Recepta na szczęśliwą rodzinę

Autorki podkreślają wagę złotego środka, a także wspierają nas w dążeniu do jego osiągnięcia, podsuwając konkretne pomysły

Recepta na szczęśliwą rodzinę

Annegret Hiekisch, Christiane Bundschuh-Schramm

RECEPTA NA SZCZĘŚLIWĄ RODZINĘ

ISBN: 978-83-7767-156-6
wyd.: Wydawnictwo WAM 2013

Wybrane fragmenty
Równowaga w życiu
O możliwościach i ograniczeniach w dążeniu do równowagi
Pory roku a równowaga

Równowaga w życiu

Słuszna droga idzie po linie,
która nie jest rozpięta wysoko,
ale tuż nad ziemią.
Ludzie, zdaje się, więcej się o nią potykają, niż po niej chodzą1.

Lina nie sprawdza twoich umiejętności utrzymywania równowagi na najwęższym podłożu z możliwych, jej rolą jest raczej ci udowodnić, że jeśli chcesz dojść do celu zbyt pewnie, przewrócisz się na prostej drodze. Życie to zadanie dla akrobatów i nikt nie wie z całą pewnością, jakiej wiedzy wymaga sprostanie tej .

Peter Sloterdijk, filozof

Wszyscy chcielibyśmy zachowywać życiowy balans. Słowo „balans” zawiera w sobie wiele pozytywów: równowagę, umiejętność wyboru złotego środka, harmonię. O balansie mówimy też, kiedy potrafimy znaleźć właściwe proporcje między życiem a pracą; powstało w związku z tym pojęcie work-life-balans. Balans bywa definiowany jako „równowaga między dwoma biegunami”. Oznacza to stan wewnętrznego spokoju i zadowolenia człowieka.

To chyba zbyt piękne, zbyt idealne, by mogło być prawdziwe. W realnym życiu balans doskonały nie istnieje. To jak z wagą i jej dwiema szalami. Rzadko się zdarza, żeby obie były obciążone jednakowo — najczęściej nieustannie zmieniają wobec siebie położenie i skutek jest taki, że przeważa raz jedna, raz druga. Niezmiernie rzadko zdarzają się wadze momenty „nieporuszenia”, równowagi doskonałej, kiedy to, co znajduje się na jednej szali, dokładnie równoważy ciężar drugiej. Balans w życiu zawsze oznacza „równowagę w przybliżeniu”, nigdy nie oznacza równowagi idealnej.

To właśnie chcemy podkreślić od pierwszych słów tej książki: wyobrażenia balansu nie należy idealizować. O wiele ważniejsza od stanu statycznej równowagi jest dynamiczna gra sił — raz mniejsze, raz większe wychylenie jednej z szal. Obie szale zawsze pozostają we wzajemnej zależności. Mówimy wtedy o dążeniu do równowagi. Czasem jednak bywa ona poważnie zachwiana. Jesteśmy w ciągłym ruchu; ruch to sens, bo ruch i elastyczność stwarzają przestrzeń gry. Kiedy przeciwności dynamicznie zmieniają wzajemne położenie, powstaje przestrzeń działania, decyzji, życia. Umożliwia ona zmienność proporcji składających się na balans. Życie w takiej przestrzeni ma swoją dynamikę i żywotność i jest odczuwane jako sensowne.

1 F. Kafka, Aforyzmy z Zürau, tłum. A. Szlosarek, Kraków 2007.

opr. ab/ab



« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama