Podatkowe dylematy

Temat: Podatkowe dylematy

Dzisiejszy fragment Ewangelii to jeden z dwóch w Piśmie świętym, gdzie Zbawiciel wypowiada się na temat podatków. Podatki i różnego rodzaju należności na rzecz, czy do dyspozycji władców ziemskich towarzyszyły i pewnie długo będą jeszcze towarzyszyć ludzkim społecznościom. Jednak to nie znaczy, że z moralnego punktu widzenia władcy wolno wszystko. Choć sam Zbawiciel nie unika płacenia tych należności, ani też nie kwestionuj nakazów płatniczych na rzecz władzy Cezara, na ówczesne czasy władzy okupacyjnej, to zwraca uwagę z całą stanowczością na moralny aspekt podatków. We fragmencie, gdzie Jezus nakazuje oddać Cezarowi co cesarskie, a Bogu, co Boskie, Zbawiciel przypomina nam, że bez względu na to, jakie zobowiązania nakładają na nas władcy, powinniśmy pamiętać o najważniejszym ze zobowiązań, a mianowicie on zobowiązaniach względem Tego, Który nas stworzył, zbawił i Który nas uświęca.
Jeśli nie zapomnimy o tym, że wszyscy mamy jednego Ojca w niebie, nie przyjdzie nam do głowy uciskać i wykorzystywać innych, którzy znajdą się w jakiejkolwiek zależności od nas. Podatki przecież nie spadają z nieba. Nakładając różnego rodzaju obciążenia na innych, warto zwrócić uwagę, że władza sięga po nie swoją własność. Nie może w sposób nieskrępowany zabierać jednym a dawać drugim, bo nie różni się wtedy niczym od rozbójników, którzy używając przymusu pobierają haracze i okradają innych ludzi.
Na własności ciążą zobowiązania moralne. Musimy mieć tego świadomość, bez względu na to, czy jesteśmy po stronie rządzących, czy rządzonych. Czy jesteśmy właścicielami, czy też proszącymi o jałmużnę. Owszem, całe nauczanie Kościoła legitymizuje podatki, jako konieczny element tworzący państwo. Jednak podobnie jak aparat bezpieczeństwa, siły zbrojne i inne instrumenty w ręku wspólnoty, mogą one być wykorzystywane dla dobra wspólnego, a nie dla zaspokojenia egoistycznych interesów jednej grupy, kosztem innej.

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Z podatkami mieliśmy, mamy i będziemy mieć do czynienia. Jednak zgodnie z zasadą pomocniczości, wspólnota nie może wyręczać jednostki tam, gdzie ona może i powinna sobie poradzić. Wszelkie przeciwne działanie powinno budzić nasz niepokój. Choć podatki płacić musimy, sięgajmy do Ewangelii, aby nie zapomnieć, gdzie kończy się moralna powinność, a zaczyna przymus.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy jestem uczciwy względem innych?