajš, wiara nie olepia, wiara jest wiatłem, które nie olepia, ale które owieca i prowadzi z poszanowaniem sumienia i historii każdego człowieka i wszelkiego współżycia międzyludzkiego», powiedział Bergoglio, podkrelajšc, że chrzecijaństwo odegrało ważnš rolę w kształtowaniu się narodu boliwijskiego, że wiara nie może być ograniczana do obszaru wyłšcznie subiektywnego i że nie jest ona subkulturš.
Na koniec ponownie Papież zabrał głos na rzecz rodziny, której wszędzie zagrażajš liczne realia nie do przyjęcia, a która jednak pozostaje niezastšpiona. Problemy socjalne, które rodzina rozwišzuje bez rozgłosu, sš tak liczne — zauważył Papież Franciszek — że niepromowanie jej oznacza pozostawienie bez ochrony najsłabszych.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (9/2015) and Polish Bishops Conference