Znaleziono 1856 wyników
O ludzkiej i boskiej miłości Serca Jezusa Chrystusa. W czwartek prezentacja nowej encykliki Franciszka
„Dilexit nos – encykliki o ludzkiej i boskiej miłości Serca Jezusa Chrystusa” – task zatytułowana jest papieska praca. Publikacja następuje w trwającym jeszcze roku obchodów 350. rocznicy pierwszego objawienia Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1673 roku. Prezentację zapowiedziano na czwartek, 24 października o godz. 12.00 w Biurze Prasowym Stolicy Apostolskiej w Rzymie.
Biskupi przed Dniem Papieskim: apelujemy o ochronę i szacunek dla życia od poczęcia do naturalnej śmierci
Stajemy się głosem tych, którzy w swoim cierpieniu nie mogą nawet wołać o pomoc. Przypominamy o niezbywalnej godności każdego człowieka i jego prawie do życia – piszą biskupi w zatytułowanym „Jan Paweł II – Ewangelia starości i cierpienia” liście pasterskim KEP. List zapowiada obchody XXIV Dnia Papieskiego w niedzielę 13 października 2024 roku.
Tegoroczny Dzień Papieski: „głos tych, którzy w swym cierpieniu nie mogą wołać o pomoc”
Stajemy się głosem tych, którzy w swoim cierpieniu nie mogą nawet wołać o pomoc. Przypominamy o niezbywalnej godności każdego człowieka i jego prawie do życia – piszą biskupi w Liście pasterskim zatytułowanym „Jan Paweł II – Ewangelia starości i cierpienia”, zapowiadającym ogólnopolskie obchody XXIV Dnia Papieskiego.
Papież przyleciał do Indonezji – największego islamskiego państwa świata. Pojęcie „ateista” tu nie funkcjonuje
Indonezja to czwarty co do wielkości kraj na świecie. Żyje około 10,5 mln katolików, na ponad 275 mln mieszkańców, z których ponad 80 proc. to muzułmanie. Pojęcie „ateista” nie funkcjonuje w tym kraju. Dokument tożsamości zawiera rubrykę „religia”, a prawo wymaga, aby każdy obywatel miał ją wypełnioną. Indonezja jest pierwszym etapem 45. zagranicznej wizyty apostolskiej papieża Franciszka.
Napędzany bluźnierstwem walec rozpędza się – to właśnie prawdziwe, ohydne oblicze „kultury tolerancji”
Dyskusja na temat pseudoartystycznych wyobrażeń uderzających bezpośrednio w chrześcijan, takich jak parodia Ostatniej Wieczerzy będzie wracać raz za razem. „Tolerancyjna” kultura nie może znieść tego, że inni myślą i czują inaczej i będzie nieustannie prowokować, szokować, uderzać w czułe punkty. Im bardziej dosadnie, im bardziej boli innych, tym lepiej, według wyznawców „tolerancjonizmu”. Wszyscy muszą ich tolerować – oni zaś – nie tolerują nikogo.
