Znaleziono 668 wyników
Leon XIV: przyzywamy Ducha miłości i pokoju, aby otworzył granice, zburzył mury, rozproszył nienawiść
Niech potężny wiatr Ducha zstąpi na nas i w nas, niech otwiera granice serc, niech obdarza nas łaską spotkania z Bogiem, poszerza horyzonty miłości i niech wspiera nasze wysiłki na rzecz budowania świata, w którym panuje pokój – wskazał Ojciec Święty w homilii podczas Mszy św. na Placu św. Piotra w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, w ramach Jubileuszu Ruchów, Stowarzyszeń i nowych Wspólnot.
„Ja to Królestwo wielce umiłowałam”. Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
Po raz pierwszy Maryja została nazwana wprost Królową Polski w trakcie objawień jakich doświadczył w Neapolu włoski jezuita ojciec Juliusz Mancinelli 14 sierpnia 1608 r. „A czemu mnie Królową Polski nie zowiesz? Ja to Królestwo wielce umiłowałam i wielkie rzeczy dlań zamierzam, ponieważ osobliwą miłością ku Mnie pałają jego synowie” – powiedziała Matka Boża.
Czy hasło „wyp…” to mowa nienawiści? W Sejmie debata o ustawie cenzorskiej
Czy pojęcie mowy nienawiści – bez jasnej definicji, za to z sankcją karną – znajdzie się w kodeksie karnym? Parlamentarzyści rozpoczęli debatę nad projektem ustawy wprowadzającym kary za wypowiedzi. Poseł Łukasz Schreiber puścił nagranie, na którym minister równości Katarzyna Kotula podczas manifestacji krzyczy: „wyp…”.
Miłość do Ojczyzny – co ona oznacza?
Święto Niepodległości jest dobrą okazją, żeby zwrócić uwagę na mądre zachęty do miłości ojczyzny, które znajdują się w encyklice Fratelli tutti. Nie bez znaczenia jest to, że papież Franciszek o miłości ojczyzny przypomina ludziom należącym do różnych narodów, ras i języków. I co więcej – pouczenia te znajdują się w encyklice, której głównym celem jest wezwanie do budowania braterstwa.
Trzeci tydzień synodu. Abp Stankiewicz: naszym celem musi być ewangelizacja
Rozpoczął się trzeci tydzień drugiej sesji synodu o synodalności. Była mowa m.in. o przejrzystości i odpowiedzialności. Stawiano pytanie o to, przed kim Kościół i jego zwierzchnicy mają zadawać sprawę ze swych poczynań. Podkreślono, że instancją taką nie mogą być środowiska, którym obca jest Ewangelia.
Napędzany bluźnierstwem walec rozpędza się – to właśnie prawdziwe, ohydne oblicze „kultury tolerancji”
Dyskusja na temat pseudoartystycznych wyobrażeń uderzających bezpośrednio w chrześcijan, takich jak parodia Ostatniej Wieczerzy będzie wracać raz za razem. „Tolerancyjna” kultura nie może znieść tego, że inni myślą i czują inaczej i będzie nieustannie prowokować, szokować, uderzać w czułe punkty. Im bardziej dosadnie, im bardziej boli innych, tym lepiej, według wyznawców „tolerancjonizmu”. Wszyscy muszą ich tolerować – oni zaś – nie tolerują nikogo.
