Małżonkowie jak jedna skała. Poznajcie patronów Światowego Spotkania Rodzin

Włoska para była małżeństwem przez 45 lat. Przeżyli razem dwie wojny światowe. Oboje zaangażowani byli w chrześcijańskie wychowanie swoich dzieci, które zaowocowało powołaniami kapłańskimi i zakonnymi. Za radą ojca duchownego po 20 latach małżeństwa złożyli ślub czystości.

„Z tej żyznej gleby duchowej wyrosły powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego ukazujące, jak głęboko łączą się ze sobą i wzajemnie oświecają małżeństwo i dziewictwo, wspólnie zakorzenione w oblubieńczej miłości Boga” – mówił podczas beatyfikacji małżonków Jan Paweł II.

Ich najstarszy syn, ojciec Tarcisio Beltrame, mnich benedyktyński, oraz jego młodszy brat Paolino ryzykowali życiem, potajemnie współpracując z ruchem oporu podczas II wojny światowej. Mieszkanie ich rodziny w Rzymie służyło jako kryjówka dla uciekinierów i Włochów o żydowskim pochodzeniu. Najstarsza córka, Stefania, w 1927 roku wstąpiła do klasztoru benedyktynek. Najmłodsze dziecko, Enrichetta, była świecką konsekrowaną.

„Małżonkowie ci w świetle Ewangelii i z wielkim ludzkim zaangażowaniem przeżywali swoją miłość małżeńską i służbę życiu. Z pełną odpowiedzialnością podjęli zadanie współpracy z Bogiem w przekazywaniu życia i poświęcili się wielkodusznie dzieciom, wychowując je i kierując ich drogami, by doprowadzić je do odkrycia Bożego planu miłości wobec nich” – powiedział Jan Paweł II podczas beatyfikacji małżonków. Odbyła się ona 21 października 2001 roku w Rzymie, w 20. rocznicę ogłoszenia adhortacji o rodzinie „Familiaris consortio”, która ukazała wspólne życie małżeńskie jako nowy model świętości – „świętość dwojga”.

„Wśród radości i trosk normalnej rodziny potrafili wieść życie o niezwykłym bogactwie ducha. Jego ośrodkiem była codzienna Eucharystia, z którą łączyło się dziecięce oddanie Najświętszej Maryi Pannie, wzywanej w modlitwie różańcowej odmawianej co wieczór” – mówił papież.

Małżonkowie pragnęli być ze sobą na wieczność. Maria podkreślała swoją miłość do Luigiego w licznych tekstach, które nabrały szczególnego znaczenia po śmierci mężczyzny. „Byliśmy jedną wielką bryłą skalną, jednolitą, bo utworzoną z jednego materiału. Nigdy tak wyraźnie nie ujrzałam chrześcijańskiego małżeństwa w postaci jednolitego głazu jak wówczas, gdy wynoszono z domu martwe ciało Alojzego. Straciłam odłamek skalnej bryły, którą razem tworzyliśmy. Ten jednolity głaz był chciany przez Boga i uświęcony przez sakrament małżeństwa, stworzony i uformowany przez wzajemne zrozumienie i miłość. To miłość sprawiła, że stał się niepodzielny, niemożliwy do rozbicia” – pisała.

Po śmierci męża Maria czuła stałą obecność Luigiego podczas modlitwy oraz w trakcie przyjmowania Komunii. Zmarła 26 sierpnia 1965 r., czternaście lat po małżonku. Jan Paweł II ogłosił, że „rozdzieleni przez śmierć obecnie są jednością z Chrystusem w Niebie”. Dziś są patronami małżeństw i rodzin chrześcijańskich.

Źródło: Wikipedia, Catholic News Agency