Znaleziono 4715 wyników
Kard. Mamberti: św. Faustyna uczy nas, że zaufanie Bogu jest kluczem do wypełnienia życiowego powołania
Święta Faustyna uczy, że zaufanie Bogu jest jedynym sposobem wypełnienia powołania i że nie zazna ludzkość spokoju, dopóki nie zwróci się z ufnością do Miłosierdzia Bożego – przypomniał kard. Dominique Mamberti w homilii podczas Mszy św. sprawowanej w rzymskim kościele Ducha Świętego, w rocznicę śmierci św. siostry Faustyny Kowalskiej, w dniu, w którym wypada jej liturgiczne wspomnienie.
Nie ma różnicy między „nawróceniem ekologicznym” a nawróceniem, ku żywemu Bogu – wyjaśnił papież
„Bóg zapyta nas, czy pielęgnowaliśmy i dbaliśmy o świat, który stworzył (por. Rdz 2, 15), dla dobra wszystkich i przyszłych pokoleń, oraz czy troszczyliśmy się o naszych braci i siostry” – stwierdził Ojciec Święty podczas konferencji zorganizowanej w 10. rocznicę publikacji encykliki Laudato si’ w Centrum Mariapoli w Castel Gandolfo.
„Jezu, Ty się tym zajmij!”. Historia niezwykłej ufności Ojca Dolindo
Włoski kapłan, ojciec Dolindo Ruotolo (1882–1970), już za życia nazywany był „mistykiem Neapolu”. Jego droga nie należała do łatwych – cierpiał fizycznie i duchowo, doświadczał niezrozumienia, a nawet zakazów ze strony władz kościelnych. A jednak nigdy nie stracił zaufania do Boga. To właśnie on zostawił światu krótką, a jednocześnie niezwykle mocną modlitwę: „Jezu, Ty się tym zajmij!”.
Żywy Różaniec to największy ruch modlitewny w Polsce i na świecie. Ta modlitwa to wspólnotowa siła Kościoła
„Modlitwa różańcowa od wieków stanowi serce duchowości katolickiej. Jest nie tylko osobistym aktem pobożności, ale i wspólnotową siłą Kościoła”. Dla człowieka wierzącego Różaniec jest „szkołą kontemplacji i przede wszystkim spotkania z Bogiem przez Serce Maryi” – mówi ks. Jacek Gancarek, krajowy moderator Stowarzyszenia Żywego Różańca.
Po śmierci Kirka otwiera się nowy rozdział w życiu Ameryki. Wiara wraca na forum publiczne
Publicysta i redaktor naczelny magazynu First Things R. R. Reno zwraca uwagę, że uroczystość żałobna Charliego Kirka, była nie tylko jednym z największych nabożeństw ku czci prywatnej osoby. Najbardziej szokującym elementem było szczere, płynące z serca i pełne mocy świadectwo chrześcijańskie składane z mównicy przez osoby życia publicznego.
