21
stycznia
niedziela
III Tydzień zwykły
Rok liturgiczny: B/II
Pierwsze czytanie:
Jon 3, 1-5. 10
Psalm responsoryjny:
Ps 25 (24), 4-5. 6 i 7bc. 8-9 (R.: 4b)
Drugie czytanie:
1 Kor 7, 29-31
Werset przed Ewangelią:
Mk 1, 15
Ewangelia:
Mk 1, 14-20

Patroni:

  • św. Agnieszka,
  • św. Publiusz,
  • św. Fructuosus, Auguriusz i Eulogiusz ,
  • św. Patroklus,
  • św. Epifaniusz,
  • św. Meginrad,
  • bł. Edward Stransham i Mikołaj Wheeler,
  • św. Alban Roe,
  • bł. Tomasz Green,
  • bł. Józefa Maria od św. Agnieszki,
  • bł. Jan Chrzciciel Turpin du Cormier i XIII towarz.

Liturgia na dzień 2024-01-21:

Pierwsze czytanie

Jon 3, 1-5. 10
Czytanie z Księgi proroka Jonasza

Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: «Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam». Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan.

Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona».

I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego.

Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.

Psalm responsoryjny

Ps 25 (24), 4-5. 6 i 7bc. 8-9 (R.: 4b)
Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń, *
Boże i zbawco, w Tobie mam nadzieję.

Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami

Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, *
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu, *
ze względu na dobroć Twą, Panie.

Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami

Dobry jest Pan i łaskawy, *
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze, *
uczy ubogich dróg swoich.

Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami

Drugie czytanie

1 Kor 7, 29-31
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Mówię wam, bracia, czas jest krótki. Trzeba więc, aby ci, którzy mają żony, tak żyli, jakby byli nieżonaci, a ci, którzy płaczą, tak jakby nie płakali, ci zaś, którzy się radują, tak jakby się nie radowali; ci zaś, którzy nabywają, jak gdyby nie posiadali; ci, którzy używają tego świata, tak jakby z niego nie korzystali.

Przemija bowiem postać tego świata.

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Mk 1, 15
Alleluja, alleluja, alleluja

Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mk 1, 14-20
Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!»

Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich Jezus: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi». A natychmiast, porzuciwszy sieci, poszli za Nim.

Idąc nieco dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni, zostawiwszy ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi, poszli za Nim.

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Nawrócić się i uwierzyć

ks. Marian Machinek MSF ks. Marian Machinek MSF

Nawrócić się i uwierzyć   unsplash.com

Ewangelia według św. Marka jest najkrótszą z czterech kanonicznych Ewangelii. Wiele opisywanych w niej wydarzeń ma też znacznie skróconą formę w porównaniu z relacjami innych Ewangelistów. Marek lubi także opisać cały szereg wydarzeń w jednym podsumowującym zdaniu. Od razu na początku swojej Ewangelii Marek streszcza niejako przesłanie całej Chrystusowej nauki w czterech elementach: wypełnienie się czasu, bliskość królestwa Bożego, wezwanie do nawrócenia i zaproszenie do wiary w Ewangelię.

Pierwsze dwa dotyczą tego, co Bóg robi dla człowieka: „Czas się wypełnił, bliskie jest królestwo Boże”. Bóg nie chce już czekać, ale decyduje, że czas oczekiwania się skończył – wypełnił. Ludzka historia w swoim dotychczasowym kształcie dobiegła końca. Zamiast jednak pogrążyć wszystko w nicości, Bóg decyduje się sam w nią wkroczyć. Jego królowanie nie jest już jedynie jakąś mglistą przyszłą perspektywą, ale staje się bliskie, na wyciągnięcie ręki. W Jezusie Chrystusie, Ojciec Niebieski staje się, w zupełnie nowy, dotąd nieosiągalny sposób, Bogiem bliskim każdemu człowiekowi, Emmanuelem – „Bogiem z nami”. Ta bliskość Boga jest niezasłużonym darem, który Jezus ogłasza jako suwerenną decyzję Boga, powodowaną miłością do człowieka.

I dlatego – skoro szansa na pojednanie z Bogiem i wejście w dziecięcą relację z Nim jest tak wyjątkowo bliska – potrzebna jest decyzja człowieka. Wyrażają ją dwa kolejne elementy: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Cokolwiek człowiek może dać Bogu, pozostanie już zawsze odpowiedzią na Bożą inicjatywę zbawienia. By uwierzyć Ewangelii – Dobrej Nowinie o zbawieniu, potrzeba jednego: zmiany myślenia. Zanurzenie ludzkiego umysłu w doczesnej logice jest tak głębokie, że bez zmiany myślenia Ewangelia wydaje się jedynie pobożnym bełkotem, niemającym żadnego znaczenia w codziennej, twardej walce o byt. Dzięki Bożej łasce możliwe jest jednak inne, nowe spojrzenie na to, kim właściwie jestem, po co żyję, co w moim życiu jest naprawdę wartościowe i jakie jest moje wieczne przeznaczenie. Nawrócenie i wiara w przesłanie Ewangelii otwiera drogę do Bożego świata, który może stać się moim światem już tu, na ziemi.